Την πρώτη φορά ήταν νεοσσος καρδερινακι το οποίο δεν μπορούσε να πετάξει ακόμη. Λόγω επίθεσης φιδιού στην φωλιά, αναγκάστηκαν να την αφήσουν πολύ νωρίτερα. Δυστυχώς το ένα κατέληξε γεύμα για το φίδι και τα άλλα τρία έπεσαν στον δρόμο. Έτρεξα να τα μεζεψω και το ένα είχε γυρισμένο το κεφάλι του στα πλάγια. Κατάλαβα ότι ήταν από την πτώση. Τακτοποίησα το φίδι και τα επέστρεψα πάλι στην φωλιά. Πήγαινα κάθε μέρα να δω πως τα πάνε και έβλεπα μόνο 2 κεφάλια στην φωλιά. Μια μέρα όμως είδα τρία ολοισια κεφαλάκια να περιμένουν τροφή. Δεν ξέρω τι επεγιναν αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι το κεφάλι επανήλθε μόνο του στην θέση του.
Την δεύτερη φορά, η αδελφή μου βγήκε στο μπαλκόνι με μια κόκκινη πετσέτα στα μαλλιά. Ο φλώρος μου τρόμαξε τόσο πολύ που κοπανηθηκε στα κάγκελα με απίστευτη δύναμη. Η κάτω γναθος του ράμφους στράβωσε τελείως όμως. Δεν άλλαξε τίποτα στην συμπεριφορά του και ίσα ίσα που έτρωγε και ότι του έδινα. Σε 6 ημέρες το ράμφος ήρθε πάλι στην ίδια ευθεία. Και στις 2 περιπτώσεις άφησα τα πουλιά στην ησυχία τους.
