Εξαρτάται κυρίως από τη φυσική κατάσταση του πουλιού. Η διαδικασία είναι, πολλαπλασιασμός των ακαραιων, επέκταση των μολύνσεων που δημιουργούνται τοπικά στην αρχή, και στη συνέχεια θάνατος είτε από ασφυξία λόγω του μεγάλου πληθυσμού είτε από γενικευμένη μόλυνση λόγω των πληγών που δημιουργούνται εσωτερικά στην τραχεία. Ανάλογα δηλαδή με ποια κατάσταση θα το προλάβει πρώτη.
Όταν υπάρχει διαπιστωμένη ασθένεια, πρέπει να γίνει αγωγή με ένα φάρμακο τύπου ιβερμεκτίνης και κατά τη δική μου άποψη ταυτόχρονη χορήγηση αντιβίωσης, όσο πιο νωρίς γίνεται. Ο λόγος που δεν μπορεί να απαλλαγεί κάποιος εύκολα από τα ακάρεα, είναι ότι δεν κάνει σωστή θεραπεία με σωστές επαναλήψεις για να προλάβει τον κύκλο τους και επίσης δεν χορηγεί αντιβίωση δίνοντας χώρο στις επιμολυνσεις.
Αυτές βέβαια είναι κάποιες βασικές αρχές. Το βασικό είναι να διαπιστωθεί η ασθένεια με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια γίνεται. Διαφορετικά, αν είναι κρύωμα τότε με τον παραπάνω συνδυασμό θα βοηθηθεί από την αντιβίωση αλλά θα πάρει τζάμπα την ιβερμεκτίνη. Εάν είναι ακάρεα, τότε η θεραπεία θα πρέπει να γίνει σωστά. Εάν είναι μύκητες, τότε η αντιβίωση θα επιδεινώσει την κατάσταση και θα πάρει τζάμπα την ιβερμεκτίνη. κοκ...
Δυστυχώς με το αν δεν γίνεται δουλειά. Μπορούμε να σου προτείνουμε συνδυασμούς μέχρι να υπάρξει βελτίωση και αν το πετύχουμε θα σε εντυπωσιάσουμε κιόλας ή στην προσπάθειά μας να πετύχουμε το σωστό συνδυασμό να μας προλάβει η ασθένεια αφού θα έχει πάρει το πουλί ένα κιλό φάρμακα. Δεν ξέρω όμως εάν αυτός είναι ο σωστός τρόπος.
