Όχι κύριε Διονύση, δεν ήθελε να αποδράσει... Έλεγχο έκανε στην σίτα για να δει πόσο μεγάλα κουνούπια αντέχει! 
Γενικά Είμαι η Tamu
- Θεματοθέτης ErnestoTheParrotlet
- Ημερομηνία
Όχι κύριε Διονύση, δεν ήθελε να αποδράσει... Έλεγχο έκανε στην σίτα για να δει πόσο μεγάλα κουνούπια αντέχει!
Ή αν τσιρίζει σαν εμένα όταν τη δαγκώνει
Τον τελευταίο μήνα είχαμε τρεχάματα με τη μικρούλα. Πριν περίπου ενα μήνα ξύπνησε ένα πρωί άκεφη και μέσα σε 24 ώρες έπαψε να τρώει και καθόταν φουσκωμένη όλη μέρα.
Έφυγα απ' το γραφείο, καθώς η Νόρα, με το δίκιο της ήταν ανήσυχη (ομολογώ ότι καταλαβαίνει τα παπαγαλάκια μας πολυ καλύτερα απο εμένα και είναι σαν να κάνουν διάλογο μεταξύ τους με τα μάτια, και ποτέ δεν πέφτει έξω) και επισκεφτήκαμε το ιατρείο της δρ. Γκρέι.
Εκεί βρήκαν ένα ογκίδιο/απόστημα κάτω απ' τη γλώσσα το οποίο ήταν και αρκετά μεγάλο, και την πόναγε εμποδίζοντάς την να φάει.
Την ίδια μέρα έγινε επέμβαση απ' την δρ. Γκρέι για την αφαίρεση του όγκου/αποστήματος και η μικρούλα μας έμεινε εκεί για να κάνει ενέσεις (παυσίπονες και αντιβίωση). Δεν αντέξαμε να την έχουμε πολύ μακριά μας και την επόμενη μέρα την πήραμε σπίτι αναλαμβάνοντας εμείς την χορήγηση των φαρμάκων, αφού είναι κάτι που το έχουμε κάνει αρκετές φορές, και παρά το άγχος που μας φορτώνει, τουλάχιστον φροντίζουμε εμείς τη μικρή όπως (πιστεύουμε) ότι της αρέσει.
Ο φόβος ήταν για περίπτωση καρκίνου που δημιούργησε τον όγκο. Η δεύτερη περίπτωση (που προσευχόμασταν να ισχύει) ήταν μια πληγή στο στόμα από κάποιο σπόρι ή κατι που μάσησε που δεν το είδαμε, μολύνθηκε και δημιούργησε το απόστημα.
Η καλή μας φοβήθηκε, είχε άγχος αλλά ήταν παλικάρι.
Επισκευτήκαμε μετά τη λήξη της αντιβίωσης (10 μέρες) ξανά το ιατρείο για εξέταση και η μικρούλα εξετάστηκε (ήδη είχε αρχίσει να ζωντανεύει και να είναι ο παλιός της εαυτός). Η εξέταση έδειξε την πληγή να έχει ξεραθεί και κλείσει, και απ' οτι μας είπε η δρ. Γκρέι ήταν μάλλον από "πληγή στο στόμα" μιας και σε περίπτωση καρκινώματος θα βλέπαμε πιο "φρέσκια" και αναγεννημένη πληγή/απόστημα.
Τώρα, περίπου 20 μέρες μετά την "περιπέτεια" η μικρή είναι όπως πριν. Φυσικά εκκρεμεί νέα επίσκεψη σε περίπου 15 μέρες για να εξεταστεί εκ νέου.
Αυτά τα λίγα καθώς η λαχτάρα που τραβήξαμε δε μου επιτρέπει να γράψω και πολλά περισσότερα.
Εύχομαι το μικρό μου να είναι καλά και περιμένω με αγωνία την επόμενη εξέταση.
Kudos στη συμπεριφορά του Ερνέστο μου που όσο ή φίλη του ήταν άρρωστη και όσο έπαιρνε φάρμακα ήταν πραγματικός τζέντλεμαν. Δεν την "κυνήγησε" ούτε την ενόχλησε ούτε μία φορά ακόμα κι όταν αυτή καθόταν στο αγαπημένο του κλαδί ή όταν έτρωγε απ' το φαγητό του ή ακόμα και όταν καθόταν κοντά στη σακούλα του (ανεπίτρεπτο ακόμα και για μας αυτό).
Τώρα πια βέβαια έχει αρχίσει να την κυνηγάει με μανία πάλι (και αυτή να τον τσιγκλάει με την ίδια μανία όπως πριν).
Έφυγα απ' το γραφείο, καθώς η Νόρα, με το δίκιο της ήταν ανήσυχη (ομολογώ ότι καταλαβαίνει τα παπαγαλάκια μας πολυ καλύτερα απο εμένα και είναι σαν να κάνουν διάλογο μεταξύ τους με τα μάτια, και ποτέ δεν πέφτει έξω) και επισκεφτήκαμε το ιατρείο της δρ. Γκρέι.
Εκεί βρήκαν ένα ογκίδιο/απόστημα κάτω απ' τη γλώσσα το οποίο ήταν και αρκετά μεγάλο, και την πόναγε εμποδίζοντάς την να φάει.
Την ίδια μέρα έγινε επέμβαση απ' την δρ. Γκρέι για την αφαίρεση του όγκου/αποστήματος και η μικρούλα μας έμεινε εκεί για να κάνει ενέσεις (παυσίπονες και αντιβίωση). Δεν αντέξαμε να την έχουμε πολύ μακριά μας και την επόμενη μέρα την πήραμε σπίτι αναλαμβάνοντας εμείς την χορήγηση των φαρμάκων, αφού είναι κάτι που το έχουμε κάνει αρκετές φορές, και παρά το άγχος που μας φορτώνει, τουλάχιστον φροντίζουμε εμείς τη μικρή όπως (πιστεύουμε) ότι της αρέσει.
Ο φόβος ήταν για περίπτωση καρκίνου που δημιούργησε τον όγκο. Η δεύτερη περίπτωση (που προσευχόμασταν να ισχύει) ήταν μια πληγή στο στόμα από κάποιο σπόρι ή κατι που μάσησε που δεν το είδαμε, μολύνθηκε και δημιούργησε το απόστημα.
Η καλή μας φοβήθηκε, είχε άγχος αλλά ήταν παλικάρι.
Επισκευτήκαμε μετά τη λήξη της αντιβίωσης (10 μέρες) ξανά το ιατρείο για εξέταση και η μικρούλα εξετάστηκε (ήδη είχε αρχίσει να ζωντανεύει και να είναι ο παλιός της εαυτός). Η εξέταση έδειξε την πληγή να έχει ξεραθεί και κλείσει, και απ' οτι μας είπε η δρ. Γκρέι ήταν μάλλον από "πληγή στο στόμα" μιας και σε περίπτωση καρκινώματος θα βλέπαμε πιο "φρέσκια" και αναγεννημένη πληγή/απόστημα.
Τώρα, περίπου 20 μέρες μετά την "περιπέτεια" η μικρή είναι όπως πριν. Φυσικά εκκρεμεί νέα επίσκεψη σε περίπου 15 μέρες για να εξεταστεί εκ νέου.
Αυτά τα λίγα καθώς η λαχτάρα που τραβήξαμε δε μου επιτρέπει να γράψω και πολλά περισσότερα.
Εύχομαι το μικρό μου να είναι καλά και περιμένω με αγωνία την επόμενη εξέταση.
Kudos στη συμπεριφορά του Ερνέστο μου που όσο ή φίλη του ήταν άρρωστη και όσο έπαιρνε φάρμακα ήταν πραγματικός τζέντλεμαν. Δεν την "κυνήγησε" ούτε την ενόχλησε ούτε μία φορά ακόμα κι όταν αυτή καθόταν στο αγαπημένο του κλαδί ή όταν έτρωγε απ' το φαγητό του ή ακόμα και όταν καθόταν κοντά στη σακούλα του (ανεπίτρεπτο ακόμα και για μας αυτό).
Τώρα πια βέβαια έχει αρχίσει να την κυνηγάει με μανία πάλι (και αυτή να τον τσιγκλάει με την ίδια μανία όπως πριν).
Περαστικά κι αγύριστα στη μικρή Διονύση μου!
Δεν περίμενα από εσάς κάτι λιγότερο σε σχέση με την παρατήρηση, την εγρήγορση και την άμεση δράση σε σχέση με την αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος (μικρού ή μεγάλου).
Είστε κι εσείς από ''αυτούς τους παλαβούς'' που ασχολούνται και τρέχουν, οπότε σίγουρα (κάτι) θα προλάβουν...
Εύχομαι στην επανεξέταση η μικρή να σφύζει από υγεία!
Χαίρομαι για την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση του Ερνεστούλη!
Δεν περίμενα από εσάς κάτι λιγότερο σε σχέση με την παρατήρηση, την εγρήγορση και την άμεση δράση σε σχέση με την αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος (μικρού ή μεγάλου).
Είστε κι εσείς από ''αυτούς τους παλαβούς'' που ασχολούνται και τρέχουν, οπότε σίγουρα (κάτι) θα προλάβουν...
Εύχομαι στην επανεξέταση η μικρή να σφύζει από υγεία!
Χαίρομαι για την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση του Ερνεστούλη!
Περαστικά σάς Διονύση.
Περαστικά της!
Μπράβο σας που το ανακαλύψατε και ενεργησατε τόσο σύντομα!
Μπράβο σας που το ανακαλύψατε και ενεργησατε τόσο σύντομα!
Μπραβο Διονυση, περαστικα!
Στο υλικο που αφαιρεθηκε δεν εγινε βιοψια;
Στο υλικο που αφαιρεθηκε δεν εγινε βιοψια;
καλή ανάρρωση στην μικρή κουκλίτσα! 
️️️
πολλά φιλάκια να τους δώσεις!
️️️πολλά φιλάκια να τους δώσεις!
Oχι Αντώνη δεν έγινε. Η αλήθεια είναι πως πανω στην ταραχή μας δεν το ζητήσαμε κι εμείς, αλλά στη νέα εξέταση (ελπίζω ότι θα είναι όλα καλά) ίσως ρωτήσω το πως και γιατί.
Βέβαια ίσως να αφορά και το γεγονός ότι απ' οσα μας είπε η γιατρός "αφαίρεσε" κυρίως πυον και αίμα (κι εκεί στηρίζεται η θεωρία περί πληγής από κάτι που μάσησε) και "σχεδόν καθόλου" κάτι που να μοιάζει με "στερεο υλικό". Γι'αυτό και στο αρχικό ποστ λέω ογκίδιο/αποστημα καθώς το τι τελικά συνέβη θα το ξέρω 100% στην επόμενη εξέταση που θα οριστικοποιηθεί το θέμα.
Περαστικά σας Διονύση! Θα δυσκολευόμουν πολύ να πιστέψω την ύπαρξη καρκινώματος σε τόσο νεαρό πουλί. Όπως και να έχει τέλος καλό, όλα καλά.
Χαίρομαι πολύ που υπάρχει αυτή η δυνατότητα να γίνονται επεμβάσεις σε τόσο μικροσκοπικά πουλιά με επιτυχία. Πριν μερικά χρόνια αυτό έμοιαζε με όνειρο θερινής νυχτός.
Χαίρομαι πολύ που υπάρχει αυτή η δυνατότητα να γίνονται επεμβάσεις σε τόσο μικροσκοπικά πουλιά με επιτυχία. Πριν μερικά χρόνια αυτό έμοιαζε με όνειρο θερινής νυχτός.
Περαστικά στην μικρούλα σας κύριε Διονύση...
Εγώ απορώ πως είναι δυνατόν ένα σπορακι να κάνει τόσο μεγάλη ζημιά...
Λαιμαργία;δεν πάει το μυαλό μου κάπου αλλού; Εκτός και αν δάγκωσε κάτι αιχμηρό... καμιά προεξοχή από τα καγκελακια στο κλουβί;
Εγώ απορώ πως είναι δυνατόν ένα σπορακι να κάνει τόσο μεγάλη ζημιά...
Λαιμαργία;δεν πάει το μυαλό μου κάπου αλλού; Εκτός και αν δάγκωσε κάτι αιχμηρό... καμιά προεξοχή από τα καγκελακια στο κλουβί;
Δεν πίνουν νεράκι από ένστικτο σ αυτές τις περιπτώσεις; Το έχω παρατηρήσει να το κάνει και το Μπατζι μου αλλά δεν θα το σκεφτόμουν ποτέ ότι κόλλησε σπορακι!
Στη δικη μου περιπτωση με δυσκολία βγηκε και με την οδοντογλυφιδα!
Νομιζω οτι το πουλακι δεν θα σκεφτει την ανθρώπινη λογικη του νερου.
Νομιζω οτι το πουλακι δεν θα σκεφτει την ανθρώπινη λογικη του νερου.
Τέλος καλό όλα καλά κ. Διονύση... Μπράβο κι από εμένα... Βέβαια δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από εσάς.. Περαστικά και αγύριστα... 
Περαστικά στην μικρούλα σας κύριε Διονύση...
Εγώ απορώ πως είναι δυνατόν ένα σπορακι να κάνει τόσο μεγάλη ζημιά...
Μία περίπτωση στην οποία είπε "ίσως" και η γιατρός είναι το γκριτ. Σε συνδυασμό με τη λαιμαργία, την απειρία, την απροσεξία; Ποιός ξέρει. Στο "τεστ" που έκανα, οντως υπάρχουν αρκετά αιχμηρά κομματάκια κελύφους. Πάντως δεν ξέρω τι να πω, μου φαίνεται κι εμένα παράξενο.
Το γεγονός ότι ζει εκτός κλουβιού κάνει λίγο δύσκολη την "εκτίμηση" καθώς όσο και να τα προσέχουμε ανα πάσα στιγμή μπορεί να δαγκώσουν κάτι που θα τους κάνει ζημιά. Τα μάτια μας είναι επάνω τους και τους έχουμε και εμπιστοσύνη μετά από τόσα χρόνια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Τα καγκελάκια είναι επισης μια περίπτωση καθώς τα έχω δει συχνά να καθαρίζουν το ράμφος τους εκεί.
Ευχαριστώ όλους σας παιδιά για τις ευχές και φυσικά θα σας ενημερώσουμε όταν γίνει η επόμενη εξέταση.
