Φροντίδα ΖΑΚΟ και απορίες

...*Τώρα για το θέμα μας, ο Ρίκο τσιρίζει συνήθως όταν είμαι εκεί αλλα ασχολούμε με κάτι άλλο. Άλλεσ φορές τον έχω πιάσει... Ενώ παίζει με τα παιχνίδια του ύσηχος... Μόλις φύγω απο το δωμάτιο βάζει τις φωνές. Το κλουβί το έχω στο σαλόνι και έχουμε συνεχώς επαφή εκτός τις ώρεσ που λείπουμε στη δουλειά και το βράδυ που πάμε για ύπνο.
**Όσο αφορά τις λιχουδιές... Δέν έχω βρεί ακόμα την αδυναμία του. Απο τροφές του δίνω κατα βάση κάτι κρακεράκια της psittacus και μιξ λαχανικών του μπαρμπαστάθη... Ανα διαστήματα του δίνω και ένα μιξ αποξηραμένων φρούτων με σπόρια.
Οσο κι αν φένεται παράξενο απο το χέρι μου τρώει μόνο τα λαχανικά, αλλα δέν μπορώ να τα δίνω σαν λιχουδιά γιατί είναι μέρος της βασικής του διατροφής.
Δοκιμάζω διάφορα πάντως μέχρι να βρώ κάτι που του αρέσει.
***Όσο αφορά το κόψιμο των φτερών, δυστυχώς στην επαρχία δέν έχουμε ειδικούς. Είμαι στο ψάξιμο. Ο πετσοπάς που πήγα χθές για να του πάρω ένα νέο παιχνίδι μου είπε οτι έχει κι αυτός ζακό, πιθανόν θα ξέρει να μου προτείνει κάποιον. Δέν μιλήσαμε πολύ γιατί είχε δουλειά αλλα είναι μια καλή άκρη.

*Να του κάνεις ''ασκήσεις'' δηλ μάθε τον να μην σας θεωρεί δεδομένους συγκεκριμένες ώρες και με συγκεκριμένες δραστηριότητες όταν βρίσκεστε στον ίδιο χώρο (πχ ότι σώνει και καλά θα βλέπεις τηλεόραση ας πούμε 2 ώρες χωρίς να κάνεις κάτι άλλο). Οι παπαγάλοι αισθάνονται ασφαλείς όταν υπάρχει σταθερότητα στην καθημερινότητα τους (σταθερός χώρος κλουβιού, επίπλων, άλλων ζώων κτλ). Εύκολα όμως ''παρεξηγούν'' αυτές τις σταθερές καταστάσεις σε ότι αφορά τους ιδιοκτήτες τους και προσπαθούν να επιβάλουν τα θέλω και τις ανάγκες τους με φωνές και φασαρία, όταν για κάποιον λόγο κάτι χρειαστεί ν΄αλλάξει...
**Σας έχω λύση...
Φτιάχνονται εύκολα, έχουν διατροφική αξία, τα φτιάχνεις κάθε 3-4 μήνες και τα διατηρείς στην κατάψυξη...
Η συνταγή του κέικ λαχανικών των παπαγάλων μου
Φρεσκα ζυμαρικα για παπαγαλους μη τα βράσετε, τροποποίησα την συνταγή μου και δίνω ωμή τη ζύμη #23
Οι ξηροί καρποί είναι επίσης η εύκολη λύση...

***Δες και αυτό
http://www.wikihow.com/Clip-a-Parrot's-Wings
 
Καλημέρα, Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες και καλές γιορτές σε όλους. Θα ήθελα να μου πείτε εάν επιτρέπεται να δίνω στο Ρίκο, τα πράσινα μπιζέλια (αποξηραμένα) που περιλαμβάνονται στους ξηρούς καρπούς τους ανάμικτους που τρώμε μαζί με το ουσκάκι μας. Οι ξηροι καρποι λέγονται κοκτειλ και περιλαμβάνουν πρασινα αποξηραμενα μπιζελια χωρισ αλάτι.
 
Πιστεύω πως θα έχουν αλάτι, τουλάχιστον οι υπόλοιποι ξηροί καρποί έχουν αλάτι, οπότε κάτι θα κολλήσει πάνω και σ΄αυτά αν ήδη δεν έχουν (άσε που δεν γνωρίζουμε τι είδους επεξεργασία μπορεί να έχουν υποστεί) 😉
 
Καλησπέρα σας και καλή Χρονιά για εσάς και τα πτηνά σας. Η συμβίωση με τον Ρίκο πάει καλά και τα βρίσκουμε αρκετά. Μετά απο μεγάλο διάστημα άρχισε να ξανατρώει ηλιόσπορους και τους χρησιμοποιώ ως λιχουδιά για την εκπαίδευση. Προσ το παρόν αυτό που έχουμε μάθει είναι να μαφήνει να τον χαιδευω μεσα απ το κλουβί και για αντάλαγμα παίρνει το πολυπόθυτο σποράκι. Μερικές μέρες όμως δέν είναι και τόσο ευδιάθετος για αυτό το παιχνίδι...όπως σήμερα για παράδειγμα που στην προσπάθειά μου να τον χαιδεψω με αντάλλαγμα το σποράκι του, αυτος επιθετικά προσπαθούσε να δαγκώσει. Φιλικά δεχόταν μόνο τα σπόρια χωρίς να μαφήνει να τον χαιδεψω. Τελικά τον άφησα στην υσηχία του και τώρα άρχισε τη πάρλα. Απο ομιλία πάει καλά, λέει μερικές νέες λεξούλες και προσπαθεί μερικές φορές να πεί ένα τραγούδι που του μαθαίνω σφυρίζοντας. Το πρόβλημα εμφανίζεται στην δυσκολία του να με εμπιστευτεί. Δυσκολεύομαι πολύ να τον πλησιάσω γιατί δακγώνει και φοβάμαι τη στιγμή που θα χρειαστεί να τον μεταφέρω σε κάποιο κτηνίατρο, γιατί απλά δέν ανεβαίνει στο χέρι μου. Εχω βρεί μια κτηνίατρο η οποία τυχαίνει να έχει κι αυτή ζακό και έχω συννεοηθεί να την επισκευθώ για κόψιμο των φτερών ωστε να μπορώ τουλάχιστον να τον αφήνω να βγαίνει έξω μόνοσ του. Το πρόβλημα είναι πώς; Όταν πλησιάσω το χέρι μου στα πόδια του αυτός δαγκώνει. Ακόμα κι άν τον αφήσω να δαγκώσει χωρίσ να τραβηχτώ, αυτός μετα απο δυο τρία δαγκώματα, απομακρύνεται λίγο φοβισμένος. Θα ήθελα μια συμβουλή για το πώς θα το χειριστώ. Δέν είναι θέμα βιασύνησ να ανέβει στο χέρι μου, είναι θέμα ανάγκης για την περίπτωση που θα πρέπει να μεταφερθεί.
Ευχαριστώ.
 
Αναγκαστικά θα χρειαστεί να φορέσεις χοντρά γάντια κήπου και να τον πιάσεις. Δεν θα τον ζορίσεις, θα προσπαθήσεις να είσαι όσο πιο τρυφερός γίνεται. Δυστυχώς υπάρχουν και κάποιες υποχρεωτικές πράξεις που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
Όταν τον πιάσεις να του μιλάς γλυκά και τρυφερά λέγοντας ίσως κάτι που του αρέσει. Ένα γλυκόλογο.
 
Καλημέρα σε όλους τους ιπτάμενους φίλους.
Μετά απο μια 3μηνη συμβίωση με το ρίκο μου επανήλθα με νέες απορίες και προς αναζήτηση συμβουλών απο πιο έμπειρους.
Βασικά να πώ ότι με το ρίκο τα ''λέμε'' συχνά. Μαθαίνει συνεχώς νέες λέξεις και ανταμόιβομαι καθημερηνά ακούγοντάς τον να μιλάει. Λέξεις όπως ΡΙΚΟ, ΡΙΚΑΚΟ, ΡΙΚΟ ΜΟΥ, ΕΛΑ, ΕΛΑ ΡΙΚΟ, ΜΗΛΟ, ΡΙΚΟ ΜΗΛΟ, ΡΗΝΟΥΛΑ (η σύζυγος).
Ο ρίκο είναι ενός χρονου και άν δεν κάνω λάθος είναι επιτυχία που μιλάει έστω και αυτές τις λίγες λεξούλες, όπως και ένα σκοπό που του έμαθα σφυρίζοντας.
Το μόνο που ΄δεν έχω καταφέρει ακόμα όμως είναι να τον πείσω πως είναι ασφαλές να ανέβει στο χέρι μου. Η μέθοδος που εφαρμόζω για να το πετύχω είναι να πλησιάζω το χέρι μου στο ύψος των ποδίων του και να του λέω "ανέβα ρίκο". Αυτός πάντα με δαγκώνει, αρκετά δυνατά, ενώ εγω τραβώ το χέρι μου λέγοντας ''μη ρίκο''. Εδώ και δύο μέρες αποφάσισα να τον αφήσω να δαγκώσει χωρίς να τραβιέμαι και χωρίς να του λέω "μη", ωστε να καταλάβει οτι δέν κερδίζει τίποτα με το να με δαγκώνει. η παλιά αντίδρασή μου ίσως του φαινόταν παιχνίδι. Και τις δυο φορές που το δοκίμασα αυτός με δάγκωνε για αρκετή ώρα ενώ στο τέλος σταματούσε και έβγαζε απο το στόμα του κομμάτια φαγητού που είχε φάει πρίν ώρα. Στο σημείο αυτό σταματησα να τον ενοχλώ. Παρακαλώ, πώς εξηγείτε την αντίδραση αυτή; Είναι σωστό να συνεχίσω έτσι;
 
Πολύ ευχάριστα τα νέα σας, μπράβο!
Μήπως θα ήταν σκόπιμο αντί του χεριού σου κατ' αρχήν να χρησιμοποιήσεις μια κοντή χοντρή πατήθρα να ανέβει εκεί; Το βρίσκουν πιο φυσικό και συνήθως ανεβαίνουν. Και μετά σιγά-σιγά να αντικαταστήσεις την πατήθρα με το χέρι σου.
 
Ευχαριστώ πολύ maria p, θα δοκιμάσω και έτσι άν και ξέρω ήδη ποια θα είναι η αντίδρασή του. Είναι λίγο φοβιτσιάρης, ακόμα και ένα καρύδι να κρατάω και πλησιάσω το χέρι μου, φοβάται και τραβιέται στην άκρη του κλουβιου. Ίσως αν κρεμάσω τη, μικρή πατήθρα σαν παιχνίδι μέσα στο κλουβί για κάποιο διάστημα, την συνηθίσει και δέν τη φοβάται.
 
Ίσως αν κρεμάσω τη, μικρή πατήθρα σαν παιχνίδι μέσα στο κλουβί για κάποιο διάστημα, την συνηθίσει και δέν τη φοβάται.
Κι απ' έξω στην αρχή, ίσως ακόμα καλύτερα.
 
Ωραία, ευχαριστώ και πάλι. Πώς εξηγείς το ότι βγάζει φαί; Είναι κάτι που πρέπει να αποφευγω;
Το φαγητό το βγάζει γιατί προσπαθεί να σε ταΐσει. Καλό είναι να αποφεύγεται.
 
... Το μόνο που ΄δεν έχω καταφέρει ακόμα όμως είναι να τον πείσω πως είναι ασφαλές να ανέβει στο χέρι μου. Η μέθοδος που εφαρμόζω για να το πετύχω είναι να πλησιάζω το χέρι μου στο ύψος των ποδίων του και να του λέω "ανέβα ρίκο"...
Ξεκίνα να του δίνεις μια ''ξεχωριστή'' λιχουδιά με το χέρι σου. Κάτι δηλ που θα του αρέσει πολύ, το οποίο όμως δεν θα βρίσκει καθημερινά στο κλουβί του, αλλά θα το παίρνει αποκλειστικά και μόνο από το χέρι σου. Πχ Ένα πολύ μικρό κομμάτι βρασμένου μακαρονιού, ίσα ίσα μια δική του μικρή μπουκίτσα (σε αναλογία).
Για ένα διάστημα 15-20 ημερών ή και περισσότερο (ανάλογα φυσικά με τον χαρακτήρα του πουλιού), το μάθημα του θα είναι να καταλάβει πως το μακαρόνι θα το βρει-πάρει μόνο από το χέρι σου...
Αργότερα, θα του προσφέρεις με το ίδιο χέρι αυτή τη λιχουδιά που για να την φτάσει όμως, θα πρέπει να ανέβει πρώτα στο άλλο σου χέρι... 😉
 
διαβαζω απο την αρχη ολες σου τις αποριες και γελαω με την καλη ενοια παντα γιατι θυμαμε τις αγονιες αποριες και φοβους που ειχα οταν εφερα πριν απο 3χρ στο σπιτι τη δικη μου κουκλιτσα. Το διαβασμα που ερηξα ηταν ατελιωτες ωρες που αν ετσι διαβαζα και στο σχολειο θα ειχα τελιωσει την ιατρικη τωρα. Τωρα ποια μηλαει με κοροιδευει βγενει εξω απο το κλουβι αλλα δενερχετε στο χερι αλλα θελει να γυρω τον ομο μου να ανεβειυον περνω με το ζορι αγκαλια και μετα δεν φευγει αγαπιομαστε αλλα και μαλωνουμε καποιες φωρες για καλο του παντα το συμπερα σμα ειναι οτι του δινω αγαπη και περνω την εμπυστοσυνη του ετσι οπως χτηζουμε σχεσεις μεταξι μας ετσι και με τα ζωακια μας! Εχω αδικο;:)
 
Καλησπέρα... επανήλθα ολίγον προβληματισμένος. Παρακαλώ τη βοήθειά σας. Την Δευτέρα το πρωί πρόκειται να επισκεφθώ έναν κτηνίατρο ωστε να εξετάσει τον Ρίκο προληπτικά και να του ψαλιδίσει τα φτερά. Προς έκπληξή μου ο γιατρός με ενημέρωσε ότι το πουλί πρέπει να μήν έχει φάει τίποτα το πρώι και οτι θα ναρκωθεί ωστε να είναι ήρεμος για το κόψιμο των φτερών. Επίσης μου είπε οτι θα τον παραλάβω το μεσημέρι. Ειναι λογικά όλα αυτά; Θα με ξανα εμπιστευτεί το πουλί μετά απο τέτοια ταλαιπωρεία;
 
Δεν ξέρω, αυτό που ξέρω είναι οτι κ αυτός έχει ζακό. Δεν μίλησε για πλήρη νάρκωση. Ειπε οτι αφού δεν κάθεται στα χέρια σας θα πρέπει να τον ηρεμήσουμε λίγο με νάρκωση.
 
Α εντάξει τότε, θα πρέπει να τον εμπιστευθείς. Είναι και κτηνίατρος ε; Όχι απλά ένας κάτοχος ζακό. Μέθη θα του κάνει.
 
Ναί είναι κτηνίατρος. Πασίγνωστος εδώ στην μυτιλήνη. Μιλησα με μια φίλη που δούλευε εκεί παλιότερα κ μου πε τα καλύτερα. Ευχαριστώ.
 
Back
Top