Την πρώτη φορά που έβγαλα έξω τον Ερνέστο πήρε... Φόρα και κουτούλησε στον τοίχο (ελαφρά βέβαια, ασχετα αν εμένα μου φάνηκε σα, σύγκρουση με νταλίκα).
Νομίζω ακριβώς το ίδιο ένιωσα κι εγώ. Δεν θέλω ποτέ να μπει ή να βγει στο κλουβί επειδή του το ζητάω οπότε του έφτιαξα έναν "διάδρομο" με λιχουδιές για να μάθει ότι μπορεί να βγαίνει και να μπαίνει. Όσο είμαι σπίτι θέλω να αφήνω την πόρτα ανοιχτή και να είναι δική του επιλογή για το που θα είναι. Νομίζω θα πρέπει να φτιαχτεί ένα άρθρο για την πρώτη πτήση ώστε να αποφύγουμε τα μελλοντικά εγκεφαλικά χα χα. Τώρα είναι πάλι έξω και κάνει βόλτες οπότε όλα καλά.
Αυτό με την συγκεκριμένη ώρα είναι από δύσκολο εως και ακατόρθωτο λόγο δουλειάς. Δεν υπάρχει σταθερό οράριο οπότε όταν επιστρέφω σπίτι ή δεν δουλεύω θέλω να είναι συνέχεια εκτός κλουβιού εκτός κι αν έχω κόσμο στο σπίτι μέχρι να τους μάθει.