Μήπως γενικά να το σκεφτείς ξανά, το ζήτημα της εμφάνισης; Θέλω να πω ότι το καναρίνι σου που πέθανε ήταν και θα είναι στη συνείδησή σου ένα και μοναδικό και δεν θα το ξεχάσεις. Προσωπικά, περισσότερο ενστικτωδώς σου το λέω, θα επέλεγα να πάρω άλλο πουλάκι, το οποίο σε τίποτα να μην θυμίζει αυτό που έχασα. Αυτό σου το λέω υπό την έννοια ότι η συγκεκριμένη απώλεια δεν αντικαθίσταται, οι συγκρίσεις είναι τουλάχιστον στην αρχή μοιραίες, αλλά θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό λιγότερες, επομένως και τα ερεθίσματα που οδηγούν σε αυτές καλό θα ήταν να ελαχιστοποιηθούν. Το νέο καναρίνι εννοείται ότι δεν πρόκειται να αντικαταστήσει το παλιό, αλλά θα καλύψει ένα μέρος του κενού σου, εκείνο το τμήμα του εαυτού σου από το οποίο προέρχεται η φροντίδα.
