Καλησπέρα,
αυτό το θέμα είναι πολύ γνωστό και σε μας, δυστυχώς. Μένουμε Γαλάτσι, Λαμπρινή, δίπλα στο ΕΥΔΑΠ, στο 6ο όροφο. (Κατα σίμπτοση όταν το ενοικιάσαμε το ονωμάσαμε "αετοφωλιά". Επρεπε να το πούμε Κιρκινεζοφωλιά"). Η πρώτη μας απόλεια ήτανε πριν 2 χρόνια, που είχαμε βάλε 2 κλουβάκια έξω στο μπαλκόνι - πάνο ήτανε 1 ελλήνικό και κάτο 1 μαλλινουά. Το μαλλινουά επέζησε, αλλα έπαθε πολύ δυνατο σόκ και απο τότε δεν κελαηδάει, και οσο πάει τόσο πολύ αρρωσταίνει... Απο το ελληνικο έχει μείνει μόνο ένα σωματάκι χωρίς κεφαλάκι...
Μετά το περιστατικό αυτό πήραμε 1 δίχτυ κύτρινο και έχουμε βάλει γύρο-γύρο απο τα κλουβιά σε απόσταση περίπου 20 εκατοστα, και όλα ητανε καλα, μεχρι που απο το αέρα μια μέρα το δύχτι "εφυγε" απο τη μία μερια, και... αλλα 2 καναρινάκια...
Ξαναβάλουμε το δίχτυ, και μία μέρα ακούω τα πουλία να φωνάζουνε... Και τι βλέπω; Ενα πανέμορφο, τρομάρα του, κιρκινέζι (το βραδι θα ανεβάσω και την φωτογραφία του) μπλέχτικε στο δίχτυ, κρέμεται και με κοιτά με τερράστια κύτρινα μάτια. Εκοψα το δίχτυ, έκατσε αυτός κάτο, ητανε πολύ φοβησμένος, έπαθε σόκ. Πήραμε τηλ. σε φίλους, φέραμε ενα ειδικο γάντι και κουτί, το βάλαμε εκεί και πήγαμε σε ένα γνώστο μας που είχε πετσοπ. Το βαλαμε σε κλούβα, φωτογραφίσαμε, ενώ αυτός γλυκοκοίταζε κάτι κουνελάκια, και το αφήσαμε ελευθερο. Εφυγε.
Ητανε όμως αχάριστος τελείος επειδι μας ξαναέφαγε 1 πουλί ακόμα (που αφίσαμε έξω γιά λίγη ώρα μεσα στα φυτά και πάλι το βρήκε), και απο τότε τά πουλία μα είναι μόνο μέσα. Μας κάνανε και το μαύρο χιούμορ ότι εκτρέφουμε τα σαϊνια...