Αναπαραγωγή Τάισμα νεοσσων 13 ημερων στο χερι

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Stfns
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
Αν βάλεις πουλιά σε αυτή την ηλικία σε παραμάνα... στην καλύτερη θα τα "πιέσει" να φύγουν μέχρι θανάτου...
Σε περίπτωση που η παραμάνα έχει δικούς της νεοσσούς ίδιων περίπου ημερών το πιθανότερο είναι να τα δεχτεί και να τα ταΐσει. Έχω βάλει στο παρελθόν νεοσσό 17 ημερών και το τάιζε από την πρώτη στιγμή. Τυχαίο ήταν;
 
Έχω βάλει στο παρελθόν νεοσσό 17 ημερών και το τάιζε από την πρώτη στιγμή. Τυχαίο ήταν;
Όχι τυχαίο αλλά εξαιρετικά επίφοβο...
Αν βέβαια δεν έχεις άλλες λύσεις το δοκιμάζεις..
Κυρίως όμως πρέπει να έχουν πολύ κοντινές ηλικίες τα μικρά, η κανάρα να είναι φοβερά ήρεμη και εξαιρετική μάνα... κι όλο αυτό μοιάζει κομματάκι δύσκολο.
 
Η κρέμα ενδείκνυται για όσο ζητάνε τα μικρά ακόμα και όταν θα αρχίσουν να τρώνε αυγό μόνα

βάζε βραστό αυγό το οποίο σίγουρα θα είναι το πρώτο που θα τσιμπήσουν και μόλις γίνει η αρχή σε αυτό τελειωμό δεν θα 'χει :D. Επίσης κρέμασε millet, βαλε το κανονικό μειγμα που δίνεις στα καναρίνια σου και σε ξεχωριστη ταίστρα νιζερ

Αυτό από τη στιγμή που θα δω να βγαίνουν από τη φωλιά. Σωστά; Σήμερα έγιναν 15 ημερών.
 
Αυτό από τη στιγμή που θα δω να βγαίνουν από τη φωλιά. Σωστά; Σήμερα έγιναν 15 ημερών.

Βαλτο 2-3 μέρες μετα που θα βγούν απο τη φωλιά γιατι δεν νομίζω να το ακουμπήσουν τόσο γρήγορα λογικά χαμένο θα πάει, αστα να εξερευνησουν λιγο το χώρο και μετα που θα μπεί θα τους κινήσει και την περιέργεια.
 
Πως πάει ο αγώνας;

Αν και τα μικρά ανταποκρίνονται άψογα στο τάισμα στο χέρι, είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος. Φοβάμαι μήπως είναι πιο ευάλωτα σε ασθένειες, επειδή δεν παίρνουν πια αντισώματα από τους γονείς, οι οποίοι τους "περνούσαν" και θρεπτικά συστατικά μέσω των τροφών που κατανάλωναν. Επίσης προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω συμπτώματα όπως μια πιθανή απώλεια όρεξης ή οτιδήποτε θα μπορούσε να σημαίνει πως υπάρχει πρόβλημα(π.χ. κουτσουλιές). Διαβάζοντας και το πολύ χρήσιμο άρθρο της @Wind-sa στο οποίο με παρέπεμψες διόρθωσα κάποια λάθη που έκανα την πρώτη μέρα και που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρόβλημα(π.χ.ζύμωση πρόλοβου). Θέλω να πιστεύω πως με την βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε.

ο πατέρας συμμετέχει στο τάϊσμα;

O Rodolfo δυστυχώς δεν ταίζει. Ίσως λόγω στρες, που οφείλεται τόσο στην απώλεια της Gemma, με την οποία υπήρξε πολύ ταιριαστό ζευγάρι, όσο και στην αλλαγή περιβάλλοντος. Δεν ξέρω...

Με το καλό και στο κλαδί Στέφανε

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Η κρέμα ενδείκνυται για όσο ζητάνε τα μικρά ακόμα και όταν θα αρχίσουν να τρώνε αυγό μόνα και πάλι θα πρέπει να ταίζεις επικουρικα

Επειδή έχω παρατηρήσει πως μετά από κάθε τάισμα στο χέρι, αυτά οπισθοχωρούν μέσα στην φωλιά από φόβο, θα έρχονται κοντά μου μόλις βγουν οριστικά από αυτή;

Βέβαια υπάρχουν και η παττε μορφές αυγοτροφης αλλα και πάλι γνωμη μου το αυγό είναι καλύτερο σε αυτή τη περίπτωση

Συμφωνώ Φίλιππε. Τα προηγούμενα χρόνια έδινα μόνο αυγό, αλλά φέτος το χρησιμοποιώ μαζί με μαλακή αυγοτροφή. Μήπως θα ήταν πιο εύκολο για αυτά να το δώσω αλεσμένο;

Επίσης αν υπάρχει η δυνατότητα βάζεις μια θηλυκιά που να ξέρεις οτι λογικά δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα στα μικρά ως δάσκαλο για το τι να τρώνε.Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα απλώς πας λίγες μέρες πίσω στις πρώτες δοκιμες αυγου/σπόρων.

Σκεφτόμουν να τα αφήσω με τον Rodolfo και μόλις βγουν από την φωλιά να βάλω το χώρισμα ώστε να τον παρακολουθούν χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να τα πειράξει. Τι λες;
 
επειδή δεν παίρνουν πια αντισώματα από τους γονείς, οι οποίοι τους "περνούσαν" και θρεπτικά συστατικά μέσω των τροφών που κατανάλωναν
Αυτά που χρειαζόταν τα πήραν από τις πρώτες μέρες της ζωής του.
Το πρώτο μάλιστα γεύμα είναι εξαιρετικά σημαντικό για την επιβίωση...
Η έκφραση που χρησιμοποιούμε οι παλιότεροι εκτροφείς για του "πουλιού το γάλα" - αυτό το ημίρευστο γαλακτώδες πρώτο τάισμα - που στις πρώτες κρίσιμες ώρες της ζωής τους είναι απόλυτα απαραίτητο και μη αναπληρούμενο.
Επειδή έχω παρατηρήσει πως μετά από κάθε τάισμα στο χέρι, αυτά οπισθοχωρούν μέσα στην φωλιά από φόβο, θα έρχονται κοντά μου μόλις βγουν οριστικά από αυτή;
Αν συνεχίσεις την επόμενη βδομάδα θα πηδούν από μακρυά στο χέρι σου προκειμένου να φάνε πρώτα...
Θα το ζήσεις και θα μας μιλήσεις ελπίζω γι αυτό σαν εμπειρία...
Μήπως θα ήταν πιο εύκολο για αυτά να το δώσω αλεσμένο;
Η καλύτερη τροφή για αυτές τις περιπτώσεις είναι η κρέμα νεοσσών και τίποτε περισσότερο.
Αν μάλιστα δεις κάποιας μορφής διάρροια στα μικρά χρησιμοποίησε αντί για νερό... ρυζόνερο.
Βράζεις δηλαδή λίγο ρύζι σε νερό και κρατάς αυτό το ζουμί στο ψυγείο για μερικές μέρες.
Απλά θα ζεσταίνεις κάθε φορά την απαραίτητη ποσότητα για την κρέμα.
Πίστεψέ με.. κάνει θαύματα...
Σκεφτόμουν να τα αφήσω με τον Rodolfo και μόλις βγουν από την φωλιά να βάλω το χώρισμα ώστε να τον παρακολουθούν χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να τα πειράξει
Δεν θα τα πειράξει...
Αν ήθελε θα το είχε κάνει...
Ακόμη και τώρα πιστεύω πως κάποια στιγμή θα τον δεις να συμμετέχει στο τάισμα...
Ειδικά αν τα μικρά τον κυνηγήσουν για αυτό το λόγο...
Αν όχι.. και απλά θα συνυπάρχουν... Τότε μετά την 20η μέρα να τον απομακρύνεις γιατί πιστεύω πως τα μικρά θα υιοθετήσουν την επιφυλακτικότητα που έχει ο αρσενικός απέναντί σου και αυτό θα τα κρατά "πίσω" στην τροφοδοσία τους.
 
Θερμοκρασία χυλού περίπου 35 βαθμούς Κελσίου.
Να ρωτήσω... ενημερωτικά... 39 με 40 δεν πρέπει να ειναι η κρέμα που ταίζουμε; Αν είναι 38 μπορεί να αναπτύξουνμύκητες, αν είναι πάνω από 40 μισό μπορεί να καεί ο προλοβός. Εγώ τουλάχιστον έτσι ξέρω... Διορθώστε με όσοι ξέρετε...

Στεφανε μου καλή δύναμη και καλό κουράγιο! Μπράβο σου που τα έχεις καταφέρει! Όσο περνάνε οι μέρες ΄τοσο αυξάνονται οι πιθανότητες να ζήσουν! Θες να μας πεις πως τα ταίζεις; Τη διαδικασία ακολουθείς; Πολύτιμες πληροφορίες για όλους μας θα είναι!
 
Θες να μας πεις πως τα ταίζεις; Τη διαδικασία ακολουθείς; Πολύτιμες πληροφορίες για όλους μας θα είναι!

Η διαδικασία που ακολουθώ περιγράφεται στο συγκεκριμένο άρθρο https://community.petbirds.gr/threads/Τάισμα-νεοσσών-στο-χέρι.23537/ . στο οποίο με παρέπεμψε η @maria p την οποία ευχαριστώ για μια ακόμη φορά. Επιφυλάσσομαι Αλίκη μου για περισσότερη πληροφόρηση εφόσον έχουμε θετική κατάληξη. Προς το παρόν συγκρατημένη αισιοδοξία...
 
εφόσον έχουμε θετική κατάληξη.
Όλα καλα θα πανε Στεφανε και αυτά τα πουλακια όταν τα δεις κλαρομενα θα ξερεις ότι την ζωουλα τους την χρωστανε σε σενα και να σε σιγουρος ότι παντα θα εχουν μια ξεχωριστη θεση στην καρδια σου...
 
Η κρέμα που θα δίνετε στο μωρό πρέπει να είναι 39-40 βαθμούς Κελσίου. Αν είναι πιο ζεστή 41-42ο C το μωρό θα καεί και θα κάψει το πρόλοβο.

Αν η κρέμα είναι κρύα, κάτω από 38 βαθμούς, ο πρόλοβος του μωρού μπορεί να σταματήσει ή θα αργεί να δουλέψει και στη συνέχεια το μωρό μπορεί να πιάσει μύκητες.
Άρα σωστά θυμόμουν για τη θερμοκρασία της κρέμας. Το τονίζω για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις γύρω απ το θέμα της θερμοκρασίας της κρέμας που δίνουμε στους νεοσσούς.

Στέφανε Καλό Κουράγιο και Δύναμη! :D

Καμία φώτο θα μας ανεβάσεις ντε; 😛
 
Μου κάνει εντύπωση πάντως που ο αρσενικός δεν ταίζει μικρά 2 βδομάδων, συνήθως τότε ταίζουν τσ αρσενικά κυρίως.. Πιστευω παντως πως θα τα καταφέρεις.
 
Μου κάνει εντύπωση πάντως που ο αρσενικός δεν ταίζει μικρά 2 βδομάδων, συνήθως τότε ταίζουν τσ αρσενικά κυρίως.. Πιστευω παντως πως θα τα καταφέρεις.
Αν δεν ξεκινήσουν να ταιζουν τα μικρά 4-5 ημερών συνήθως, τουλάχιστον από τη δική μου εμπειρία, δεν ταιζουν καθόλου. Αλλά αυτό δεν είναι στάνταρ και σε κάθε γέννα όλα είναι διαφορετικά. Ακόμα και η συμπεριφορά των γονιών. Και να ταιζε ο καψερος με τόσο στρες και μετακίνηση θα σταματούσε.
 
Και να ταιζε ο καψερος με τόσο στρες και μετακίνηση θα σταματούσε.
Ούτε κι αυτό είναι στάνταρ. Σε γέννα των δικών μου, είχε επιτεθεί καρακάξα. Ο αρσενικός είχε πάθει τέτοιο λαλα, που του είχε αναστραφεί η φτερούγα, σαν να είχε βγει ένα πράγμα. Τα μικρά ήταν γύρω στις 15 ημέρες, 6 στον αριθμό, και το ένα ακούνητο για όλη τη νύχτα (σχεδόν καταπληξία είχε πάθει, ρε, τί το σκούνταγα, τι το έπιανα, τίποτα). Το κλουβί μετακινήθηκε μέσα στο σπίτι, ενώ οι γονείς δεν είχαν μπει ποτέ σε εσωτερικό χώρο, και παρέμεινε εκεί για μία εβδομάδα. Συνέχιζαν κανονικά να ταίζουν.
Αλλά οι γονείς ταΐζουν όταν τα μικρά ζητούν, τουλάχιστον έτσι νομίζω. Αν είναι εξωγενώς ταϊσμένα, και δεν τους το ζητούν, μάλλον και εκείνοι δεν προσφέρονται. [μακάρι κι η μάνα μου να ήταν σαν αυτούς, και θά μουν στα σίγουρα καμιά 50ριά κιλά πιο κάτω]. Τώρα λοιπόν τα πουλάκια του Στέφανου που τρέφονται από εκείνον (και φυσικά μπράβο του και πολύ σωστά πράττει) δεν διεκδικούν φαγητό από τον πατέρα, ούτε και τον κυνηγούν συνέχεια ζητώντας, οπότε πιθανά το πράγμα να συνεχίσει έτσι. Το θέμα είναι ότι είναι όλοι καλά και σε στενή παρακολούθηση κι εποπτεία από τον Στέφανο, κι αυτό μετράει. Άλλωστε σε λίγες μέρες θα τρέφονται μόνα τους.
Καλή συνέχεια Στέφανε!
 
Ο αρσενικός είχε πάθει τέτοιο λαλα, που του είχε αναστραφεί η φτερούγα, σαν να είχε βγει ένα πράγμα. Τα μικρά ήταν γύρω στις 15 ημέρες, 6 στον αριθμό, και το ένα ακούνητο για όλη τη νύχτα (σχεδόν καταπληξία είχε πάθει, ρε, τί το σκούνταγα, τι το έπιανα, τίποτα). Το κλουβί μετακινήθηκε μέσα στο σπίτι, ενώ οι γονείς δεν είχαν μπει ποτέ σε εσωτερικό χώρο, και παρέμεινε εκεί για μία εβδομάδα. Συνέχιζαν κανονικά να ταίζουν.
Ουάου! Είναι και θέμα χαρακτήρα πουλιού έτσι... αλλά όντως εντυπωσιακό!

Αλλά οι γονείς ταΐζουν όταν τα μικρά ζητούν, τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Τώρα λοιπόν τα πουλάκια του Στέφανου που τρέφονται από εκείνον (και φυσικά μπράβο του και πολύ σωστά πράττει) δεν διεκδικούν φαγητό από τον πατέρα, ούτε και τον κυνηγούν συνέχεια ζητώντας, οπότε πιθανά το πράγμα να συνεχίσει έτσι.
Σωστός! 👍 Και μάλλον η Gemma είχε αναλάβει εξολοκλήρου την ανατροφή τους οπότε γι αυτό και δεν τάιζε εξαρχής.
 
Καμία φώτο θα μας ανεβάσεις ντε; 😛

tinypic-no-longer-available.jpg


Ευχηθείτε μας να τα καταφέρουμε. Γίναμε 18 ημερών.

υ. Γ. Την αφιερώνω σε όλους σας με πολλή αγάπη.
 

Σχετικά θέματα

Back
Top