Διατροφή Τροφή στα άγρια πουλιά το χειμώνα

Παιδια στην Πατρα οπου μενω λιγο πιο κατω σε ενα παρκο εγκαταλελημενο με κατι τεραστια δεντρα υπαρχουν παρααα πολλες καρδερινες τα πουλια απο τα ντοκουμεντα της σισσυ:)στο θεμα μας εχουνε επισης φωλιες κι αν περασεις απο εκει πολυυυς θορυβος😛:)
 
Να σου πω χαρά κρυβε λόγια χαρά γιατί εδω αυτά που γράφονται μπορεί να τα διαβάσει καθε καρυδιάς καρύδι νομίζω πως πρέπει να διαγράφει η τοποθεσία απο το μήνυμα
 
Να σου πω χαρά κρυβε λόγια χαρά γιατί εδω αυτά που γράφονται μπορεί να τα διαβάσει καθε καρυδιάς καρύδι νομίζω πως πρέπει να διαγράφει η τοποθεσία απο το μήνυμα
είσαι και μαρτυριάρης... Που λέει και το ανέκδοτο 😀
 
Βαζουν και παγιδες; Συνηθως οταν καπου υπαρχει ομορφια, παντα υπαρχουν και καποιοι να την χαλανε... ☹

Oχι ζουν χαροθμενα και ελευθερα

Να σου πω χαρά κρυβε λόγια χαρά γιατί εδω αυτά που γράφονται μπορεί να τα διαβάσει καθε καρυδιάς καρύδι νομίζω πως πρέπει να διαγράφει η τοποθεσία απο το μήνυμα

Γιατι;😵😱
 
μα δεν ξερει που εναι

Κοιτα αυτος ο κηπος θα ανοικει σε καποιον εκει περα γι'αυτο δεν γινεται να μπει μεσα και το λεω αυτο γιατι γυρο γυρο εχει φραχτη απο σιδερα. Σορρυ εγω εκανα λαθος στο πανω μυνημα🙁Παντως αυτο το θεαμα εκει ειναι εξαιρετικο, θαυμασιο.😛👍D
 
Περασε ένας χρόνος απο το αρχικό πόστ... Το κρύο ξαναρθε δριμύ και τα πουλάκια αναζητουν λιγο φαγακι... Τι έγινε αληθεια με τις ταΐστρες σας; Συνεχίζουν να έρχονται επισκέπες;
Οι δικες μου ταΐστρες ΄δεν έτυχαν επισκέψεων. Οι επισκέπτες μου προτιμούν πάντα να βρίσκουν φαγητο σε μια συγκεκριμενη θεση σε ανοιχτό χώρο και παντα κατω στο χώμα. Μαζευονται ολα στα κλαδια των μουριών και μόλις με δουν να αφηνω το" κατιτίς" πεφτει το παρασυνθημα και ακολουθεί εφορμηση... Την ωρα του φαγητου των πουλιων, ο γατος και η σκυλα μου παραμενουν έκλειστοι, ο καθένας στο διαμερισμα του και παρακολοθουν απο το τζαμι το σμήνος των σπουργιτιων, Ειναι τοσο χαριτωμένα και θρασυτατα τα γλυκά μου που καθομαστε και τα κανουμε χαζι. Ψιχουλα απο ψωμί, απο κουλουρακια, σουσάμι, τσοφλια απο αυγα, καμια κροκέτα απο γατοτροφή ή σκυλοτροφή... Τα ριχνω και περιμενω...
Η χαρα μου είναι απιστευτη όταν βλέπω εναν σπίνο να ερχεται και να τετεριζει και να περνει το μεριδιο του... Παντα μονος...χωρις παρεα... όπως και ο κοκκινολαιμης... Θα αρχισω να ριχνω και σποράκια στον δρόμο γιατι εκει σουλατσαρουν λευκοσουσουράδες...
 
Εγω οσο ελειπα συντηρουνταν απο τιποτα ψιχουλα αν και οταν πετουσε η μαμα μου στο χωμα. Τωρα ομως 2 μερες εχω γεμισει το κλασσικο πιατακι μου πανω στη δεξαμενη και γινεται μακελειο.
Σημερα ενδεικτικα ψιλοβρεχε, περιπου 20 σπουργιτια πηγαινοερχονταν στην ταιστρα εναλλαξ με σπινους, μετα πηγαιναν να πιουν απο κει που σταζει η δεξαμενη (ναι το εχουν μαθει και πανε καρφι εκει), 10 δεκαοκτουρες ηταν φουσκωμενες και εστρωναν φτερα στον μαδημενο απο φυλλα φυστικο πανω απο τη δεξαμενη, καποια πουλακια σαν παπαδιτσες αλλα μαυρα τριγυρνουσαν, 3 τσιχλες και ενας κοτσυφας ξαποσταιναν και εσκουζαν πανω στα κλαδια του φυστικου μετα απο τσιμπουσι στα σπορια της δαφνης.. Ποικιλια. Αλλα θα μειωθουν οταν θα φυγω εγω ☹
 
Πιστοί στις καθημερινές επισκέψεις τους όλοι μου οι φιλοξενούμενοι!:D
tinypic-no-longer-available.jpg
(χθεσινή φωτό)
Ο καρβουνιάρης δε, συνεχίζει το φαγητό ενώ με βλέπει (πίσω απο το τζάμι) στα 2 μέτρα. Δείχνει να με έχει συνηθίσει και να μη φοβάται καθόλου:)
 
Δυστυχώς στην περίπτωσή μου κάθε προσπάθεια δημιουργίας χώρου που θα τρώνε τα πουλιά σε εξωτερικές ταΐστρες έχει εχθρούς. Καμία ταΐστρα δεν έμεινε περισσότερες από 2-3 μέρες. Κάποιοι ενοχλούνται.
Σε πείσμα εγώ συνεχίζω να αφήνω τους σπόρους σε διάφορα σημεία.
 
Αναρρωτιέμαι έχει νόημα να κάνουμε κάτι τέτοιο κι εμείς στα μπαλκόνια;
καλημέρα σε όλους!
Αυτό ακριβώς είχαμε σκεφτει κι εμεις πριν ένα μήνα όταν αντί να πετάμε τα σποράκια από τα κοκατιλάκια μας τα βάζαμε σε ενα πιατάκι στο μπαλκόνι για να τραφούν τα σπουργιτάκια... Κι όντως το μπαλκόνι γέμισε φωνούλες όλο το πρωινό και τα απογευματα.
Δυστυχώς όμως, εκτός από την φαγοποσία είχαμε και τα περιττώματα τους στο μπαλκόνι που ήταν αδύνατο να το έχουμε καθαρό όλη μέρα... Με αποτέλεσμα από τον αέρα, να μεταφερθούν ακάρεα και στα μικρά μας (προφανώς όταν ανοίγαμε να αερίσουμε)...Από τότε πέρα απ τη θεραπεία, καθαρίσαμε και το μπαλκόνι, αφαιρέσαμε τα σποράκια και πλέον τα μαζεύουμε σε σακούλα και τα αφήνουμε σε ενα πάρκο κοντά στη γειτονιά. καθότι ναι μεν τα αγαπάμε όλα τα πουλάκια και πραγματικά μακάρι να μπορουσαμε να τα κρατάμε προστατευμενα και ταισμένα ΟΛΑ, αλλά πρέπει να προστατευσουμε και τα μικρά μας που είναι όσο να το πεις λίγο πιο ευαίσθητα λόγω του ότι μάθανε να είναι οικόσιτα...
 
Σωστό αυτό, θέλει προσοχή ως προς τα οικόσιτα. Όχι γιατί τα αξιολογούμε ως πολυτιμότερα αλλά όπως είναι κλεισμένα εξαρτώμενα αποκλειστικά από την φροντίδα μας, δεν έχουν δυνατότητα αντίδρασης και χρήσης φυσικών αντιδότων. Εξάλλου τελικά είμαστε υπεύθυνοι γι' αυτά.
Καλό είναι να μπορούμε να δημιουργούμε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον στο σπίτι μας απ' όπου θα αντλούμε και εμείς μια χαρά αλλά όντως όπου και αν αφήσουμε λίγη τροφή, κάποια πουλιά ή ζώα θα την τιμήσουν δεόντως.
Σημαντικό είναι όλη η στάση ζωής μας να έχει σκέψη και για τ' άλλα πλάσματα. Όταν τρώμε την τυροπιτούλα μας, πριν πετάξουμε το σακκουλάκι στο καλάθι, μπορούμε να ρίχνουμε τα τρίμματα σε μια γωνιά. Αμέσως μαζεύονται τουλάχιστον περιστέρια και σπουργίτια. Το ίδιο και με το σουσάμι από τα κουλούρια, το τραπεζομάντηλο κτλ. Αν είμαστε φιλικοί προς το περιβάλλον υπάρχουν πολλοί απλοί τρόποι να συνεσφέρουμε.
 
Mε αφορμή ενα μικρό πουλάκι που ερχόταν στον ιβίσκο της βεράντας μου έβαλα μια ταιστρούλα απο το μεγάλο κλουβί που δε τη χρησιμοποιώ. Την έχω βάλει εδω και μια βδομάδα και χτες και σήμερα τις βρίσκω με σπόρια σπασμένα. Δεν ξέρω ποιος/ποιοί το επισκέπτονται αλλά πού θα μου πάει θα μάθω
IMG_20160126_152512.webp
 
Back
Top