Γενικά Είμαι η Tamu

θα σου προτείνω κι εγώ να κρατήσεις καραντίνα για τουλάχιστον 30 ημέρες.

Ναι το ξέρω Γιάννη και θα ακολουθήσω τις συμβουλές σας. Οντως ειναι λογικο να ειναι ετσι, και προκειται για συμβουλες που δινω κι εγω σε νεους κατόχους πουλιών αλλα ποσο διαφορετικο ειναι οταν πρόκειται για σενα τον ίδιο :)
Ευχαριστουμε για τη συμπαρασταση και τις συμβουλες παιδια, έτσι κι αλλιως μαζί θα την "μεγαλώσουμε" την μικρούλα
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Breaking news καθώς μόλις έμαθα ότι η μικρή μας δοκίμασε το κεχράκι και το βρήκε πολυ του γούστου της (παροτλετοπαγίδα μεγάλη το κεχράκι σε τσαμπι) και παίζει σκίζοντας κάτι χαρτάκια που είναι στο κλουβάκι της, έστω διστακτικά.
Αγωνιώ μόνο για το απόγευμα που θα πρέπει να βαλω χέρι στο κλουβάκι της για να το συμμαζέψω λίγο, αλλα δεν πειράζει θα γίνει απαλά και δε θα γίνεται συνέχεια.
 
Πρώτη μας μέρα λοιπόν ουσιαστικά με δύο... φτερωτά στο σπίτι.

Η μικρούλα μας σήμερα το απόγευμα μας χάρισε τη φωνίτσα της και μερικές... Τούμπες στα κλαδάκια της με την... Πλατη (κύλισμα). Φαίνεται να είναι ενα παιγνίδι που της αρέσει και το απολαμβάνει αν και δεν το εχω ξαναδει. Επίσης χαρήκαμε πολύ που έπεσε με τα μούτρα στο φαγητό κάποια στιγμή και ήπιε και το νεράκι της.
Συνήθισε την παρουσία μας σε κάποιο βαθμό και φωνάζει οταν μας ακουει να συζητάμε σε καποιο αλλο δωμάτιο. Όταν είμαστε στο δικό της και συζητάμε συμμετέχει με μικρά τιτιβίσματα, ήρεμη πια χωρίς τινάγματα και πετάγματα. Θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνονται στο περιβάλλον τους αυτά τα θαυμάσια πλάσματα, και με την προσαρμοστικότητά τους.

Στις φωνες του Ερνέστο ανταποκρίνεται δειλά είναι η αλήθεια, και ακομα δεν ξερουμε αν ειναι "ανταπόκριση" ή απλως ξάφνιασμα ή περιέργεια.
Ο μικρός... χαλλλλλλλαρααα. Την ακούει, σε μια περίπτωση την είδε και ξώφαλτσα κιόλας, δε δίνει δεκαρούλα παρακαλώ. Μία φορά μόνο της απάντησε όταν αυτή φώναξε με το κλασικό "που είναι το καπάκι;" και στη συνέχεια γύρισε στις... Δουλειές του :D

Τρόμαξε λιγουλάκι και σήμερα όπως και χθες όταν την βάλαμε για ύπνο και της πήρε λίγο χρόνο να βρει το κλαδάκι που ήθελε να κοιμηθεί αλλά στο τέλος όλα καλά.Φυσιολογικά όλα αυτά καθως βρίσκεται σε ενα εντελώς νέο περιβάλλον για το οποίο δε γνωρίζει απολύτως τίποτα.
 
Πρωινο ξύπνημα με το αγχος από το βράδυ πως θα βαλουμε μεσα το χερι να της αλλαξουμε τροφούλες. Νο προμπλεμ. Πεταξε σε μια γωνιτσα εμεινε εκεί όση ώρα η Νόρα της αλλαζε τροφές και μετα πήγε να δοκιμάσει το μαμ.
Το μόνο που την τρομάζει ακομα ειναι η αφαίρεση του συρταριου για την καθαριότητά της, αλλά αυτό τρομάζει ακόμα και σήμερα μεχρι και τον Ερνέστο.
Να πω την αλήθεια εμένα με ψιλοφοβάται ακόμα. Τη Νόρα που την έχει 2 μέρες "απο κοντά" την φωνάζει όποτε μπαίνει στο δωμάτιο :)
Τελικά πιο τρομαγμένοι και αγχωμένοι είμαστε εμείς παρά τα φτερωτά μας :D
 
Καλε σταματηστε να αγχωνεστε και απολαυστε τη κουκλα σας γιατι σε λιγο δε θα σας δινει καμια σημασια! 😛
😀 λεμε οτι δεν πειραζει Βασια αρκει να εχει ο Ερνι και η Τamu ο ένας τον άλλον, αλλα ξερω οτι θα μας κακοφανεί οταν μας "κλασουνε" 😛
Οσο για το αγχος ειναι φυσιολογικο για μας τουλαχιστον. Θελουμε τοσο πολυ να τα κανουμε ολα σωστα που αγχωνομαστε συνεχεια μην ξεχασουμε καμια... λεπτομέρεια. Ευτυχώς η ενασχόληση με τον Ερνέστο μας έχει διδάξει πολλά. Επιπλέον γνωρίζοντας πια την ευφυία αυτων των πλασμάτων ξέρουμε ότι θα μας "διορθώσουν" αν δεν κανουμε κατι καλα.
Ομως και το αγχος αυτο ειναι "μερος του παιγνιδιου" και μπορω να σου πω οτι οταν τελειώνουμε και καθόμαστε το... Διασκεδάζουμε κιολας :D
 
Πολύ όμορφες οι πρώτες μέρες με την μικρή.
Φαίνεται ότι προσαρμόστηκε σχετικά εύκολα και ήδη νιώθει πιο άνετα μαζί σας, παρά το τόσο λίγο διάστημα που είναι εκεί (αν μπορείς να πείς "λίγο διάστημα' , τις 2 μέρες 😛 ).
Θα μαθαίνουμε νεάκια της συχνά απο ότι κατάλαβα.
Χαίρομαι :D
 
Πολύ όμορφες οι πρώτες μέρες με την μικρή.
Φαίνεται ότι προσαρμόστηκε σχετικά εύκολα και ήδη νιώθει πιο άνετα μαζί σας, παρά το τόσο λίγο διάστημα που είναι εκεί (αν μπορείς να πείς "λίγο διάστημα' , τις 2 μέρες 😛 ).
Θα μαθαίνουμε νεάκια της συχνά απο ότι κατάλαβα.
Χαίρομαι :D
Ε, καλα κανονική ανάλυση θα κάνω. "Το χρονικό της Tamu" κανονικό ημερολόγιο.
Η αλήθεια είναι πως χαίρομαι πάρα πολύ που θα έχει ο μικρός μια παρέα του είδους τουκαι μου φαίνεται έτσι; 😛
 
φτου φτου φτου να μην την ματιασουμε. Κουκλι ειναι, θα πεταξω μια βλακεια, αφου ειναι απο το ιδιο εκτροφειο δεν φοβασαι να μην εχουν συγγενεια α η β βαθμου;
Ευχαριστούμε πολύ :)
Οταν μάθαμε από ποιον εκτροφέα την πήραν τα παιδια, το πρώτο που κάναμε ήταν να επικοινωνήσουμε μαζί του και να μαθουμε αυτό ακριβώς. Δεν έχουν συγγένεια άρα ηρεμήσαμε και μάθαμε και αρκετά άλλα πράγματα για την κουκλίτσα αφού μιλήσαμε για τουλάχιστον μία ώρα με τον εκτροφέα.
Λογικότατη η απορία σου αφού ηταν η πρώτη που δημιουργήθηκε και σε μας
 
Μπροκολάκι; Τρώμε.
Πιπερίτσα; Τρώμε.
Βερυκοκάκι; Τρωμε.
Λαχανικάκια, αρακά, καρότα; Τρώμε.
Η όρεξη που θα χάναμε στη μεταφορα στο νεο σπιτι; Τη φάγαμε κι αυτή :D
Η τεράστια αλλαγή απ' τον τζαναμπέτη που τρώει μόνο μπροκολο και μόνο κομμένο οπως το θέλει, και απο φρουτα οποτε θυμηθεί, ενώ κάποτε τα τσάκιζε, είναι εμφανής.
Ετοιμάσου μικρέ πράσινε διάολε, έρχεται η μπλε μικρούλα να σε ξαναμάθει να τρώς υγειινά.
 
Το καλυτερο δωρο που μπορουσαν να σου κανουν! Περιμενω κ εγω παρομοιο δωρο γιατι αλλοιως δεν βλεπω να μπαινει νυφη σπίτι ! Μαλλον θα περιμενω για πολυ ε; :D
 
Το καλυτερο δωρο που μπορουσαν να σου κανουν! Περιμενω κ εγω παρομοιο δωρο γιατι αλλοιως δεν βλεπω να μπαινει νυφη σπίτι ! Μαλλον θα περιμενω για πολυ ε; :D
Ποτέ δεν ξέρεις Τάκη, κι εμείς έτσι σκεφτόμασταν αλλά μέσα σε λίγες μέρες είχαμε καταιγιστικές εξελίξεις :)
 
Διονυση μας τι ομορφα νέα καλώς σας ήρθε η όμορφη μικρή μπλε νεραιδουλα είναι πανέμορφη :) ευχομαι να τα πάτε τελειααα και να σμίξουν με τον ερνεστουλη μας. Μα έχει υπέροχο χρωμα φτου φτου περιμένουμε νεααα😛
 
Διονυση μας τι ομορφα νέα καλώς σας ήρθε η όμορφη μικρή μπλε νεραιδουλα είναι πανέμορφη :) ευχομαι να τα πάτε τελειααα και να σμίξουν με τον ερνεστουλη μας. Μα έχει υπέροχο χρωμα φτου φτου περιμένουμε νεααα😛
Eυχαριστούμε πολύ Ελενάκι, φιλιά πολλά και στο Πεππερονι και τη Ληδα μας.
 
Μας... λαχτάρισε χθες η μικρούλα καθως κατα τη διάρκεια της αλλαγής τροφών και νερού στο κλουβί της βρήκε τον τρόπο (παρά την εμπειρία μας σε τέτοιες καταστάσεις) να, αποδράσει και να παει να αραξει στο κουρτινόξυλο. "Αντε πιάστην τώρα" μονολόγησα γελώντας.

Ευτυχώς μέσα σε 5 λεπτά την τσάκωσα πιο πολύ λόγω της περιέργειας της (πέταγε να δει τα διάφορα σημεία του δωματίου) και της μικρής της εμπειρίας και αντοχής στο πέταγμα. Την βάλαμε στην καινούρια ζευγαρώστρα που είχαμε αγοράσει (αντι του κλουβιου που την φέραμε) η οποία ήταν ήδη στολισμένη και έτοιμη.
Αγχώθηκε καπως και αυτή φυσικά, αλλά έχει τεράστια προσαρμοστικότητα και θα το ξεπεράσει γρήγορα. Είναι δραπέτης ολκής και "τσεκάρει" τις πόρτες και τις εξόδους σε κάθε ευκαιρία :D

Φιουφ, παει κι αυτή η "περιπέτεια".
 
Σήμερα τιμήσαμε τις τροφούλες και με το παραπάνω. Την τροφή που τρώει ο Ερνέστο, καθώς και ένα μίγμα νιζερ και κια που της έβαλα εγώ. Τσιμπολογήσαμε λίγο και την πετρούλα μας, και έπαιξε με τα αντικείμενα του κλουβιου της.
Το μεσημέρι πήρε και εναν υπνακο τριζοντας το ραμφακι της και... μονολογώντας (το κανει ο Ερνέστο καποιες φορες αλλά είναι αλήθεια δεν το περίμενα τόσο γρήγορα απ' τη μικρούλα) και μετά ξύπνησε και... Ξαναρίχτηκε στο φαγητό τσακίζοντας μια φούντα μπρόκολο (θα γινουν ομηρικοι καυγάδες για το μπροκολο σε αυτο το σπιτι, το προαισθάνομαι).
Δείχνει σε γενικες γραμμες προσαρμοστική και χτυπάω ξύλο για να μη λεω μεγάλα λόγια και τρέχω μετά. Χαίρομαι που φαίνεται πιο ήρεμη και χαλαρή και περιμένω να έχει και καλο καιρο το Σαββατο να τη βγαλουμε στο μπαλκονάκι για καφέ να ρουφήξει και λίγο ήλιο.

Μπορώ να πω ότι συναισθάνομαι τον "τρόμο" που νιώθουν αυτά τα πουλάκια απ'το (ας μου επιτραπει η παρομοίωση) "βίαιο ξερίζωμα" απ' το μέρος που είναι για να πάνε σε κάποιο άλλο, στα χέρια ενος τύπου που δεν ξέρουν ποιος είναι και τι θέλει απ' αυτά. Πίστεψα οτι της έκανα αρκετό "κακο" ψυχολογικά χθες που αναγκάστηκα να την πιάσω για να τη βαλω στο κλουβί, αλλά για ακόμα μια φορά με εξέπληξε με την, σχεδόν ανθρώπινη θα έλεγα, ικανότητα να ξεπερνάνε τις δυσκολίες.

Και αφου σας ξαναζάλισα σας αφήνω για λίγο να ηρεμήσετε :D
 
Φιουφ, παει κι αυτή η "περιπέτεια".
Χχμμμ λες να μας βγει απο αυτες που δε μαζευονται;
Αχ που θα μπλεξει το παιδι μας; (Οταν εχεις γιους μπαινεις για τα καλα στο ρολο της κακιας πεθερας😛)

αλλά για ακόμα μια φορά με εξέπληξε με την, σχεδόν ανθρώπινη θα έλεγα, ικανότητα να ξεπερνάνε τις δυσκολίες.
Διονυση πιστευω οτι ξερει πως δεν ειχες κακο σκοπο οταν την επιασες και οτι την αγαπατε γι'αυτο ειναι ηρεμη! 🙂
 
😀 εχω να πω ιστοριες γι' αυτο καποια στιγμή


Όταν την τσακωσα μου εριξε μια τσιμπια (ενταξει πιο πολυ κρατημα ή... Διερευνητική επαφή ας πουμε, ο Ερνεστο στην ηλικια της με "γάζωνε" κανονικότατα) και μετα καθοταν και με κοιταγε που της μιλαγα μεχρι να φτασουμε στο κλουβακι. Ειναι αγριο πουλακι και φαινεται σε καποιες αντιδράσεις της, κλλα είναι επισης κι ενα πανέξυπνο και διαισθητικο πλασμα.
Οι αγωνίες πιο πολύ τρώνε εμας τους ανθρώπους παρά αυτά που με οδηγό και το ενστικτο και την κατανόησή τους πιστεύω αντιλαμβάνονται τις συνθήκες πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικα απ' οτι θα μπορουσαμε εμεις. Κι ενω νομιζουμε οτι τα "εξημερώσαμε" , αυτα απλα έχουν προσαρμοστεί όπως προστάζει το ένστικτο τους.
 
Back
Top