Γενικά πάνω στο θέμα, συμφωνώ εν μέρει με την άποψη του Γιάννη (misalouris). Η ευθύνη σε μια κακή αγορά μοιράζεται εξίσου, στον αγοραστή και στον πωλητή. Αυτός είναι άλλωστε και ένας κοινά αποδεκτός κανόνας της Αγοράς.
Εδώ όμως, σε ό,τι μας αφορά το θέμα επικεντρώνεται στην άποψη που επικρατεί στο χώρο, η οποία προτρέπει τους αγοραστές να επιλέγουν εκτροφεις όταν πρέπει να κάνουν αγορές πουλιών, επειδή ο εκτροφέας είναι πολύ πιθανότερο να γνώριζε περισσότερα πράγματα από ότι ένας απλός πωλητης, επιχειρηματίας, καταστηματάρχης της αγοράς.
Εάν όμως αυτό είναι όντως μια πραγματικότητα, ο καταστηματάρχης έχει περισσότερα ελαφρυντικά από έναν εκτροφέα, αφού θεωρητικά ο πρώτος γνωρίζει πολύ λιγότερα πράγματα από τον δεύτερο στο θέμα της ποιότητας των πουλιών. Εάν δεχτούμε αναγκαστικά ότι η πώληση πουλιών είναι απλά πώληση, τότε δικαιωματικά μπορούμε να αξιολογήσουμε τα κίνητρα του καθενός, ανάλογα με το επίπεδο της γνώσης τους.
Κατά την άποψή μου λοιπόν, μιας και πιστεύω ότι ο "τελευταίος" εκτροφέας έχει καλύτερη άποψη για το προϊόν που πουλάει από την άποψη που έχει ο "καλύτερος" έμπορος (εφόσον δεν είναι ο ίδιος του εκτροφέας) για το ίδιο προϊόν, θεωρώ ότι την απόλυτη ευθύνη για την πώληση "σκάρτου" προϊόντος την έχει ο εκτροφέας, ειδικά όταν το προϊόν που πουλάει είναι καταφανώς κατώτερης ποιότητας από το μέσο όρο της ποιότητας των προιοντων ενός καταστήματος ή της αγορας γενικοτερα.
