Εν τάχει πήγαμε στην γιατρό Πατρίσια Γκρέι, εμεις αγχωμένοι ως τα μπουνια, ο Ερνεστο χαλαρός και παίζοντας σε ολη τη διάρκεια της διαδρομής (εκανε και 3 διαδρομες με το αμαξι χθές). Τελικα το... "κολπο" ειναι να μη το σκεπασεις. Οπως μας είπε παραστατικα και η γιατρος μοιαζει με "απαγωγή" που του απαγορεύει να δει τι είναι οι θόρυβοι γύρω του.
Ξεσκέπαστος και ωραιος λοιπον, με μονο προβλημα τις λακουβες των Αθηναϊκων δρόμων, ο Ερνεστο μεσα στην καλή χαρά, σφίχτηκε λιγο μονο στον χώρο αναμονής. Μετα απο 2-3 λεπτα στο ιατρείο ξεψάρωσε και αρχισε να περιεργάζεται τη γιατρο και τα σύνεργά της.
Οταν βγήκαμε εξω να τον εξετασει αγχωθήκαμε περισσότερο αλλα αυτος μαλλον το... Διασκέδασε ο ατιμουλης. Φτιαξαμε ραμφάκι, είδαμε φτερα, νυχάκια, ακροαστικά,ζυγιστήκαμε, μιλησαμε για την παλια πληγουλα στο ραμφακι που του έχει αφήσει μια "σκληρός και μοιραίος" ουλή (αλλα δεν τρεχει τίποτα δεν τον ποναει απλα τον κανει να είναι σουπερ γκομενακος
) όλα ομορφα και ωραία. Yγειέστατος και τέλειος με αθλητικό βάρος, ζωηρός (σιγά το νέο) και σκανδαλιάρης (αυτό κι αν είναι νέο... )
Και παω στις παρατηρήσεις της γιατρου αφου θεωρώ ότι θα είναι καλό να τις μοιραζόμαστε (ποτέ δεν ξέρεις).
Μετα από μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση περι αιχμαλωσίας, αφου στην ουσια συμφώνησε οτι αυτα τα πουλακια έχουν ένστικτα αγριου ζώου και δεν είναι για κλουβιά, χαρακτηριστικά ανέφερε οτι οι γάτες εχουν ένστικτα αγριου ζωου οταν γεννιουνται, παρ' ολο που ζουν 5000 χρονια στην αιχμαλωσία (ας το πουμε πιο εύπεπτα "ως πετ") φαντασου τα παροτλετ ή τα πουλακια γενικοτερα που έγιναν κατοικίδια σχετικα "σαν χθες". Ομολογώ ότι με εντυπωσίασαν οι θέσεις της, δεδομένης και της δουλειάς που κάνει.
Μας είπε οτι εφ' οσον δεν έχουμε σκοπο να τον αναπαράξουμε δε χρειάζεται να τον ταϊσουμε αυγό. Κατά τη γνώμη της γιατρού δεν έχει να του προσφέρει πολλά, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και να μην πρέπει μαλιστα να το τρώει. Γενικότερα μας προέτρεψε σε μια πιο "φυσική" διατροφή, αυτή που θα έκανε και στη φύση (και απ' οσο μπορούμε να ξέρουμε, οπως θα γραψω παρακάτω).
Επίσης να απομακρύνουμε τα μεταλλικά καμπανάκια και αλυσιδούλες των παιγνιδιών του αφου τα περισσότερα δεν είναι "αληθινά" ανοξείδωτα αλλα επεξεργασμένα με ενα υλικό που μπορεί να προκαλέσει τοξίκωση. Ετσι το αγαπημένο του καμπανάκι παιρνει δρόμο (μια ελαφρια φαγουρα που ειχε τον τελευταίο καιρο εντοπίζεται σε αυτο το θεμα ακριβώς, χωρις να ειναι σοβαρό αλλα πλεον δε θα προχωρήσει αφου μάθαμε). Θα προτιμαμε πλεον ανοξείδωτα απο μεγαλα μαγαζια ας πουμε μαγειρικων σκευών (μικρα κουταλακια δεμενα μαζί ωστε να κανουν ήχους κτλ).
Οι ηλιοσποροι ειναι απλα για την ευχαριστησή του και δεν του προσφερουν κατι. Ας φάει αλλα όχι πολλους. Εκει που ζουν, στη φύση, στα μερη που ζουν, δεν εχει ηλιοσπορο. Επισης ποτε δεν εχουμε καταφέρει να τα παρατηρήσουμε τόσο που να μάθουμε ποια ακριβώς είναι 100% η δίαιτά τους, οπότε ουσιαστικά "πειραματιζόμασε". Και προσπαθούμε να πετύχουμε ισορροπία με μίγματα τροφών, αλλα και παλι δύσκολα θα το πετύχουμε, μιας και τα πουλάκια, διαλέγουν και τρώνε αυτούς που θέλουν. Ετσι εμεις μπορεί να του δίνουμε μίγμα 50 σπόρων, αυτό να τρώει 1 ή 2 σπόρους μόνο. Και να νομίζουμε πως έχει πλήρη διατροφή, αλλα μπα. Μας έδωσε μια δυο ιδέες για τη διατροφή, μας προτεινε και καποιες συσκευασμένες τροφές (σε κροκέτες οι οποίες βοηθάνε να προσλαμβάνει όσα χρειάζεται χωρίς να μπορεί να "επιλέξει" αλλα και σπορους).
Φυσικα τα φρουτα, τα λαχανικά, συνεχίζονται μια χαρα. Τα τρώει (παρα πολλά) οπότε τα συνεχίζουμε οπως και πριν.
Ολα αυτά ο μικρος τα ακουσε προσεκτικα, μετα είπε κατι δικά του αλλα δεν καταλαβαμε
Επέστρεψε παίζοντας αλλα μεχρι να φτασουμε νύχτωσε και ψιλοπήρε έναν υπνάκο στο αμάξι
Πιθανόν υπαρχουν διαφωνίες και συμφωνίες σε όσα είπα (θα γραψω κι αλλα οταν θα τα θυμηθώ, θα γίνω και πιο αναλυτικός στα παραπανω) αλλα θεώρησα ότι είναι καλό να μοιραστούμε τις απόψεις.