Διαβάζω σχεδόν καθημερινά τις απόψεις όλων για το θέμα. Προσωπικά μάλλον δεν έχω άποψη, γιατί δεν μπορώ να έχω τα στοιχεία, ούτε για το τι έχει συμβεί πραγματικά, ούτε και τι προηγήθηκε ώστε να υπάρξει αυτό το τραγικό τέλος. Σαφέστατα όλοι έχουμε τον τρόπο σκέψης μας που είναι σεβαστός, αρκεί στη συγκεκριμένη περίπτωση να έχει και μια σχετικότητα, μια και προς το παρόν λείπουν αντικειμενικά δεδομένα ή δεν έχουν δημοσιευτεί λεπτομέρειες σχετικά με τη νεκροψία κλπ.
Κάθε λοιπόν φορά που διαβάζω τα γραφόμενά μας, αναρωτιέμαι το ίδιο... Τι θα σκεφτόμουν - σκεφτόμαστε αν επρόκειτο για μια λεοπάρδαλη στις παρυφές μιας κωμόπολης στην Ινδία που άρπαξε ένα παιδί, αν επρόκειτο για τους τόσους θανάτους που υπέστησαν χωρικοί της Αφρικής από ένα ανθρωποφάγο λιοντάρι (μέσα στα καταλύματα τους), αν είχαμε να συζητήσουμε για το παιδί στη Νότιο Αμερική που το αφαίμαξαν στον ύπνο του νυχτερίδες vampire... Με βεβαιότητα μπορώ να πω ότι θα σκεφτόμουν ότι τα εν λόγω ζώα πεινούσαν, είχαν ένστικτο επιβίωσης, έτσι είναι από τη φύση τους με άλλα λόγια και ότι οι άνθρωποι, οι ενήλικες θα έπρεπε να φροντίσουν να μεριμνήσουν ώστε οι ίδιοι ή τα παιδιά τους να είναι πιο πολύ ασφαλή, επίσης ότι όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος κλπ, κλπ...Ακόμα, αν ήμουν εκεί, με το μυαλό που διαθέτω, αλλά και την παιδεία της κοινωνίας μας, προφανώς θα είχα προβληματιστεί για την ενδεχόμενη επικινδυνότητα των φυσικών θηρευτών και θα είχα πάρει τα μέτρα μου για το παιδί μου.
Όλα τα παραπάνω τα γράφω για να καταλήξω ότι είτε το σκυλί ζήλεψε, είτε δεν είναι / ήταν εκπαιδευμένο, είτε είχε ορμονική διαταραχή ή ο,τιδήποτε (και για οποιονδήποτε λόγο, όσο πιθανός ή απίθανος κι αν ήταν) σκότωσε (άθελά του ή μη) το μωράκι, διότι το είχε μέσα στη φύση του, στις καταβολές του είδους του, ανεξάρτητα αν θεωρείται ζώο συντροφιάς, φύλαξης, εργασίας, σαλονιού, και μάλιστα το σκυλί του συγκεκριμένου σωματότυπου, είχε τη δυνατότητα να προκαλέσει σοβαρότατη βλάβη στην υγεία του μωρού, όπως και βέβαια το τρακάρισμα με ένα αυτοκίνητο, η πτώση από την αλαξιέρα κλπ. Η βία, κατά τη γνώμη μου είναι στη φύση των σκύλων (και των ανθρώπων, και των προβάτων που με είχε κουτουλήσει ένα μια φορά και κοιλοπόναγα επί μέρες). Στις περισσότερες ανθρώπινες ευνομούμενες κοινωνίες, υπάρχουν κανόνες και εκπαίδευση που μειώνουν την έκφραση της βίας, για τους σκύλους υπάρχουν σύμφωνα με τα λεγόμενα όλων σχεδόν εδώ μέσα εκπαιδεύσεις κατάλληλες, αλλά παρόλα αυτά το ένστικτο της επιθετικότητας και της βίαιης συμπεριφοράς είναι μάλλον σαφώς μεγαλύτερο στην έκφανσή του στον σκύλο από τον άνθρωπο (άλλωστε πόσοι σκύλοι έχουν σώσει τους ιδιοκτήτες τους ή μέλη της οικογένειάς τους εκφράζοντας την επιθετικότητά τους σε "εισβολείς"
. Κατά την ίδια συλλογιστική, προφανώς (ίσως και όχι αποδεδειγμένο, αλλά ίσως και ηλίου φαεινότερο) τα λαμπραντόρ είναι λιγότερο επικίνδυνα (όχι για τα ψάρια) για τους ανθρώπους από τα ροντβάιλερ. Και τώρα ερχόμαστε στο επόμενο ερώτημα. Γιατί να επιλέξει κανείς ροντβάιλερ, αν δεν του το φορτώσουν, αν δεν τύχει να το αναλάβει γιατί το αγάπησε το συγκεκριμένο σκυλί, αν δεν... Και όχι μιας πιο ήπιας ράτσας σκυλί, γιατί π.χ. η
@ζιζι επέλεξε τη...Ζιζή (μην το παίρνεις στραβά Ζωή μου, παράδειγμα είναι), γιατί εμένα μου φαίνονται μαγευτικά τα ντόπερμαν κλπ. Περί ορέξεως... Κολοκυθόπιτα. Αλλά έλα που μερικές φορές έπειτα μας κόβεται η όρεξη...
Θα προσδοκούσα να συμφωνήσουμε όλοι στο ότι το συγκεκριμένο σκυλί, ανεξάρτητα με το τι το έφερε σε αυτήν την κατάσταση πέρα από τις γενετικές του καταβολές, αν πράγματι σκότωσε το παιδάκι, είναι ένα κωλόσκυλο άνευ προηγουμένου, του οποίου δεν ξέρω αν του αξίζει η θανατική καταδίκη (διότι είμαι κάθετα εναντίον τέτοιων ποινών) και το οποίο δεν θά θελα να το δω ούτε στον χειρότερο εφιάλτη μου, και αν ήμουν ο πατέρας του παιδιού και μου είχε μείνει μια ελάχιστη ρανίδα ανάσας... Να μην μπω σε λεπτομέρειες τώρα. Είμαι έξαλλος με το σκυλί, με τους γονείς, με τον Θεό και με ολόκληρο το σύμπαν. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ομοίως έξαλλος θα ήμουν και με έναν παιδόφιλο που ασελγεί πάνω σε παιδιά, ανεξάρτητα αν ο ίδιος στην παιδική του ηλικία έχει υποστεί σεξουαλικές παρενοχλήσεις, και με έναν serial killer που έχει το ακαταλόγιστο, άνθρωποι - κτήνη που δεν εκπαιδεύτηκαν επίσης καλά ή σωστά. Αλλά σπανίως κατηγορούμε τον γονιών βιασμένων παιδιών που δεν τα πρόσεξαν όπως έπρεπε ή τα θύματα των κατά συρροήν δολοφόνων που δεν ήταν ενδελεχώς προετοιμασμένα για τον κάθε ανώμαλο. Όχι πως όλοι δεν έχουν - φέρουν - ευθύνες. Άλλος πολύ και άλλος λιγότερο, αλλά ξαναλέω ότι αν ήταν ένα λαμπραντόρ, για να πείραζε το παιδάκι πιθανά θα ήταν μισότυφλο και θα το είχε περάσει για ψάρι, αν και θα έπρεπε να μην έχει και όσφρηση, εκτός κι αν ήταν μετενσάρκωση ροντβάιλερ, ακίτα, πιτμπουλ, ντόγκο αρτζεντίνο κλπ.
Αυτό πες το πάλι και πάλι. Αλλά έλα που η πραγματικότητα είναι υποκειμενική και χωρίς την προοπτική σκέψη (υποσύνολο της φαντασίας) δεν μπορεί να ερμηνευτεί η πραγματικότητα...
