Καλημέρα σε όλους, γράφω μια το πιο πιθανό καθόλου σύντομη ανάρτηση σχετικά με την υγεία του Σκρουτζ, του μισού εγγλέζικου μπάτζι που υιοθετησα από ένα κ@θ@ρμα χομπίστα εκτροφέα στα πρόθυρα θανάτου δύο μήνες πριν ακριβώς.
Έχει τελειώσει το αντιμυκητιακό για την καντιντίαση και δεν μοιάζει να έχει άλλους μυκητες στο έντερο. Πίεσα πολύ για περαιτέρω τεστ προχθές, αλλά για λόγους που μου διαφεύγουν δεν έγινε τίποτα άλλο πέρα από νέα μικροσκοπική εξέταση κοπράνων. Ζήτησα αιματολογικές και καλλιέργιες για βακτήρια, η απάντηση ήταν κάτι σαν "βακτήρια θα προκαλούσαν διάρροια και ο Σκρουτζ έχει κοπρόλιθους, αυτό δεν συνάδει με βακτηριακά προβλήματα και δεν ξέρω τι να ψάξω στις εξετάσεις που αναφέρετε". Δεν είδε μύκητες στα κόπρανα, αλλά φαίνονταν κύτταρα φλεγμονής (το είπα, δεν το είπα?!), οπότε του έδωσε ένα αντιβιωτικό παιδιών, το Cotrim E-ratiopharm, δις ημερησίως για επτά ημέρες. Ο Σκρουτζ το συχαίνεται γιατί είναι υπερκολλώδες και έχει ήδη θέματα με κολλημένα πούπουλα γυρω από το ράμφος, αλλά τι να κάνουμε. Πέραν του ότι είναι το πρώτο φάρμακο με οδηγίες μόνο σε μία γλώσσα (γερμανικά), που είναι περίεργο, απότι φαίνεται είναι ευρεως φάσματος - αναπνευστικά, εντερικά, ό,τι και όπου γενικά. Έχει δύο δραστικές ουσίες και η γιατρός ελπίζει ότι θα βοηθήσει με ό,τι έχει στο έντερο και με το μάτι.
Σχετικά με το μάτι, η επίσημη διάγνωση είναι ο σχηματισμός κοκκιώδους ιστού, που αν καταλαβαίνω καλά είναι κάτι σαν ουλή που εχει αποκτήσει όγκο. Αν ήταν μεγαλύτερος σε μέγεθος, θα έκαναν χειρουργέιο για να τον αφαιρέσουν, αλλά η ίδια η κ. Δουκάκη δεν μπορεί σε μάτι. Μας έδωσε δύο ονόματα οφθαλμικών κτηνιάτρων μήπως κάνουν το χειρουγείο εκείνοι, ο ένας αρνήθηκε την στιγμηπου είπα πτηνό, ο άλλο (ο βοηθός της ΄αλλλης για την ακρίβεια) δέχθηκε να τον δει και να κάνει διάγνωση και ενδεχόμενο χειρουργείο, αλλά με την προϋπόθεση ότι η κ. Δούκάκη θα αναλάβει την ναρκωση, μιας και είναι εξωτικό είδος. Τυπικα έχουμε ραντεβού την παρασκευή για διάγνωση, αν δεν εχει παγετό θα πάμε.
Χωρίς χειρουργείο το μάτι του δεν θα φτιάξει ποτέ. Από την μία, ο κοκκιώδης ιστός δεν τον ενοχλεί κατά την γιατρό, από την άλλη όμως επειδή η γύρω περιοχή είναι ερεθισμένη, επαναμολύνεται κάθε φορά που το τρίβει στα κάγκελα, ξίνει με το ενδεχωμένως βρώμικο νύχι ή καθαρίζει βρωμικα σημεία όπως τα πούπουλα πίσω. Ρώτησα σαφώς αν αυτό σημαίνει οτι χωρίς χειρουργείο συχνά πυκνα θα πρέπει να τον πιάνω σαν λεμόνι και να του βαζω κολλύριο, ναι. Τέλεια, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ένα κατατρομαγμένο πουλάκι που δεν μεγάλωσε ως κατοικίδιο είναι να συνδέει τους ανθρώπους με στίφτες φρούτων.
Μας έδωσε επίσης Anima Strath σε σύριγγα για να βοηθήσει με το έντερο, γιατί έχει ακόμα κοπρόλιθους, αν και όχι τόσο μεγάλους, και καποοιες φορές είναι πολύ μαλακά, και αυτό ήταν μεγαλη καλοσύνη της, γιατί δεν πίνει νερό που μοιάζει βρώμικο, ακόμα κι αν είναι από τα προβιωτικά (κάτι που του έσωσε την ζωή όσο ήταν στο κλουβί εκεινου του αχρείου, μιας και το νερό είχε μαύρη μούχλα μέσα), δεν τρώει αυγοτροφή και τέτοια οπότε βασικά δεν έπαιρνε αυτά που έπρεπε και το μπουκάλι του φαρμακου αυτού κοστίζει πάνω από 30Ε για μερικές σταγόνες. Θα δούμε τι θα κάνει.
Κατάφερα να πείσω την γιατρό να του κόψει λίγο το ράμφος γιατί ήταν πολύ μακρύ και δεν μπορούσε να φάει ευκολα μικρους σπόρους όπως κεχρι σε τσαμπί - δεν ξέρω γιατί ήταν τόσο διστακτική, ο Σκρουτζ δεν έχει θέμα να τον πιάσει κανείς, το έχει αποδείξει πολλές φορές. Όχι ότι το απολαμβάνει, αλλά για να κάνουμε κάτι που θα τον βοηθήσει σαφως ειναι οκ. Ελπίζω τώρα να είναι πιο άνετο και να αρχίσει να δοκιμάσει νέα φαγητά. Ανησυχώ που τρώει μόνο σπόρους, η κ. Δουκάκη όχι τόσο...
Τέλος ρώτησα πολύ σαφώς πώς βλέπει την μακροχρονη πρόγνωσή του, και είπε καλή εφόσον ακολουθησουμε μια συντηρητική προσέγγιση: εξετάσεις δύο φορές τον χρόνο, φυσική εξέταση μια φορά τον χρόνο. Έχει προβληματα γενετικά στα πόδια και στο ράμφος, ο οργανισμός του είναι εξαιρετικά επιβαρυμένος χάρη στις αλλεπάλληλες λοιμώξεις, τα γενετικά θέματα και λοιπά. Επί λέξει είπε "δεν ξέρουμε καν σε τι κατάσταση ειναι τα όργανά του μέσα". Ναι, και ιατί δεν κάνουμε κάτι γιυατό? Δεν ξέρω.
Ελπίζω να περιμένει να περάσει η φάση οξείας ασθενείας και μετά να περάσουμε σε ελέγχους και λοιπά. Τον ζύγισε, 36γρ όπως και όταν πρωτοπήγε, ενώ η δική μου ζυγαριά, την οποία εμπιστευομαι, λέει 39γρ. Σε κάθε περίπτωση δεν έχει πάρει βάρος. Ουφ. Θα δοκιμάσουμε λίγη αλόη στα πόδια, μήπως τον ανακουφίσει λίγο, και ήρθε και η πλατφόρμα προχθές. Ακόμα την φοβάται, αλλά αν τον βάλω εγώ εκεί, κάθεται, ελπίζω να βοηθά και αυτό τα πόδια του.
Σχετικά με το πότε και εαν μπορεί να έρθει μέσα με τα κορίτσια, η κ. Δουκάκη πιστεύει ότι δεν θα έπρπε να συναντηθούν ποτέ από κοντά, ακόμα κι όταν δεν είναι πια μεταδοτικος. Πιστεύει ότι θα του κάνουν bullying γιατί θα τον δουν ως αδύναμο δείγμα. Η Αυγή ναι, μάλλον, εδώ τσμπά την ίριδα και εμένα, αλλά θα στοιχημάτιζα όλη την τροφή που θα καταναλώσουν και τα τρία σε όλη τους την ζωή ότι η Ίρις θα ήταν πολύ καλή μαζί του και θα έκαναν και καλή παρέα, είναι κι εκείνη πάρα πολύ γλυκό πλάσμα, δεν έχει δείξει την παραμικρή επιθετικότητα ακόμα και όταν θα έπρεπε. Νομίζω επίσης ότι όχι μόνο ο Σκρουτζ αισθάνεται μοναξιά, άλλωστε έχει συνηθίσει να είναι με πολλά παπαγαλάκια, ακόμα κι αν κάποιο από αυτά τον τραυμάτισε άσχημα, αλλά οι κυρίες θα μπορέσουν να τους μάθουν πράγματα για την ζωή ως κακομαθημένο κατοικίδιο πολύ πιο άμεσα και γρήγορα απότι εμείς - έτσι έγινε με την Ίριδα, η Αυγή, μαζι με τα δαγκώματα και την τρέλα της, έμαθε πάρα πολλά πράγματα στην Ίριδα που δεν νομίζω ότι θα τα είχε κατακ΄τησει μόνη της τόσο γρήγορα.
Σε γενικές γραμμές αυτά. Σίγουρα μου διαφεύγουν πράγματα, αλλά είμαι ακόμα κάπως στενοχωρημένη και σκεπτική με αυτά που έγιναν. Καλά και όχι και τόσο νέα. Το βασικό είναι ότι μοιάζει χαρούμενος και σίγουρα δεν υποφέρει όπως στην αρχή. Ευχαριστούμε όποιον έκατσε και διάβασε για τον Σκρουτζάκο :)