@thunderfck δεν μπορώ να καταλάβω μερικά πράγματα:
Πως εμφανίζεις μια βεβαιότητα ότι κάτι φταίει για την απώλεια του πουλιού, με ευθύνη του Ανέστη και μάλιστα το εστιάζεις στην πλημμελή διατροφή; Γνωρίζεις το άτομο, την στάση του στην ζωή και τα ζώα, το γνωστικό του επίπεδο;
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι έχεις διαβάσει όλη την θεματολογία με τις εκάστοτε απαντήσεις του, θα έπρεπε να έχεις εντοπίσει το λάθος στις απόψεις του και να αντιπαρατεθείς επί της ουσίας, βοηθώντας το φόρουμ και εμάς τους υπόλοιπους να προφυλαχθούμε από τυχόν λάθη που έχουν παγιωθεί ως σωστά.
Αντί αυτού και παρόλο που κι εγώ και ο ίδιος ο Ανέστης σου το ζητήσαμε, συνεχίζεις απλά να ρίχνεις λάσπη αορίστως και να μην καταθέτεις τις δικές σου σωστές επιστημονικές απόψεις.
Όλοι είμαστε υπέρ της επιστημονικής γνώσης. Αυτή είναι η βάση. Η εμπειρία έχει νόημα μόνο όταν στηρίζεται και αλληλεπιδρά με την επιστημονική έρευνα.
Αν λοιπόν έχεις κάτι να πεις, πες το χωρίς κορδελλάκια.
Όποιος αγαπά τα ζώα, αγαπά και τους ανθρώπους και δεν επιδίδεται σε αναίτιες και αστήριχτες επιθέσεις εναντίον κανενός.
Έχουμε δει νέα παιδιά, γεμάτα ζωή, να πεθαίνουν παίζοντας ποδόσφαιρο από αιφνίδιο θάνατο, όταν και λόγω της ασχολίας τους έχουν υποβληθεί σε επανειλημμένες ιατρικές εξετάσεις. Έχουμε δει πολλές αιφνίδιες απώλειες νέων ανθρώπων. Είναι λογικό να στραφούμε κατηγορώντας τους γονείς τους για αμέλεια στην διατροφή τους ή αλλού;
Όσοι έχουμε χάσει αγαπημένα πλάσματα και διαθέτουμε την ελάχιστη ευαισθησία, γνωρίζουμε ότι πάντα μας ακολουθούν ερωτηματικά και πόνος για τι πιθανόν παραλείψαμε και δεν σώθηκε ο αγαπημένος μας άνθρωπος ή ζώο.
Αναίτιες τύψεις βέβαια γιατί καθένας κάνει απλά ό,τι μπορεί, την στιγμή που συμβαίνει.
Θεωρώ αήθη τον τρόπο που μέσω ενός δυστυχούς περιστατικού, προσπαθείς να σπιλώσεις έναν άνθρωπο και να τον γεμίσεις τύψεις για κάτι που έτσι κι αλλιώς πονάει.
Αν έχεις να συνεισφέρεις κάποιες ιατρικές - επιστημονικές συμβουλές να τις ακούσουμε με ενδιαφέρον, μέσα στα πλαίσια ενός διαλόγου με επίπεδο, που δεν στοχεύει σε άτομα αλλά απόψεις.
Κάποτε πρέπει να μάθουμε να ασκούμε τον διάλογο, δημόσιο και ιδιωτικό, μέσα στα σωστά πλαίσια που συμβάλλουν και δεν δυναμιτίζουν την ουσία του συζητούμενου θέματος. Διαφορετικά δεν πρόκειται περί διαλόγου, αλλά ας μου επιτραπεί η έκφραση, "ξεκατινιάσματος" με προσωπικά κίνητρα ψυχολογικής προέλευσης.
Φιλικά!
:)
