Δε ξέρω τι έφταιξε εχω πεσει στα πατωματα και ουρλιάζω.Τοσο γκαντέμης ειμαι πια.
Γιατι δε ξαναπερναω αυτη τη φαση καθε μερα τύψεις και στεναχώρια.
Θα παρεκκλίνω λίγο από το θέμα για να σου πω τα ακόλουθα:
Από το προφίλ σου φαίνεται ότι είσαι έφηβος - 15 ετών. Και η άποψή μου είναι ότι ακόμα "χτίζεις" χαρακτήρα. Δεν είναι δυνατό, όσο κι αν είναι μια πολύ συνηθισμένη για τον λαό μας έκφραση, να αυτοχαρακτηρίζεσαι ως "γκαντέμης" και μάλιστα "τόσο γκαντέμης πια". Μου φαίνεται ότι και μόνο η σκέψη της συγκεκριμένης αυτοπεριγραφής, έστω και σαν στιγμιότυπο, είναι αφενός εσφαλμένη, αφετέρου επικίνδυνη για τη συμμετοχή της στη δημιουργία μιας αυτοεικόνας που μόνο καλή δεν είναι. Δεν λέω να μην είμαστε ρεαλιστές, και να αγνοούμε ή να στρογγυλεύουμε την πραγματικότητα, αλλά ενώ είναι φυσικό να στενοχωρηθείς και αναμενόμενο φυσικά, είναι επίσης αναμενόμενο να σκεφτείς ότι είσαι πολύ τυχερός που έχεις όσα έχεις, και ότι στις γέννες ενίοτε τα πράγματα στραβώνουν, και ότι έκανες ό,τι απαιτείτο για να φροντίσεις και να μεγαλώσεις τα πουλάκια. Επομένως για ποιον λόγο να θεωρείς ότι είσαι γκαντέμης και στο τέλος με επαναλαμβανόμενες τέτοιες αρνητικές σκέψεις να νιώθεις έτσι, χάνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την ορμή της νιότης σου και προδικάζοντας αρνητικά τις εκβάσεις των θεμάτων που θα αντιμετωπίζεις; Τύψεις για ποιον λόγο να νιώσεις; Το να αναρωτηθείς τι θα έπρεπε να γίνει καλύτερα, ναι, εντάξει, ορίζει μια τάση για διαρκή αυτοβελτίωση. Το να στενοχωρηθείς μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για να προχωρήσεις πέρα από αυτό (και πέρα φυσικά από τη στενοχώρια σου) στον τρόπο που θα κινείσαι από εδώ και πέρα. Το να δηλώνεις απρόθυμος να αφήσεις τα πουλιά να αναπαραχθούν επίσης, μια χαρά σκέψη είναι την οποία αν χρειαστείς να αναδιατάξεις, θα το κάνεις. Αλλά όχι και τύψεις...δλδ προσωπικά και από όσο γνωρίζω την κατάσταση μέσα από τα γραφόμενά σου, δεν βλέπω τι άλλο θα μπορούσες να αλλάξεις.
Αυτά. Και κράτησε στα υπόψη ότι μπορεί όσα γράφω παραπάνω να ακούγονται λίγο αυστηρά, αλλά ο γραπτός λόγος είναι ξύλινος, ενώ οι επαναλαμβανόμενες αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μας, μπορεί εύκολα (και ασυνείδητα) να μας παγιδέψουν σε τρομακτικά δυσάρεστα μονοπάτια.