Γενικά Η Λινκ παρουσιάζεται
- Θεματοθέτης seemsfunny
- Ημερομηνία
seemsfunny
PB Member
Έχω αρχίσει να το πιστεύω πλέον
seemsfunny
PB Member
Με τα φτερά που χάνει κατα καιρούς (τα μεγάλα) δεν γίνεται να κάνω test dna?
Όχι, πρέπει να τραβήξεις "ζωντανό" φτερό από το στήθος. Έχει οδηγίες το χαρτί που συμπληρώνεις και επισυνάπτεις το φτερό.
seemsfunny
PB Member
Οπότε υπομονή μέχρι να δω με το δαχτυλίδι αν θα φανεί. Επειδή την βλέπω καθημερινά μου φαίνεται το ίδιο αλλά συγκρίνω με παλιές φωτογραφίες και βλέπω ότι αρχίζει και το σχηματίζει
seemsfunny
PB Member
Καλημέρα και χρόνια πολλά για ακόμη μια φορά. Ήρθα να γράψω εμπειρίες.
Για αρχή θα σας ενημερώσω ότι τελικά η Λινκ σίγουρα είναι σκύλος παγιδευμένος σε σώμα παπαγάλου.
Ξεκίνήσαμε από Λευκάδα 2 άτομα μπροστά στο αμάξι (οδηγός και συνοδηγός) και πίσω αριστερά εγώ, στην μέση το κλουβί με την λίνκ και δεξιά η Μπουμπού (σκυλί για όσους δεν γνωρίζουν). Κατα την διάρκεια του ταξιδιού η Λινκ έπαιζε μέσα στο κλουβί και ήταν μες την τρελή χαρά. Αν έκανε κίνηση η Μπουμπού να αλλάξει θέση η Λινκ την έβαζε πάλι στην θέση της. (Πετούσε προς το μέρος της Μπουμπούς μέχρι αυτή να βάλει την μουσούδα κάτω... Τελικά μπορεί να επιβληθεί άνετα). Με τα πολλά φτάσαμε σπίτι οπότε την άφησα στο σαλόνι για να κοιμηθεί. Την επόμενη μέρα ήρθαν συγγενείς και φίλοι να την δούνε από κοντά. Εγώ ήμουν μέσα στο άγχος και σκεφτόμουν ότι θέλει μέρες να προσαρμοστεί αλλά τελικά η Λινκ ήθελε να τους γνωρίσει όλους. Τρώει, πίνει, βγαίνει από το κλουβί, κάνει τις βόλτες της, δέχεται το φαγητό από όλους (αυτό μου κάνει εντύπωση γιατί κρατάνε το φαγητό και πηγαίνει από μόνη της να το πάρει) και γενικά είναι σαν να μην έγινε το ταξίδι ή η αλλαγή σπιτιού. Όσον αφορά το σκύλος παγιδευμένος σε σώμα παπαγάλου, το λεω γιατί είναι αθόρυβη και όταν πρέπει να μπει στο κλουβί για να φύγω το καταλαβαίνει από μόνη της και πηγαίνει μέσα. Μάλλον συνδίασε το κλουβί με τα ρούχα εξόδου (ρούχα δουλειάς ή ζακέτα/μπουφάν που φοράω).
Αυτά τα ευχάριστα από εμάς.
Για αρχή θα σας ενημερώσω ότι τελικά η Λινκ σίγουρα είναι σκύλος παγιδευμένος σε σώμα παπαγάλου.
Ξεκίνήσαμε από Λευκάδα 2 άτομα μπροστά στο αμάξι (οδηγός και συνοδηγός) και πίσω αριστερά εγώ, στην μέση το κλουβί με την λίνκ και δεξιά η Μπουμπού (σκυλί για όσους δεν γνωρίζουν). Κατα την διάρκεια του ταξιδιού η Λινκ έπαιζε μέσα στο κλουβί και ήταν μες την τρελή χαρά. Αν έκανε κίνηση η Μπουμπού να αλλάξει θέση η Λινκ την έβαζε πάλι στην θέση της. (Πετούσε προς το μέρος της Μπουμπούς μέχρι αυτή να βάλει την μουσούδα κάτω... Τελικά μπορεί να επιβληθεί άνετα). Με τα πολλά φτάσαμε σπίτι οπότε την άφησα στο σαλόνι για να κοιμηθεί. Την επόμενη μέρα ήρθαν συγγενείς και φίλοι να την δούνε από κοντά. Εγώ ήμουν μέσα στο άγχος και σκεφτόμουν ότι θέλει μέρες να προσαρμοστεί αλλά τελικά η Λινκ ήθελε να τους γνωρίσει όλους. Τρώει, πίνει, βγαίνει από το κλουβί, κάνει τις βόλτες της, δέχεται το φαγητό από όλους (αυτό μου κάνει εντύπωση γιατί κρατάνε το φαγητό και πηγαίνει από μόνη της να το πάρει) και γενικά είναι σαν να μην έγινε το ταξίδι ή η αλλαγή σπιτιού. Όσον αφορά το σκύλος παγιδευμένος σε σώμα παπαγάλου, το λεω γιατί είναι αθόρυβη και όταν πρέπει να μπει στο κλουβί για να φύγω το καταλαβαίνει από μόνη της και πηγαίνει μέσα. Μάλλον συνδίασε το κλουβί με τα ρούχα εξόδου (ρούχα δουλειάς ή ζακέτα/μπουφάν που φοράω).
Αυτά τα ευχάριστα από εμάς.
Τέλεια, μπράβο και τόσο γρήγορα, μπράβο!
Είναι αυτό που λέμε καμιά φορά για τον αντίθετο λόγο και που να ευτυχώς επιβεβαιώνεται αντιστρόφως.
Έχετε πετύχει ένα συναισθηματικό δέσιμο, το πουλί παρατηρεί και λαμβάνει όλα τα ερεθίσματα από σένα και αισθάνεται πως αποτελεί μέρος τους κόσμου σου με ένα δίκαιο τρόπο.
Να γιατί λέμε μην αγχώνεστε τα πουλιά ρουφάνε την ένταση και την ψυχική κατάσταση στον αέρα.
Μπράβο, δεν έχω λόγια :)
Είναι αυτό που λέμε καμιά φορά για τον αντίθετο λόγο και που να ευτυχώς επιβεβαιώνεται αντιστρόφως.
Έχετε πετύχει ένα συναισθηματικό δέσιμο, το πουλί παρατηρεί και λαμβάνει όλα τα ερεθίσματα από σένα και αισθάνεται πως αποτελεί μέρος τους κόσμου σου με ένα δίκαιο τρόπο.
Να γιατί λέμε μην αγχώνεστε τα πουλιά ρουφάνε την ένταση και την ψυχική κατάσταση στον αέρα.
Μπράβο, δεν έχω λόγια :)
seemsfunny
PB Member
Φόβος και τρόμος το ράμφος και τα νύχια της για τις καρέκλες χα χα
seemsfunny
PB Member
Καλησπέρα και πάλι. Για αρχή νομίζω ότι το θέμα από πρώτη προσπάθεια εξόδου από το κλουβί θα πρέπει να γίνει παρουσιάζεται η Λινκ αφού το έχω πάρει σερί με φωτογραφίες και απορίες.
Στις 11 μέρες που έμεινα για τις γιορτές στα Γιάννενα η Λινκ με γέμισε με απορίες.
Φτάσαμε στα Γιάννενα βράδυ οπότε κοιμήθηκε αμέσως στο σαλόνι. Από την επόμενη όμως μέρα την έβγαλα από το κλουβί και χωρίς φόβο πήγε σε όλα τα δωμάτια βόλτα. Σε λιγότερο απο 30 λεπτά δεν υπήρχε μέρος που να μην επισκέφτηκε είτε πετώντας είτε περπατώντας. Εδώ στην Λευκάδα ακόμη δεν κάνει βόλτες σε όλο το σπίτι.
Ένα ακόμη παράξενο πράγμα ήταν ότι πήγαινε από μόνη της πάνω σε όλους. Είτε στους γονείς μου είτε σε φίλους μου που δεν τους είχε ξαναδεί. Βέβαια μόλις με έβλεπε τους παρατούσε όλους και ερχόταν σε εμένα αλλά περίμενα ότι θα τους φοβάται ή θα θέλει κάποιο χρόνο μέχρι να αποκτήσει το θάρρος να τους πλησιάσει.
Τέλος αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση και μου το είπε ο αδερφός μου είναι ότι όσες φορές φάγανε χωρίς εμένα ή γενικά έτρωγε κάποιος γλυκό ή κάτι η Λινκ δεν αντιδρούσε. Αντιθέτως όσες φορές έβλεπε εμένα να τρώω ερχόταν πάνω μου ή έκανε φασαρία στο κλουβί για να της δώσω να φάει. Έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τελικά δεν ζηλεύει το φαγητό αλλά εμένα όταν τρώω. Έχετε παρατηρήσει κάτι παρόμοιο εσείς;
Στις 11 μέρες που έμεινα για τις γιορτές στα Γιάννενα η Λινκ με γέμισε με απορίες.
Φτάσαμε στα Γιάννενα βράδυ οπότε κοιμήθηκε αμέσως στο σαλόνι. Από την επόμενη όμως μέρα την έβγαλα από το κλουβί και χωρίς φόβο πήγε σε όλα τα δωμάτια βόλτα. Σε λιγότερο απο 30 λεπτά δεν υπήρχε μέρος που να μην επισκέφτηκε είτε πετώντας είτε περπατώντας. Εδώ στην Λευκάδα ακόμη δεν κάνει βόλτες σε όλο το σπίτι.
Ένα ακόμη παράξενο πράγμα ήταν ότι πήγαινε από μόνη της πάνω σε όλους. Είτε στους γονείς μου είτε σε φίλους μου που δεν τους είχε ξαναδεί. Βέβαια μόλις με έβλεπε τους παρατούσε όλους και ερχόταν σε εμένα αλλά περίμενα ότι θα τους φοβάται ή θα θέλει κάποιο χρόνο μέχρι να αποκτήσει το θάρρος να τους πλησιάσει.
Τέλος αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση και μου το είπε ο αδερφός μου είναι ότι όσες φορές φάγανε χωρίς εμένα ή γενικά έτρωγε κάποιος γλυκό ή κάτι η Λινκ δεν αντιδρούσε. Αντιθέτως όσες φορές έβλεπε εμένα να τρώω ερχόταν πάνω μου ή έκανε φασαρία στο κλουβί για να της δώσω να φάει. Έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τελικά δεν ζηλεύει το φαγητό αλλά εμένα όταν τρώω. Έχετε παρατηρήσει κάτι παρόμοιο εσείς;
Sissy
PB Senior Member
* Η άποψη μου είναι πως ευχαριστήθηκε από το ταξίδι και την αλλαγή, σε είχε μαζί της οπότε ήταν ευχαριστημένη και το έδειχνε με κάθε τρόπο...
**Απόδειξη πως είναι ένα κοινωνικό πουλί! Αυτό είναι καλό και για εκείνη αλλά και για σένα!
***Γι αυτό λέμε: φάτε μπροστά τους (φρούτα λαχανικά), ώστε βλέποντας σας να ζηλέψουν και να δοκιμάσουν
**Απόδειξη πως είναι ένα κοινωνικό πουλί! Αυτό είναι καλό και για εκείνη αλλά και για σένα!
***Γι αυτό λέμε: φάτε μπροστά τους (φρούτα λαχανικά), ώστε βλέποντας σας να ζηλέψουν και να δοκιμάσουν
seemsfunny
PB Member
Δεν ζήλεψε όμως κανέναν άλλο όταν έτρωγε το οτιδήποτε. Μόνο εμένα και αυτό το παρατήρησε ο αδερφός μου.
Sissy
PB Senior Member
Εσύ την ενδιαφέρεις, εσύ είσαι ''ο άνθρωπος της'';)
Ωωχ ! Αν μπει γυναικα σπιτι...
Sissy
PB Senior Member
seemsfunny
PB Member
Δοκιμασμένο σε μερικές περιπτώσεις. Ήρεμη, άνετη και χαρούμενη μέχρι να φύγει η κοπέλα. Από όταν φύγει και όλη την επόμενη μέρα έχω τα χέρια στις τσέπες και φοράω κουκούλα γιατί όπου δει δέρμα δαγκώνει με δύναμη. Στο κλουβί δεν δέχεται ούτε λιχουδιά. Μόλις πλησιάζω χτυπάει με το ράμφος τα κάγκελα. Αν περάσει και αυτή η μέρα ξυπνάει σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Μες την τρελή χαρά είναι.
Σχετικά θέματα
