γρηγόρη πες και εσυ την αποψη σου αφου τα εχεις κομμένα, θα βοηθήσει.
Κομένα είχα μόνο στον κοκάτου, (το μοναδικό πουλί που έκοψα φτερά) κάτι που πλέον δεν συμβαίνει Όσον αφορά την δική μου θέση είμαι κατά στο κόψιμο των φτερών. Η απόκτηση ενός πτηνού συνεπάγεται με μεγάλες ευθύνες. Μέσα σε αυτές τις ευθύνες είναι και η συνεχής επίβλεψη του πτηνού όταν αυτό είναι εκτός κλουβιού. Δεν λέω άνθρωποι είμαστε μπορεί κάποια στιγμή να ξεχαστούμε, αλλά ας έχουμε πάρει τα μέτρα ασφαλείας που αρμόζουν. Κανένας απο τους παπαγάλους μου δεν είναι μέσα κλεισμένος σε κλουβί (εκτός τον μικρό που για λόγους ηλικίας δεν μένει ελεύθερος χωρίς να είμαι παρών), κάτι που γίνεται και όταν πηγαίνω για δουλειά. Αντικείμενα στο χώρο υπάρχουν όμως όχι μη ασφαλή, παράθυρα ανοιχτά ή κλειστά (ανάλογα την εποχή) αλλά πάντα κουρτίνες τραβηγμένες. Ποτέ δεν είδα παπαγάλο να κάνει ατασταλίες και ελπίζω πως δεν θα δω. Θα σταθώ στο μύνημα της Σοφίας που έχει και σκύλακια και με προβλημάτισε, αν το πουλί πέσει κάτω στα σκυλιά με τα ήδη κομένα φτερά που έχει πώς θα ξεφύγει; Αν όμως δεν είχε κομμένα φτερά το πέταγμα δεν θα μπορούσε να τον σώσει; Αν για παράδειγμα ένα πουλί φύγει με κομμένα φτερά πως θα μπορέσει να επιβιώσει και δεν θα βρεθεί στο στόμα μιας γάτας; (για μένα καλύτερα να μην τον βρώ ποτέ αρκεί να ξέρω οτι θα μπορεί να επιβιώσει έστω και μόνος του) Θέλω να καταλήξω οτι το κόψιμο για μένα δεν είναι μόνο ο ακρωτηριασμός αλλά και η κατάλληξη προς ένα δυσάρεστο γεγονός.