Υπάρχει μια ιεράρχηση, μια κλιμάκωση των αναγκών.
Πιο πολύ και από την αυτονόητη θλίψη, κυρίως της Βάσιας που δικά της είναι τα πουλιά, το πιο ουσιώδες είναι να συζητηθεί αν και πως γίνεται να σωθεί το δεύτερο παπαγαλάκι.
Σημειωτέον το νεαρό της ηλικίας των πουλιών, κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα.
Αν έχει κάποιος να προτείνει κάτι, βοηθάει πολύ. Τώρα, σήμερα.
Κατόπιν, ό,τι συζητείται, μπορεί να γίνεται μόνο συμπερασματικά για να έχει κάποια αξία.
Εδώ προσφέρουμε τις όποιες λίγες ή περισσότερες γνώσεις μας, απλά και όμορφα.
Όλα τ' άλλα είναι άνευ σημασίας.
Εγώ προς το παρόν δεν έχω κάτι να πω, δεν ξέρω δηλαδή. Θα ήθελα να ακούσω τι θα πει ο γιατρός για την εξέλιξη.
Πολυ σωστα Μαρια
Κατω υπο αυτο το πρισμα ανεφερα και σε πρωτο βαθμο την αντιβιωση αλλα και την αναγκη μικροσκοπικης εξετασης των περιτωματων.
Η λογικη που κυριαρχησε και η οποια ηταν δινουμε σταγονες για εντερικα απο την στιγμη που κακο δεν θα κανουν, πρωσοπικα και με την ταπεινη μου αποψη ηταν λανθασμενη γιατι στην παρουσα φαση αυτο που επρεπε να αναζειτηται ηταν αυτο που θα εκανε καλο στα πουλια και οχι αυτο που δεν θα τους εκανε κακο.
Οταν μιλαμε πλεον για καρινα σημαινει οτι η κατασταση εχει φτασει σε προχωρημενο σταδιο και οι δρασεις οφειλουν να ειναι στοχευμενες και συγκεκριμενες
Αυτα παντα κατα την ταπεινη μου (ξαναλεω) αποψη και εμπειρια απο τα δικα μου πουλια.
Γιατρος δεν ειμαι αλλα και οι γιατροι δεν ειναι αλανθαστοι, ειδικοτερα στην χωρα μας που οι "πραγματικοι" πτηνιατροι ειναι λιγοι.