Λοιπόν παιδια! Έμεινα κατενθουσιασμενη με την κυρία Λουκάκη. Ευγενέστατη λαό επειδή είχα αγχος και μου πε πολλα είχε την υπομονή να μου τα εξηγήσει ξανά και ξανά!
Ο μικρός είχε ζημιά μεγάλη και στο ποδι και στο λαιμό. Στο λαιμό είχε τραυματιστεί προφανως τη μέρα που παλευε να βγάλει το κολάρο και του χε κάνει μεγάλο θέμα.
Επειδή περασε ταξίδι μου είπε ότι στο ποδαρακι μπορει να χρειαζόταν και ράμματα αλλά θα έπρεπε να μείνει εδώ και να τον παρω σε 3 μέρες. Υπήρχε και η εναλλακτική με κρέμες και δεσιμο να το κάνω εγώ.
Όποτε αποφάσισα να τον παρω και να το κάνω εγώ και σε περιπτωση που δουμε ότι δεν παει καλα να ανεβω ξανά για τα ράμματα. Έτσι κι αλλιώς και να τον αφηνα παλι θα ερχόμουν να τον παρω.
Μου δώσε άλλη αντιβίωση γιατί το augmentin μου το κανε εμετο, παυσίπονο έπρεπε να παρει 7πλασια ποσοτητα από αυτή που μου δώσε ο γιατρός μου, θα του βάζω antistress, θα του αλλάζω την πληγη και μου δώσε 2 αλοιφές εναλλάξ κάθε 2 μέρες και θάνατον ψεκάζω με αραιωμένη ποσιμη αλόη.
Οι κουτσουλιές του είναι καλές, με ρωτησε μόνο αμα του δίνω ψωμί, που και στο ταξίδι σήμερα του δωσα λίγο ψωμί του τοστ, γιατί βρήκε ζυμομυκητες και χτες του δωσα επειδη δεν έφαγε καλά όλη μέρα και ξέρω ότι του αρέσει και μου πε σε μια εβδομάδα που δε θα του χω ξαναδώσει να στείλω κουτσουλιά.
Επίσης μου πε η επιθετικότητα που μου έβγαλε (και ίσως και η μανία με τα φτερά αν δεν είναι από τον τραυματισμό) να είναι επειδή του επιτρέπω να έρχεται και να τριβεται πανω μου..
Και επίσης μου πε όταν μαδιεται να μη του φωνάζω, γιατί το βρίσκει και σαν τρόπο να του δίνω παραπανω σημασία.
Αυτά από μένα. Τώρα παρατηρουμε πως πανε οι πληγες και βλέπουμε.
Επίσης είναι κατά του κολαρου γιατί θεωρεί ότι τους κάνει μεγάλο στρεσαρισμα.