Γιατι ομως ειχε θεμα με το μωρο; ΛΟγικα μολις γεννηθικε τον εβγαλαν εξω στο μπαλκονι ενω ειχε μαθει μεσα μαζι με ολην την οικογενεια και ο σκυλος σαλταρε.Αν το εκανε καποιος σε ανθρωπο το ιδιο θα γινοτανε.i believe
Σκύλος που σκότωσε μωράκι
- Θεματοθέτης .Elias.
- Ημερομηνία
Αναφερομαι σε αυτο το κομματι
Αν υποθεσουμε οτι ισχυει τοτε απλα με τα ζωωδη ενστικτα του εξουδετερωσε εναν ανταγωνιστη.
Δεν ξερω παντως αν και ποσο ειδικοι ειναι οι ειδικοι που καταγραφεται η αποψη τους (που οπως προκυπτει εχουν ειδικευση και γνωση), αλλα αυτο που προκυπτει ειναι οτι η συγκεκριμενη ρατσα στην γενικη της κατευθυνση δεν προοριζεται για συντροφια με βαση τα ειδικα χαρακτηριστικα που φερει.
Αν υποθεσουμε οτι ισχυει τοτε απλα με τα ζωωδη ενστικτα του εξουδετερωσε εναν ανταγωνιστη.
Δεν ξερω παντως αν και ποσο ειδικοι ειναι οι ειδικοι που καταγραφεται η αποψη τους (που οπως προκυπτει εχουν ειδικευση και γνωση), αλλα αυτο που προκυπτει ειναι οτι η συγκεκριμενη ρατσα στην γενικη της κατευθυνση δεν προοριζεται για συντροφια με βαση τα ειδικα χαρακτηριστικα που φερει.
Θα μπορουσε να γινοταν το ιδιο εχοντας το στο σπιτι μέσα! Επιτρεψτε μου να σας πω οτι προφανώς οι κατοχοι κατι μυριστηκανε η εστω προληπτικα το κανανε, ο δε σκυλος περιμενε την κατάλληλη ευκαιρια, την μανα να απομακρυνθει και το μωρο μόνο
Μα δεν εχει ξαναγινει αυτο το πραγμα! Οι σκυλοι, χωρις προβληματα στον χαρακτηρα, καταλαβενουν ποτε μια γυναικα ειναι εγκυος και αν το μωρο ειναι δικο της. Εδω ο δικος μου καταλαβαινει ποτε ειμαι αρρωστος!
ζιζι
PB Known Member
Θα μπορούσαν να του είχαν βρει ένα άλλο σπίτι αφού το μυριστηκαν και να μην καταδικάσουν έτσι το ζώο που τόσο πολύ αγαπούσαν. Και ένα από τα παιδιά τους αν είχαν κλείσει στο μπαλκόνι επειδή ζήλευε το μωρό, κι εκείνο όταν έβρισκε την ευκαιρία την ίδια επίθεση θα έκανε. Απαιτούμε από τα ζώα ευαισθησίες που εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε.
Και παραμένει η δική μου απορια. Ένα ζωο, ό,τι ράτσας κι αν είναι, για να χτυπήσει ένα μωρό πάνω στα έπιπλα σημαίνει ότι το έχει δαγκώσει δυνατά. Δεδομένου ότι μιλάμε για ένα βρέφος με υπερευαίσθητο δέρμα και ότι λόγω καιρού θα φορούσε ελάχιστα ρούχα, στο σώμα του πρέπει να υπάρχουν σημάδια από τα δόντια του σκύλου. Υπάρχουν; Γιατί όπου διάβασα για την κατάθεση του ιατροδικαστή αναφέρει ότι δεν υπάρχουν!
και εγω εκτος απο μώλωπες δεν ετυχε να ακουσω για δαγκωματιες, και επειδη το γραφεις και το ξαναγραφεις θελεις να μου πεις τι ακριβως θελεις να περασεις; Οτι το σκυλι ηθελε απλα να παιξει, απλα δεν ξερει πως; διοτι και μενα τα σκυλια μου, αν τους πεταξω ενα λουτρινο αρκουδακι, κατα αυτο τον τροπο παιζουν. Απλα ερωτηση κανω.
Με ποιο τροπο εννοεις οτι καταδικαστηκε το ζωο Ζωη, γιατι απο το ρεπορταζ προκυπτει οτι εξεταση θα του γινει και εφ'οσον ειναι ολα καλα θα δωθει σε καποιο σπιτι.
Και με την ευκαιρια, ποιος απο εμας θα υιοθετούσε τον συγκεκριμενο σκυλο και θα τον εμπιστευοταν με τα παιδια του;
Εγω ειλικρινα δεν θα μπορουσα.
Εχει τυχει ομως ποτε κανενα Τασο να σκισει την σιτα για να παρει το παιχνιδι του;
Ευλογο το ερωτημα σου αλλα του δινεις καποιο ερεθισμα οταν του το πετας θεωρω.
Ζωη οταν εισαι μονη ειναι διαφορετικα, θα το καταλαβεις οταν με το καλο κανεις οικογένεια. Δεν τα κανεις ολα οπως πρεπει, μια χαλαρη εκτιμηση να κανεις η λιγο περισσοτερη εμπιστοσυνη να δειξεις η ενα, ελα μωρε σιγα να μην γίνει σε μενα να σκεφτεις ειναι ανθρώπινο. Εδω την Τουκη ηθελα να αφησω για 10 ημερες και δεν εβρισκα φαντασου εναν τεραστιο σκυλο δηλαδη! Δεν ειναι ολα ευκολα! Η θεωρια ειναι ευκολη!
Επισης ειμαι σιγουρος οτι αν ειχες ενα μωρακι σιγουρα μετα απ ολα αυτα θασουνα ποιο προσεκτική κ ας ειχες εμπιστοσύνη στην Ζιζη
Επισης ειμαι σιγουρος οτι αν ειχες ενα μωρακι σιγουρα μετα απ ολα αυτα θασουνα ποιο προσεκτική κ ας ειχες εμπιστοσύνη στην Ζιζη
Μόλις διάβασα σε ένα ποστ των πολλών δικαστών του ιντερνετ, μια υπόνοια ότι το σκυλί προσπάθησε να σώσει το μωρό από μια ενδεχομένως μητέρα με επιλόχειο η οποία του κατάφερε τους μώλωπες, μια που δεν έφερε δαγκωματιές. Αυτές τις λογικές φοβάμαι, στην προσπάθεια μας να υπερασπιστούμε το οποίο ζωντανό υιοθετούμε ακραίες αστήρικτες υπόνοιες. Δε θα έπρεπε ούτε καν να εικάζεται κάτι τετοιο για ένα περιστατικό που αποτελεί τον μεγαλύτερο τρόμο ενός γονιού. Ένα σκυλί όσο και να το εκπαιδεύσεις και να το εμπιστεύεσαι δεν παύει να είναι ένα ζώο χωρίς ακριβή επίγνωση. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκαλέσει μια ακραία αντίδρασή του όσο και να το εμπιστεύεσαι. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι σε μια προσπάθεια να δώσουμε άφεση στα ζώα για να μη κακοχαρακτηριστούμε μπορούμε να υπονοησουμε φταίχτη το γονιό και ήρωα τον σκύλο.
Φυσικά δεν έγινε εδώ αυτό το σχόλιο, απλά ήθελα να το μοιραστώ. Αυτές οι λογικές ενώ ξεκινάνε από δήθεν καλή πρόθεση μπορούν να αποβούν πολύ επικίνδυνες. Το σκυλί είναι ένα ζώο και θέλει πάντα προσοχή, ποσό μάλλον ένα ζώο με ιδιαίτερη δύναμη, τέρμα.
Φυσικά δεν έγινε εδώ αυτό το σχόλιο, απλά ήθελα να το μοιραστώ. Αυτές οι λογικές ενώ ξεκινάνε από δήθεν καλή πρόθεση μπορούν να αποβούν πολύ επικίνδυνες. Το σκυλί είναι ένα ζώο και θέλει πάντα προσοχή, ποσό μάλλον ένα ζώο με ιδιαίτερη δύναμη, τέρμα.
Οχι, αλλα ξερεις κατι; Δε θα μιλησω για την μικρη που ειναι 2 μηνων, αλλα θα μιλησω για τον 8χρονο mix grifon, ποτε δεν τον ερέθισα να εχει τετοιου ειδους συμπεριφορα. Και απο την πρωτη μερα μεχρι τωρα, ποτε δεν εχει σταματησει η εκπαιδευση του, τις πρωτες μερες με επαγγελματια και τις υπολοιπες εμεις, ενα λαθος που το ακουω μεχρι σημερα. ακομα και τωρα υπαρχουν ανθρωποι που το βλεπουν χαριτωμενο ενα σκυλι που δειχνει τα δοντια του.
Πηγή: petpet.news
Ο Δρ. Χρήστος Καραγιάννης είναι ο πρώτος Έλληνας κτηνίατρος, ειδικός στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς, και ένας από τους 35 κτηνίατρους στην Ευρώπη με την ειδικότητα αυτή.
Ο κύριος Καραγιάννης αναφέρει: “Η φυλή του σκύλου δεν αποτελεί αξιόπιστο παράγοντα για να προβλέψουμε τη συμπεριφορά του. Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εκείνα για τα οποία έχει δημιουργηθεί η κάθε φυλή, τα οποία μπορούν να είναι κοινά μεταξύ των ατόμων της ίδιας φυλής, όπως σκύλοι που έχουν αναπαραχθεί για να φυλάνε πρόβατα, να τραβάνε φορτία ή να χρησιμοποιούνται στο κυνήγι.
Αυτά όμως αποτελούν πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες και δεν σκιαγραφούν το χαρακτήρα του σκύλου, π.χ. αν μία φυλή είναι πιο επιθετική από μια άλλη.
Σημαντικότερο ρόλο από γενετικής άποψης στο χαρακτήρα ενός σκύλου παίζει η «γενετική γραμμή» από την οποία έχει προέλθει, η άμεση δηλαδή οικογένεια του, οι κοντινοί συγγενείς του, και όχι η φυλή γενικότερα.
Είναι όπως συμβαίνει αντίστοιχα με τους ανθρώπους. Οι εντολές που αναγνωρίζει ένας σκύλος αντιστοιχούν στη βασική εκπαίδευση που λαμβάνει ένας άνθρωπος στο σχολείο. Από εκεί και έπειτα, ο χαρακτήρας του και η συμπεριφορά του διαμορφώνονται από μυριάδες άλλα ερεθίσματα. Συχνά ατυχήματα περιγράφονται με σκύλους που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν επιθετική συμπεριφορά, όπως αυτοί που χρησιμοποιούνται για φύλαξη, ανεξάρτητα φυλής. Δεν είναι η φυλή που καθορίζει το χαρακτήρα ενός σκύλου.
Για τις διάφορες φυλές που ακούμε ότι είναι επιθετικές, το θέμα είναι κοινωνικό. Άνθρωποι που θέλουν να έχουν επιθετικούς σκύλους, παίρνουν σκύλους φυλών που έχουν ακούσει και πιστεύουν ότι συμπεριφέρονται με επιθετικό τρόπο. Με τη συμπεριφορά τους οι άνθρωποι αυτοί κάνουν τους σκύλους επιθετικούς συντηρώντας τις στερεοτυπικές απόψεις για συγκεκριμένες φυλές, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, για τον οποίο είναι υπεύθυνος ο άνθρωπος.
Η αρμονική συνύπαρξη σκύλων και ανθρώπων είναι θέμα παιδείας, διαπαιδαγώγησης, τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων, και σε αυτό πρέπει να εστιάσουμε”.
Πριν λοιπόν βγούμε στους δρόμους και καθαρίζουμε ότι Ροτβάιλερ βρούμε μπροστά μας, καλό θα είναι με ψυχραιμία να σκεφτούμε και να ακούσουμε τους ειδικούς. Δεν είμαστε όλοι ειδικοί.
Δεν υπάρχουν κακά σκυλιά. Ανεύθυνοι και κακοί κηδεμόνες υπάρχουν.
Ο Δρ. Χρήστος Καραγιάννης είναι ο πρώτος Έλληνας κτηνίατρος, ειδικός στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς, και ένας από τους 35 κτηνίατρους στην Ευρώπη με την ειδικότητα αυτή.
Ο κύριος Καραγιάννης αναφέρει: “Η φυλή του σκύλου δεν αποτελεί αξιόπιστο παράγοντα για να προβλέψουμε τη συμπεριφορά του. Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εκείνα για τα οποία έχει δημιουργηθεί η κάθε φυλή, τα οποία μπορούν να είναι κοινά μεταξύ των ατόμων της ίδιας φυλής, όπως σκύλοι που έχουν αναπαραχθεί για να φυλάνε πρόβατα, να τραβάνε φορτία ή να χρησιμοποιούνται στο κυνήγι.
Αυτά όμως αποτελούν πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες και δεν σκιαγραφούν το χαρακτήρα του σκύλου, π.χ. αν μία φυλή είναι πιο επιθετική από μια άλλη.
Σημαντικότερο ρόλο από γενετικής άποψης στο χαρακτήρα ενός σκύλου παίζει η «γενετική γραμμή» από την οποία έχει προέλθει, η άμεση δηλαδή οικογένεια του, οι κοντινοί συγγενείς του, και όχι η φυλή γενικότερα.
Είναι όπως συμβαίνει αντίστοιχα με τους ανθρώπους. Οι εντολές που αναγνωρίζει ένας σκύλος αντιστοιχούν στη βασική εκπαίδευση που λαμβάνει ένας άνθρωπος στο σχολείο. Από εκεί και έπειτα, ο χαρακτήρας του και η συμπεριφορά του διαμορφώνονται από μυριάδες άλλα ερεθίσματα. Συχνά ατυχήματα περιγράφονται με σκύλους που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν επιθετική συμπεριφορά, όπως αυτοί που χρησιμοποιούνται για φύλαξη, ανεξάρτητα φυλής. Δεν είναι η φυλή που καθορίζει το χαρακτήρα ενός σκύλου.
Για τις διάφορες φυλές που ακούμε ότι είναι επιθετικές, το θέμα είναι κοινωνικό. Άνθρωποι που θέλουν να έχουν επιθετικούς σκύλους, παίρνουν σκύλους φυλών που έχουν ακούσει και πιστεύουν ότι συμπεριφέρονται με επιθετικό τρόπο. Με τη συμπεριφορά τους οι άνθρωποι αυτοί κάνουν τους σκύλους επιθετικούς συντηρώντας τις στερεοτυπικές απόψεις για συγκεκριμένες φυλές, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, για τον οποίο είναι υπεύθυνος ο άνθρωπος.
Η αρμονική συνύπαρξη σκύλων και ανθρώπων είναι θέμα παιδείας, διαπαιδαγώγησης, τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων, και σε αυτό πρέπει να εστιάσουμε”.
Πριν λοιπόν βγούμε στους δρόμους και καθαρίζουμε ότι Ροτβάιλερ βρούμε μπροστά μας, καλό θα είναι με ψυχραιμία να σκεφτούμε και να ακούσουμε τους ειδικούς. Δεν είμαστε όλοι ειδικοί.
Δεν υπάρχουν κακά σκυλιά. Ανεύθυνοι και κακοί κηδεμόνες υπάρχουν.
Σίσι μου συμφώνω έν μέρει. Τα παιδιά μου παίζουν συνέχεια με το κυνηγόσκυλο που έχει η θεία τους. Είναι εκπαιδευμένο και χαίρεται πολύ να παίζει μαζί τους. Όμως ένα σκυλί θεωρεί τους ανθρώπους μέλη της αγέλης του, με τη διαφορά ότι μπορεί να τους τραυματίσει πολύ ευκολα. Ευκολότερα από ότι ένα σκυλί της ράτσας του. Είμαστε πιο ευαίσθητοι και εκτεθειμένοι σαν όντα οι άνθρωποι. Μπορεί να υπάρξει περίπτωση που τρέχουν, παίζουν και το σκυλί μέσα στη χαρα του μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα, να ριξει το παιδί από καλή πρόθεση, επειδή έτσι αντιλαμβάνεται εκείνη τη στιγμή το παιχνίδι. Το παιδί πιθανοτατς δε θα αντιδράσει σαν σκύλος, μπορεί να φοβηθεί. Το σκυλί δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει γιατί το μέλος της αγέλης του αντιδρά παράδειγμα με δυνατές φωνές και απότομες κινήσεις και μέσα σε λιγα δευτερόλεπτα μπορει να γίνει κάτι μοιραίο. Δεν είναι όλα ασπρο, μαύρο και δεν φταίνε πάντα οι κακοί άνθρωποι. Δεν ισχυρίζομαι ότι φταίει το σκυλί, απλά τονίζω πως πάντα υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας στα ζώα γιατί δεν είμαστε το ίδιο είδος.
Οποτε καταληξαμε οτι ο ανθρωπος παίζει μεγαλο ρολο στην διαμορφωση ενος σκυλου, δεν μπορεις να εισαι σιγουρος ποτε για την συμπεριφορα του και οταν βλεπεις στο πεζοδρομιο σκυλους σε εισαγωγικα μεγαλης επικινδυνοτητας, αλλαζεις δρομο!
ζιζι
PB Known Member
Καταδικάστηκε από τους ιδιοκτήτες του Αντώνη. Δεν βγάζεις από τη μια μέρα στην άλλη ένα ζώο στο μπαλκόνι. Οι γείτονες λένε ότι από τη στιγμή που βγήκε έξω έκλαιγε μέρα νύχτα και σπάνια τον πήγαιναν βολτα. Θα μπορούσαν να του είχαν βρει οικογένεια.
Πάρα πολλές οικογένειες βρέθηκαν να τον υιοθετήσουν ακόμη και τώρα!
Και κάτι άλλο! Πώς η μάνα πήρε το μωρό από το στόμα του σκύλου; Αφού ο σκύλος συμπεριφέρθηκε με τόση μανία, δεν υπάρχει περίπτωση να το έδινε! Άρα στο στόμα του θα έμενε τμήμα από το ρούχο ή τέλος πάντων κάποιο σημάδι στο κορμάκι του άτυχου μωρού.
Πέρασε μίσος χρόνος από τότε που με δάγκωσε το λυκόσκυλο και ακόμη έχω στο χέρι μου τα σημάδια από τα δόντια του.
Το πρόβλημα με εμάς τους ανθρώπους είναι ότι κολλάμε εύκολα ταμπέλες. Αντί να πονέσουμε για την τύχη του μωρού, καθόμαστε και συζητάμε για ράτσες σκύλων και είμαστε έτοιμοι ακόμη και τους νόμους να αλλάξουμε. Οι μουσουλμάνοι είναι βίαιοι, οι Αλβανοί κλέφτες, οι τσιγγάνες είναι μάγισσες και τα ροτβάιλερ είναι φονιάδες! Η δική μας ευθύνη απέναντι σε όλα αυτά που είναι;
Θα χαρακτηρίσουμε "ανώμαλο" τον γείτονα που φροντίζει τον σκύλο του. Θα σχολιάσουμε αρνητικά το γεγονός ότι τον φιλάει, αλλά δεν θα ασχοληθούμε με τον πατέρα που κακοποιεί τα παιδιά του. Θα αποκαλέσουμε "ακοινωνητο" κάποιον που αντιμετωπίζει τον σκύλο του σαν μέλος της οικογένειας αλλά δεν θα ασχοληθούμε με εκείνον που έχει δεμένο τον δικό του και του πετάει ενα κομμάτι ψωμί. Και κατά τα άλλα η κοινωνία μας θα σωθεί αν απομακρυνθούν ή περιοριστεί ο αριθμός κάποιων ζώων.
[automerge]1568460070[/automerge]
Ακριβώς για τους λόγους που αναφερεις είναι ευθύνη του ιδιοκτήτη να προστατέψει τους υπολοίπους.
Ένα σωστά εκπαιδευμένο σκυλί επιβάλλεται να αναγνωρίζει (τουλάχιστον) τα μέλη της οικογένειας που ζει ως αρχηγούς της αγέλης του.
Πόσοι όμως έχουν παιδεία ώστε ν΄αγνωρίζουν το πιο απλό... Πχ πως το να αφήνουμε να περνά πρώτος ένας σκύλος ένα στενό πέρασμα (πόρτα), θεωρείται παραχώρηση κυριαρχίας;
σε αυτη την περιπτωση εκπαιδευεις και τα παιδια, τα παιδια πρεπει να γνωριζουν οτι οταν το παιχνιδι παει να ξεφυγει πρεπει πρωτα αυτα να ηρεμήσουν.
Μα εάν θέλεις ''κάτι'' (ζώο-πουλί) και δεν έχεις τη διάθεση (πρώτα ή γενικά) να μάθεις ώστε να μπορείς να το διαχειριστείς, είναι πολύ εύκολο να μεταθέτεις ευθύνες...
[automerge]1568460663[/automerge]
Όταν όμως είσαι ανεκπαίδευτος ο ίδιος, αλλά θέλεις και σκύλο ''φύλακα'' 50 κιλών;
Τελευταία επεξεργασία:
