Οσο μεγαλώνουν, κάνουν και λιγότερες ζημιές. Ο αρσενικός μας είναι πιά 6 χρονών περίπου και είναι πολύ ήρεμος, βγαίνει βόλτα και πάει πάνω στα ντουλάπια της κουζίνας και παίζει εκεί στον παιχνιδότοπο χωρίς να ενοχλεί κανέναν, μπορεί να κάθεται εκεί με τις ώρες. Του έχω εκεί πάνω ένα σωρό ξύλα, κουκουνάρια, φιταχτά παιχνίδια από χαρτί, φύκια, όστρακα και άλλα. Επίσης, λατρεύει τα παιδικά πλαστικά παιχνίδια για την παραλία, όπως κουβαδάκια, φτιαράκια, τσουγκράνες και τέτοια. Η Κοκό, όμως έχει τελείως άλλη συμπεριφορά. Τα πρώτα 2 χρόνια μου μάσησε όλες τις μπλούζες, δεν μπορούσαμε να την αφήσουμε λεπτό μόνη της και ήταν πολύ φωνακλού. Τώρα κάπως στανιάρει, όταν βγαίνει βόλτα κάθεται πάνω μου, πίνουμε τσάι μαζί ή δουλεύω στον υπολογιστή και εκείνη απλά κοιτάει ή κάνουμε δουλειές του σπιτιού μαζί πάλι. Μερικές φορές της βάζω μικρές κούτες με διάφορα παιχνίδια μέσα στο κλουβί και τα σκαλίζει ώρα. Παραμένει λίγο ζημιάρα και χρειάζεται επιτήρηση, ωστόσο)
Αλλο ένα πολύ ωραίο είναι να τους δίνεις φρέσκα κλαδιά από κατάλληλα δέντρα μαζί με τις φυλλωσιές. Εμείς κόβουμε ευκάλυπτους ή θυμάρι που έχουμε μπόλικα στην περιοχή όλο το χρόνο. Μασουλάνε μια χαρά και απασχολούνται.
Το κλειδί είναι να απασχολείται το πουλί, να μην βαριέται είτε μέσα, είτε έξω από το κλουβί.
Σε ένα σημείο στο σπίτι έχουμε μεγάλο καθρέφτη και φτιάξαμε σταντ, όπου ο Ρόκκος περνάει πολύ ώρα και "ψωνίζεται" με το είδωλό του. Φλερτάρει και γουστάρει πολύ να μένει εκεί μόνος του, έχει πολύ πλάκα να τον παρατηρούμε πως φιλάει τον εαυτό του στον καθρέφτη ή κορδώνεται και βγάζει αστείους ήχους.