Ωραία, ξεκίνα με αυτά που δέχεται. Μην πιέζεις καθόλου τις καταστάσεις. Άφησέ το να αποκτήσει εμπιστοσύνη.
Ναι έτυχε. Και τα δύο είδη εκπαιδεύονται εξίσου καλά και σχετικά εύκολα.ετυχε τα δικα μου να εχουν ανατραφει με περισσοτερη προσοχη
Τι να πω... αυτό το σκηνικό μου θυμίζει την εμπειρία της Μαίρης https://community.petbirds.gr/threads/Προσαρμογή-κοκατίλ-σε-νέο-περιβάλλον.22855/.
Διάβασε αυτό το θέμα που σου έβαλα καθώς και όλα τα θέματά της από το προφίλ της.
Ελπίζω να είναι έτσι όπως σου τα λέει και όλα σύντομα να βελτιωθούν.
Μην απογοητεύεσαι, ακόμα και άγριο αν είναι, με τον τρόπο σου μπορείς να το εκπαιδεύσεις.
Εντάξει, καλύτερα να είχες πάει, γιατί θα διάλεγες μόνη σου κάποιο που θα έβλεπες μια καλύτερη αλληλεπίδραση αλλά δεν πειράζει. Και πάλι όλα καλά θα πάνε!
Τρομάζει και αυτό είναι σαφώς μια επιθετική ενέργεια. Μην δείχνεις ότι φοβάσαι, ούτε όμως και να το πιέζεις. Να κάνεις απαλές ήρεμες κινήσεις.οταν βαζω το χερι μου στο κλουβι κανει εναν ηχο σαν "κχχχ" καπως ετσ
Μπράβο και με τον καιρό όλο καλύτερα.
Ο μόνος τρόπος είναι να επιμένεις. Θα τα βάζεις και θα τα πετάς, συνέχεια και συνέχεια. Επίσης μπορείς να τρως κι εσύ από τα ίδια μήπως ενεργοποιήσεις την ζήλεια του.
Του τα δίνεις κομμένα μεγάλα ή μικρά κομματάκια; κάνε μια αλλαγή στον τρόπο που τα δίνεις. Μπορείς πχ να δέσεις ένα κομμάτι κουνουπίδι με σχοινάκι στο κλουβί (όπως ένα παιχνίδι) θα μπορεί να παίξει αλλά και να φάει αν θέλει... Δοκίμασε να του βάλεις το κομμάτι μιας πιπεριάς που έχει τα σποράκια (αυτό δηλ που πετάμε) τα δικά μου τρελαίνονται με αυτά.
Χρησιμοποιούμε τα απαραίτητα cookies για τη λειτουργία του ιστότοπου και προαιρετικά cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία της περιήγησή σας σε αυτόν.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες και διαμορφώστε τις προτιμήσεις σας