Γενικά Άρρωστο παπαγαλάκι σε πετ σοπ

[marapo]

Ειρήνη μου λυπάμαι πολύ. Δεν έχω άλλα λόγια.

 

[Irene chatzimichail]

@ianos σ ευχαριστώ για την υποστήριξη και όλες σου τις συμβουλές.. το πήραμε πολύ κατάκαρδα ,ήταν απ' τις λίγες φορές που δεν μπόρεσα καθόλου να διαχειριστώ τα συναισθήματα μου. Ξεριζωθηκε ένα κομμάτι μου ,δεν του άξιζε να ζήσει τόσο λίγο ,δεν μπορώ να βλέπω πια τις φωτογραφίες του ,τα βίντεο του ,δεν τα βλέπω και χαμογελάω. Δεν μου είναι μια καλή ανάμνηση. Μου φέρνουν μόνο πόνο και θλίψη. Συν όλα τα άλλα έπρεπε να διαχειριστώ και τον μικρό. Αρνιόταν να πάει σχολείο. Έκλαιγε όλη μέρα μέρα ,δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Βρήκα ένα και του πήρα. Δεν είναι σαν το ζελεδακι μου,αυτό είναι ένα κανονικό παπαγαλάκι. Μας αγάπησε απευθείας ,το μυαλό μου όμως είναι αλλού. Το αγαπω αλλά υπάρχει ένα τείχος ανάμεσα μας. Δεν μπορώ να δεχτώ την απώλεια του ,η ψυχολογία μου δεν είναι καλή. Έχω ένα κόμπο στο λαιμό ,με πνίγει. Δυσκολεύομαι να συγκεντρωθω,ξεχνάω. Παλεύω να βάλω μια τάξη στο κεφάλι μου ,είναι πιο δύσκολο απ' όσο πίστευα. Έχω ζήσει πολλούς θανάτους,πολλές απώλειες. Δεν θα εξοικιωθω ποτέ μ αυτόν ,τον τρέμω όσο τίποτα άλλο. Να σας δείξω το νέο μέλος. Γεννημένο την ημέρα που πήρα το ζελεδακι. Κάποιος μου κάνει πλάκα. Και δεν είναι καθόλου αστείο.

 

[Tony Forpus]

Λυπαμαι Ειρηνη...πολυ ομορφο το νεο πουλακι!

 

[meniam]

@Irene chatzimichail πολύ κατανοητό αυτό που νιώθεις καλά έκανες και πήρες ένα άλλο είναι ο καλύτερος τρόπος ο μικρός να ξεχαστεί γρήγορα ήταν κρίμα να ταλαιπωρείται η ψυχούλα του. Πολύ όμορφο το νέο μέλος ιδιαίτερο κουκλάκι με λίγα λόγια!

Γεννημένο την ημέρα που πήρα το ζελεδακι. Κάποιος μου κάνει πλάκα. Και δεν είναι καθόλου αστείο.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή

 

[Maria5778]

Να σου ζήσει! Να το χαίρεσαι! Είναι κουκλί!
Είναι νωρίς ακόμη αλλά θα δεθείς και με αυτό!
Για τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν λόγια!

 

[Irene chatzimichail]

@Tony Forpus ευχαριστώ πολύ..
@meniam είναι ζωηρό πουλάκι ,κολλημένο πάνω μου ,δεν του αρέσει όμως να ξαπλώνει ούτε να το κοιμιζω..
@ΜΑΡΙΑαα σ ευχαριστώ πολύ,το αγαπώ ήδη αλλά..

 

[Ledagcc]

@Irene chatzimichail Πολύ όμορφο να το χαίρεσαι!

 

[MARY58]

Είναι γλύκα κ πολύ όμορφο. Να το χαίρεσαι το νέο σας μέλος Ειρήνη μου. Να ζήσετε πολλές όμορφες στιγμές μαζί του.

 

[Anna Maria Mp]

Ειναι πολυ όμορφος Ειρήνη μου, να τον χαίρεστε!! Καλά έκανες και πηρατε άλλο πουλακι.Πως θα τον πειτε??

 

[Maria Pol]

Να το χαίρεστε το νέο μέλος Ειρήνη μου. Είναι πολύ όμορφο πουλάκι. Σίγουρα δεν θα είναι ζελεδάκι αλλά είναι νωρίς ακόμα,θέλεις κι άλλο χρόνο για να μπορέσεις να "ξεκλειδώσεις"κι εσύ. Ήταν η καλύτερη κίνηση για το παιδί.

 

[ianos]

@Irene chatzimichail , Ειρήνη δεν ξέρω τι να πω... Είναι εντυπωσιακό που παρόλη την άκρατη θλίψη σου λειτούργησες δημιουργικά και ανέλαβες άλλο πουλάκι προς χάριν του παιδιού σου, αλλά στην τελική προς χάριν και του ίδιου του πουλιού. Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορείς / δεν αντέχεις να διοχετευτείς συναισθηματικά και προς αυτό την παρούσα στιγμή. Δεν είναι άλλωστε αυτό το "διά ταύτα". Η θλίψη πολλές φορές μας φέρνει τα πάνω - κάτω, αποτελεί επίσης και δύναμη εξέλιξης, αυτογνωσίας. Κανείς δεν τη θέλει, αλλά και κανείς δεν θα πρέπει (κι αυτό σκέψου το καλά) να στέκεται στο ίδιο το συναίσθημα παραπάνω από όσο χρειάζεται. Και φυσικά δεν είμαι εγώ, αυτός που θα σου πει πόσο χρειάζεται. Όμως θα σου αναφέρω ότι μετά το στατιστικό 8μηνο του πένθους, αν δεν έχεις αναλάβει επαρκώς υπάρχει πρόβλημα. Προς το παρόν ακολουθεί, μετά τη σαστιμάρα από το αιφνίδιο γεγονός, που δεν μπορείς να πιστέψεις αυτό που συμβαίνει, μετά τη φρίκη και τον χαλασμό των συναισθημάτων σου, έπειτα από την πόλωση στη λύπη, ένα ίσως και μερικές φορές ακραίο σενάριο παγωμάρας, κενού. Αυτό θα κρατήσει μέρες αρκετές. Εννοείται ότι στην πορεία αναμένεται να ξεφύγεις από το βύθισμα, ίσως να χρειαστείς να πιεστείς για να το επιτύχεις, όχι με έντονη πόλωση στο να τα καταφέρεις, αλλά με ηπιότητα.
Να χαίρεστε το νέο πουλάκι, και θα σου προτείνω συμβολικά να ανοίξεις όταν αντέχεις ένα Νέο Θέμα για να το καλοσωρίσουμε.
Καλή Δύναμη να έχετε κι εσύ και το παιδί. Παρεμπιπτόντως τα παιδιά μας διδάσκουν, όπως θα έχεις ήδη διαπιστώσει, πολλά πράγματα. Κι εμείς πάντοτε μέσα μας κρύβουμε ένα παιδί...αλίμονο σε αυτούς που έχουν απωθήσει αυτήν την επίγνωση.
Ας μου επιτραπεί κι ένας συνειρμός:

Λήθη
Καλότυχοι οι νεκροί
που λησμονάνε την πίκρα της ζωής.
Όντας βυθίση ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήση,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και νάναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·
μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίση,
α στάξει γι᾿ αυτὲς δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιούν θολό νερό ξαναθυμούνται,
Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδίλι,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δε μπορής παρά να κλαίς το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν - μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Λ. Μαβίλης

 

[jk1980]

Λυπάμαι για την απώλειά σου. Κατά την άποψή μου είχε κάποιο νευρολογικό πρόβλημα, ίσως και εκ γενετής, και αν δεν λάμβανε την φροντίδα που έλαβε από εσένα αυτό το διάστημα θα είχε "φύγει" νωρίτερα.
Να χαίρεσαι το νέο μέλος. Σωστή κίνηση και για σένα και για το παιδί.

 

[mpalitsas]

Κρίμα κρίμα... Με μαύρισε χθες που το διάβασα.

@ΜΑΡΙΑαα σ ευχαριστώ πολύ,το αγαπώ ήδη αλλά..

Ο έρωτας με έρωτα περνάει. Στοίχημα πως σε λίγους μήνες θα το έχεις αγαπήσει το ίδιο;; Να το χαίρεσαι

 

[ckdodis]

Καλημέρα!!! Πώς πάει το νέο μέλος?

 

[kika]

@Irene chatzimichail τωρα τα διαβασα τα ασχημα νεα και πραγματικα σοκαριστικα...τουλαχιστον προλαβε να βιωσει το καημενουλι, τι σημαινει αγαπη και στοργη...μαζι σας...Σιγουρα θα ειχε σοβαρα θεματα υγειας,δυσκολα να αντιμετωπισθουν σε ενα τοσο δα πλασματακι. Αναγκαστικα τωρα προσπαθησε να επικεντρωθεις στο νεο σου παπαγαλακι και για το καλο του παιδιου σου...Λυπαμαι πολυ.

 

[Geokilkis]

Λυπήθηκα πολύ για τον χαμό του γλυκούλη ζελεδακη. Είναι φορές που η ζωή είναι αναπάντεχα άσχημη.

Σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ έχασα ένα γλυκό κορίτσι (cockatiel) από δυστοκία τελείως ξαφνικά...

Θα πω κάτι που έχω ως αρχή στη ζωή μου "πως ότι καλό κάνεις πάντα γυρνάει".

Είμαι σίγουρος πως και ο νεαρός θα βρει την ίδια ζεστασιά και αγάπη στο σπιτικό σας.

 

[Irene chatzimichail]

Καλησπέρα σε όλους και συγγνώμη που άργησα τόσο να απαντήσω. Δεν είχα καθόλου τη διάθεση να ασχολούμαι με οτιδήποτε πόσο μάλλον μπαίνοντας εδώ να βλέπω φωτογραφίες και μηνύματα χαράς που έγραφα για τον αγαπημένο μου.. Ευτυχώς κάνω κι άλλη δουλειά , 2 δηλαδή συνολικά. Ένας Θεός ξέρει πως προλαβαίνω αλλά με βοήθησε κάπως να μην σκέφτομαι τόσο. Ο κόμπος απ' το λαιμό δεν έχει φύγει ,ελπίζω σύντομα να επανέλθω. Το νέο μέλος βοηθάει πολύ με την ζωντάνια του ,είναι εντελώς διαφορετικός όμως χαρακτήρας. Ακόμη δεν έχω φύγει απ' τις συγκρίσεις που κάνω συνεχώς , τουλάχιστον φαίνεται ότι Μας αγάπησε πολύ εμένα και τον μικρό και χτες πρώτη φορά μου ζήτησε χάδια στο κεφάλι σαν το ζελεδακι μου Όταν την πήρα δεν ήθελε χάδια ,μόνο απλά να στέκεται πάνω σου ,την έχω ελεύθερη όσο είμαι σπίτι και λείπει ο σύζυγος και δέθηκε πολύ. Θα σας την παρουσιάσω σε ξεχωριστό θέμα ίσως απόψε το βράδυ. @ianos όταν διαβασα το σχόλιο σου τα δάκρυα έτρεξαν ποταμι. Έχεις μεγάλο ταλέντο στην οργανωση και αποτύπωση των σκέψεων σου σε "μια κόλλα χαρτί". Δεν ξέρω με τι ασχολείσαι ,αδικεισαι πάντως αν δεν είναι η συγγραφή μέσα σ αυτο.
Θα πάω για μια ώρα προπόνηση να αποσυμφοριστω λίγο και θα επανέλθω.

 

[MARY58]

Ειρηνακι μου, ξεκινά ένα νέο ποστ κ παρουσιασε μας το κοριτσάκι που μπήκε στην οικογένειά σας. Αυτό το ποστ θα σε πονάει κ θα πικραίνεσαι. Στο ζελεδάκι πρόσφερες αγάπη κ φροντίδα αλλά δεν ήταν γραφτό να τα ξεπεράσει. Τώρα έχεις ένα νέο πλασματάκι κ θα δεις πως θα μπουκαρει στις καρδιές σας, θέλοντας κ μη, με τις τσαχπινιες κ τα φιλιά που θα σας δίνει.

 

[Irene chatzimichail]

Σήμερα δυόμιση σχεδόν χρόνια μετά μπήκα στο μαγαζί που τον είχα πρωτοδει ,ήταν σ αυτό το κενό σημείο . Ήμουν με τον γιο μου ,με το που πήγα στο μέρος εκείνο τα μάτια έτρεχαν ποτάμι ,έκλαιγα με αναφιλητά . Μου ήρθε η εικόνα του στο μυαλό,όλα όσα είχε περάσει και ένιωσα το ίδιο όπως τότε . Τόσα πουλάκια άρρωστα με χαρτάκια μπροστά με τα φάρμακα τους ,μια δυστυχία . Ήταν σα να περίμενα να τον ξαναδώ ,σα να ήθελα να σω το μικροσκοπικό του κορμάκι εκεί μέσα ,να τον ξαναπάρω και να τα κάνουμε όλα απ την αρχή . Αλλά δεν ήταν εκεί .

 

[mouloudaki]

Σήμερα δυόμιση σχεδόν χρόνια μετά μπήκα στο μαγαζί που τον είχα πρωτοδει ,ήταν σ αυτό το κενό σημείο . Ήμουν με τον γιο μου ,με το που πήγα στο μέρος εκείνο τα μάτια έτρεχαν ποτάμι ,έκλαιγα με αναφιλητά . Μου ήρθε η εικόνα του στο μυαλό,όλα όσα είχε περάσει και ένιωσα το ίδιο όπως τότε . Τόσα πουλάκια άρρωστα με χαρτάκια μπροστά με τα φάρμακα τους ,μια δυστυχία . Ήταν σα να περίμενα να τον ξαναδώ ,σα να ήθελα να σω το μικροσκοπικό του κορμάκι εκεί μέσα ,να τον ξαναπάρω και να τα κάνουμε όλα απ την αρχή . Αλλά δεν ήταν εκεί .

Πραγματικά με πιάνει η καρδιά μου με όλα αυτά που διάβασα. Ξέρω ακριβώς πως νιώθεις, μου θύμισε τότε που είχα πάρει ενα κουνελάκι από μια κοπέλα που τα έσωσε από μια κούτα στα σκουπίδια. 11 μέρες την είχα. Περα από την αντιβίωση που έπαιρνε πέρα από το γάλα που του έδινα γιατί ήταν μωράκι, Την τελευταία μερα εκεί που ήταν ζωηρή, έτρεμε το σωματακι του ,δεν μπορούσε να κάτσει στα πόδια του ,το κεφάλι του δεν μπορούσε να ισιώσει ούτε να κουνήσει.. έκανα ο,τι καλύτερο μπορούσα και συνεχίζω να βοηθάω ζωάκια. Με πονάει η καρδιά μου όταν δεν τα καταφέρνουν. Αλλά αυτό το κουνελάκι, η Μπέρι όπως την έλεγα ήταν και είναι η χειρότερη μου απώλεια. Ακόμα την ψάχνω στους διαδρόμους του σπιτιού να τρέχει και φοβάμαι να μην κάνω κάποιο θόρυβο και την ξυπνήσω ή τρομάξει. Πέρασαν 2 χρόνια, ακόμα την έχω στην καρδια μου . Κα μου έτυχε παρόμοιο. 11.11 πέθανε η μπερι και η γιασμιν στο δαχτυλίδι της έχει τον αριθμό 111. Δεν ξεπερνάμε ποτέ την απώλειά τους . Είμαι σίγουρη πως το ζελεδακι και η μπερι είναι ευγνώμων για αυτά που τους δώσαμε. Είναι πάντα δίπλα μας και μας στέλνουν στη θέση τους άλλους να γεμίσουν την απώλεια τους.