Γενικά Άρρωστο παπαγαλάκι σε πετ σοπ

@ianos σ ευχαριστώ για την υποστήριξη και όλες σου τις συμβουλές.. το πήραμε πολύ κατάκαρδα ,ήταν απ' τις λίγες φορές που δεν μπόρεσα καθόλου να διαχειριστώ τα συναισθήματα μου. Ξεριζωθηκε ένα κομμάτι μου ,δεν του άξιζε να ζήσει τόσο λίγο ,δεν μπορώ να βλέπω πια τις φωτογραφίες του ,τα βίντεο του ,δεν τα βλέπω και χαμογελάω. Δεν μου είναι μια καλή ανάμνηση. Μου φέρνουν μόνο πόνο και θλίψη. Συν όλα τα άλλα έπρεπε να διαχειριστώ και τον μικρό. Αρνιόταν να πάει σχολείο. Έκλαιγε όλη μέρα μέρα ,δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Βρήκα ένα και του πήρα. Δεν είναι σαν το ζελεδακι μου,αυτό είναι ένα κανονικό παπαγαλάκι. Μας αγάπησε απευθείας ,το μυαλό μου όμως είναι αλλού. Το αγαπω αλλά υπάρχει ένα τείχος ανάμεσα μας. Δεν μπορώ να δεχτώ την απώλεια του ,η ψυχολογία μου δεν είναι καλή. Έχω ένα κόμπο στο λαιμό ,με πνίγει. Δυσκολεύομαι να συγκεντρωθω,ξεχνάω. Παλεύω να βάλω μια τάξη στο κεφάλι μου ,είναι πιο δύσκολο απ' όσο πίστευα. Έχω ζήσει πολλούς θανάτους,πολλές απώλειες. Δεν θα εξοικιωθω ποτέ μ αυτόν ,τον τρέμω όσο τίποτα άλλο. Να σας δείξω το νέο μέλος. Γεννημένο την ημέρα που πήρα το ζελεδακι. Κάποιος μου κάνει πλάκα. Και δεν είναι καθόλου αστείο.
 

Συνημμένα

  • IMG_20221107_202812.webp
    IMG_20221107_202812.webp
    41 KB · Προβολές: 31
  • IMG_20221107_204233.webp
    IMG_20221107_204233.webp
    77,5 KB · Προβολές: 33
  • IMG_20221107_204357.webp
    IMG_20221107_204357.webp
    38,1 KB · Προβολές: 33
@Irene chatzimichail πολύ κατανοητό αυτό που νιώθεις 😔καλά έκανες και πήρες ένα άλλο είναι ο καλύτερος τρόπος ο μικρός να ξεχαστεί γρήγορα ήταν κρίμα να ταλαιπωρείται η ψυχούλα του. Πολύ όμορφο το νέο μέλος ιδιαίτερο κουκλάκι με λίγα λόγια!

Γεννημένο την ημέρα που πήρα το ζελεδακι. Κάποιος μου κάνει πλάκα. Και δεν είναι καθόλου αστείο.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή 🫢
 
@Tony Forpus ευχαριστώ πολύ..
@meniam είναι ζωηρό πουλάκι ,κολλημένο πάνω μου ,δεν του αρέσει όμως να ξαπλώνει ούτε να το κοιμιζω..
@ΜΑΡΙΑαα σ ευχαριστώ πολύ,το αγαπώ ήδη αλλά..
 
Να το χαίρεστε το νέο μέλος Ειρήνη μου. Είναι πολύ όμορφο πουλάκι. Σίγουρα δεν θα είναι ζελεδάκι αλλά είναι νωρίς ακόμα,θέλεις κι άλλο χρόνο για να μπορέσεις να "ξεκλειδώσεις"κι εσύ. Ήταν η καλύτερη κίνηση για το παιδί.
 
@Irene chatzimichail , Ειρήνη δεν ξέρω τι να πω... Είναι εντυπωσιακό που παρόλη την άκρατη θλίψη σου λειτούργησες δημιουργικά και ανέλαβες άλλο πουλάκι προς χάριν του παιδιού σου, αλλά στην τελική προς χάριν και του ίδιου του πουλιού. Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορείς / δεν αντέχεις να διοχετευτείς συναισθηματικά και προς αυτό την παρούσα στιγμή. Δεν είναι άλλωστε αυτό το "διά ταύτα". Η θλίψη πολλές φορές μας φέρνει τα πάνω - κάτω, αποτελεί επίσης και δύναμη εξέλιξης, αυτογνωσίας. Κανείς δεν τη θέλει, αλλά και κανείς δεν θα πρέπει (κι αυτό σκέψου το καλά) να στέκεται στο ίδιο το συναίσθημα παραπάνω από όσο χρειάζεται. Και φυσικά δεν είμαι εγώ, αυτός που θα σου πει πόσο χρειάζεται. Όμως θα σου αναφέρω ότι μετά το στατιστικό 8μηνο του πένθους, αν δεν έχεις αναλάβει επαρκώς υπάρχει πρόβλημα. Προς το παρόν ακολουθεί, μετά τη σαστιμάρα από το αιφνίδιο γεγονός, που δεν μπορείς να πιστέψεις αυτό που συμβαίνει, μετά τη φρίκη και τον χαλασμό των συναισθημάτων σου, έπειτα από την πόλωση στη λύπη, ένα ίσως και μερικές φορές ακραίο σενάριο παγωμάρας, κενού. Αυτό θα κρατήσει μέρες αρκετές. Εννοείται ότι στην πορεία αναμένεται να ξεφύγεις από το βύθισμα, ίσως να χρειαστείς να πιεστείς για να το επιτύχεις, όχι με έντονη πόλωση στο να τα καταφέρεις, αλλά με ηπιότητα.
Να χαίρεστε το νέο πουλάκι, και θα σου προτείνω συμβολικά να ανοίξεις όταν αντέχεις ένα Νέο Θέμα για να το καλοσωρίσουμε.
Καλή Δύναμη να έχετε κι εσύ και το παιδί. Παρεμπιπτόντως τα παιδιά μας διδάσκουν, όπως θα έχεις ήδη διαπιστώσει, πολλά πράγματα. Κι εμείς πάντοτε μέσα μας κρύβουμε ένα παιδί...αλίμονο σε αυτούς που έχουν απωθήσει αυτήν την επίγνωση.
Ας μου επιτραπεί κι ένας συνειρμός:

Λήθη
Καλότυχοι οι νεκροί
που λησμονάνε την πίκρα της ζωής.
Όντας βυθίση ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήση,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και νάναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·
μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίση,
α στάξει γι᾿ αυτὲς δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιούν θολό νερό ξαναθυμούνται,
Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδίλι,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δε μπορής παρά να κλαίς το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν - μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Λ. Μαβίλης
 
Λυπάμαι για την απώλειά σου. Κατά την άποψή μου είχε κάποιο νευρολογικό πρόβλημα, ίσως και εκ γενετής, και αν δεν λάμβανε την φροντίδα που έλαβε από εσένα αυτό το διάστημα θα είχε "φύγει" νωρίτερα.
Να χαίρεσαι το νέο μέλος. Σωστή κίνηση και για σένα και για το παιδί.
 
Κρίμα κρίμα... Με μαύρισε χθες που το διάβασα.

@ΜΑΡΙΑαα σ ευχαριστώ πολύ,το αγαπώ ήδη αλλά..
Ο έρωτας με έρωτα περνάει. Στοίχημα πως σε λίγους μήνες θα το έχεις αγαπήσει το ίδιο;; Να το χαίρεσαι 🙂
 
@Irene chatzimichail τωρα τα διαβασα τα ασχημα νεα και πραγματικα σοκαριστικα...τουλαχιστον προλαβε να βιωσει το καημενουλι, τι σημαινει αγαπη και στοργη...μαζι σας...Σιγουρα θα ειχε σοβαρα θεματα υγειας,δυσκολα να αντιμετωπισθουν σε ενα τοσο δα πλασματακι. Αναγκαστικα τωρα προσπαθησε να επικεντρωθεις στο νεο σου παπαγαλακι και για το καλο του παιδιου σου...Λυπαμαι πολυ.
 
Λυπήθηκα πολύ για τον χαμό του γλυκούλη ζελεδακη. Είναι φορές που η ζωή είναι αναπάντεχα άσχημη.

Σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ έχασα ένα γλυκό κορίτσι (cockatiel) από δυστοκία τελείως ξαφνικά...

Θα πω κάτι που έχω ως αρχή στη ζωή μου "πως ότι καλό κάνεις πάντα γυρνάει".

Είμαι σίγουρος πως και ο νεαρός θα βρει την ίδια ζεστασιά και αγάπη στο σπιτικό σας.
 
Καλησπέρα σε όλους και συγγνώμη που άργησα τόσο να απαντήσω. Δεν είχα καθόλου τη διάθεση να ασχολούμαι με οτιδήποτε πόσο μάλλον μπαίνοντας εδώ να βλέπω φωτογραφίες και μηνύματα χαράς που έγραφα για τον αγαπημένο μου.. Ευτυχώς κάνω κι άλλη δουλειά , 2 δηλαδή συνολικά. Ένας Θεός ξέρει πως προλαβαίνω αλλά με βοήθησε κάπως να μην σκέφτομαι τόσο. Ο κόμπος απ' το λαιμό δεν έχει φύγει ,ελπίζω σύντομα να επανέλθω. Το νέο μέλος βοηθάει πολύ με την ζωντάνια του ,είναι εντελώς διαφορετικός όμως χαρακτήρας. Ακόμη δεν έχω φύγει απ' τις συγκρίσεις που κάνω συνεχώς , τουλάχιστον φαίνεται ότι Μας αγάπησε πολύ εμένα και τον μικρό και χτες πρώτη φορά μου ζήτησε χάδια στο κεφάλι σαν το ζελεδακι μου 😔 Όταν την πήρα δεν ήθελε χάδια ,μόνο απλά να στέκεται πάνω σου ,την έχω ελεύθερη όσο είμαι σπίτι και λείπει ο σύζυγος και δέθηκε πολύ. Θα σας την παρουσιάσω σε ξεχωριστό θέμα ίσως απόψε το βράδυ. @ianos όταν διαβασα το σχόλιο σου τα δάκρυα έτρεξαν ποταμι. Έχεις μεγάλο ταλέντο στην οργανωση και αποτύπωση των σκέψεων σου σε "μια κόλλα χαρτί". Δεν ξέρω με τι ασχολείσαι ,αδικεισαι πάντως αν δεν είναι η συγγραφή μέσα σ αυτο.
Θα πάω για μια ώρα προπόνηση να αποσυμφοριστω λίγο και θα επανέλθω.
 
Ειρηνακι μου, ξεκινά ένα νέο ποστ κ παρουσιασε μας το κοριτσάκι που μπήκε στην οικογένειά σας. Αυτό το ποστ θα σε πονάει κ θα πικραίνεσαι. Στο ζελεδάκι πρόσφερες αγάπη κ φροντίδα αλλά δεν ήταν γραφτό να τα ξεπεράσει. Τώρα έχεις ένα νέο πλασματάκι κ θα δεις πως θα μπουκαρει στις καρδιές σας, θέλοντας κ μη, με τις τσαχπινιες κ τα φιλιά που θα σας δίνει.
 
Back
Top