Παναγιώτη μου στην ηλικία σου (και ίσως λίγο πιο μικρή) ζητούσα απεγνωσμένα ένα καναρινάκι! Έτσι στα γενέθλια μου ήρθε ένα κλουβάκι με ένα ζευγάρι καναρίνια! Η χαρά μου τεράστια! Χοροπηδούσα θυμάμαι... Τότε βέβαια ούτε ίντερνετ, ούτε φόρουμς (το 2007 φαντάσου), η μητέρα μου μου έμαθε πως να τα καθαρίζω (μια φορά την εβδομάδα) να τους βάζω φαγάκι, νεράκι κτλ. Και έτσι τα ανέλαβα εγώ εξολοκλήρου! Αλλά δεν ξέραμε πολλά! Δε ξέραμε ότι πρέπει να τρώνε συσκευασμένη τροφή, δε ξέραμε ότι χρειάζονται ζευγαρώστρα και λαχανικά και φρούτα, δε ξέραμε ότι αυτή η κίτρινη, κόκκινη, πράσινη αποκαλούμενη "βιταμίνη" μόνο κακό τους κάνει. Αλλά η αγάπη μου γι αυτά ήταν μεγάλη και άρχισα να ρωτάω στα πετ σοπς, καναρινάδες και έπαιρνα πληροφορίες από όπου μπορούσα! Από αυτά που μου έλεγαν και μάθαινα άλλα ήταν σωστά άλλα λάθος... Μετά από μερικά χρόνια και μετά από πολλές αποτυχημένες αναπαραγωγές (ήθελα σόνι και ντε να μου ζευγαρώσουν) και μετά από πολλά λάθη ανακάλυψα το PetBirds... Μαγεία.. Παράδεισος... Βρήκα αυτό που έψαχνα! Και το PetBirds έγινε το ιερό βιβλίο μου! Τότε φυσικά δεν ήταν ανοιχτό, μόνο τα θέματα μπορούσα να δω... Κατάφερα και ζευγάρωσα τα καναρίνια μου και τους έδωσα ό,τι χρειάζονται για να είναι υγιή και ευτυχισμένα! Πλέον έχω 11 καναρινάκια! Ξεκίνησα με τον στόχο: απλά να τα ζευγαρώσω το ζευγαράκι μου και τώρα σκέφτομαι σοβαρά να κάνω μια πιο στοχευμένη εκτροφή! Αυτό όμως δε σημαίνει πως τα κοινά μου που έχω θα τα αφήσω ελεύθερα ή τα βαρέθηκα και θα τα χαρίσω!
Εγώ μαζί σου είμαι, αν τα αγαπάς ξεκίνα με 1-2 καναρίνια και βλέπεις... Κάποια πραγματάκια που διάβασα όμως με έκαναν να έχω αμφιβολίες, και πριν παρεξηγηθείς θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Αν κάτι τι αγαπάς δεν το βαριέσαι.. Έδινα Πανελλήνιες και στα καναρίνια μου δεν έλειψε τίποτα! Ποτέ δεν μετάνοιωσα που τα έχω κι ας απαιτούν πολύ χρόνο! Κάθε μέρα τους αφιερώνω το λιγότερο ένα τέταρτο με είκοσι λεπτά. Και τώρα με την αναπαραγωγή ακόμα περισσότερο! Μην τα βλέπεις ως "στόχους".. "να πάρω ένα ζευγαράκι να γεμίσω καναρινάκια και μετά τι; και μετά θα βαρεθώ και πείτε μου τι να κάνω..."
Δες τα ως ζωάκια που έχουν ανάγκες, χρειάζονται θυσίες, χρόνο, φροντίδα, αγάπη.. Καλώς ή κακώς χρειάζονται και χρήματα, πέρα από χώρο.. Μπορείς αυτά να τα διαθέσεις; Και μετά αφού σου γεννήσουν και γεμίσεις πολλά καναρινάκια θα είσαι σε θέση να τα διαχειριστείς; Πιστεύω πως εκεί είναι το "πρόβλημα", τα βλέπεις ως επίτευγμα και όχι ως ζωντανούς οργανισμούς... Όπως είναι και τα σκυλάκια και τα γατάκια... Πριν πάρεις ένα κουτάβι δε σκέφτεσαι τι θα το κάνω όταν το βαρεθώ... Σκέφτεσαι θα μπορέσω να ανταποκριθώ στις ανάγκες του; Να είναι ένα υγιές και ευτυχισμένο σκυλί δίπλα μου όταν μεγαλώσει; Επειδή τα καναρινάκια ζυγίζουν 30 γραμμάρια και επειδή δεν έχουν την συναισθηματική νοημοσύνη του σκύλου δε σημαίνει πως δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με ένα σκύλο να ζήσουν και αυτά μια ζωή όπως τους αξίζει!
Η γνώμη μου λοιπόν (νομίζω είναι ίδια με την Μύρας και της Αθηνάς) αν έχεις ένα καναρινάκι προσπάθησε διαβάζοντας να καλύψεις τις ανάγκες του και να το φροντίζεις όσο καλύτερα μπορείς να είναι ευτυχισμένο και υγιές! Αφού γίνει αυτό το βήμα και νιώσεις έτοιμος (από θέμα χρόνου και χρημάτων) μετά πάρε άλλο ένα, και αν και όποτε νιώσεις έτοιμος προχωράς και σε ζευγάρωμα. Σιγά σιγά... ίσως ξεκινήσεις με ένα ζευγαράκι και καταλήξεις εκτροφέας! Και αν πραγματικά σε γεμίζει αυτό στο εύχομαι να γίνεις! Από την άλλη μπορεί τελικά να τα δώσεις και να μη σε γεμίσει αυτό το χόμπι! Είναι να έχεις το "μικρόβιο" που λένε!
Απλά επειδή είσαι ακόμα 15 χρονών (και ξέρω ακριβώς πως νιώθεις, δεν είμαι πολύ μεγαλύτερη σου 21 είμαι!) πρέπει να σκεφτείς πολλά πράγματα πριν προχωρήσεις στο επόμενο βήμα.. εσύ τώρα είσαι σε φάση που έχεις το σχολείο και μπροστά σου και πανελλήνιες και πολύ διάβασμα... όταν θα πας να σπουδάσεις τι θα τα κάνεις; Ποιος θα τα προσέχει; Όταν θα πας στρατό; Διακοπές; Και επειδή είσαι 15 δεν έχεις τα δικά σου χρήματα, οπότε θα πρέπει να σε βοηθήσει και κάποιος μεγαλύτερος... και αυτά στα λέω γιατί εγώ δεν τα είχα σκεφτεί και μπήκα σε πολλά διλήμματα (τα καναρίνια μου ή κάτι άλλο) αλλά η αγάπη μου γι αυτά είναι πολύ μεγάλη και έπρεπε να κάνω θυσίες για αυτά τα μικρά υπέροχα πλασματάκια! Άσε που αν θες να κατακτήσεις τον κόσμο δε θα έχεις χρόνο για τα καναρίνια σου!
(χιούμορ!)
Πολύ φιλικά λοιπόν θα σου πω διάβασε λίγο τα θέματα στο φόρουμ να δεις με τι έχεις να κάνεις και πόση φροντίδα και χρόνο χρειάζεται αυτό το χόμπι μας, κάτσε και σκέψου αν μπορείς να ανταποκριθείς με τις ανάγκες αυτές, συζήτησε το με τους γονείς σου ή με όποιον είναι διατεθειμένος να σε βοηθήσει οικονομικά και όχι μόνο, και αποφάσισε μόνος σου (ώριμο παιδί είσαι μιας και πριν προχωρήσεις παρακάτω ήδη σκέφτεσαι και έχεις αμφιβολίες και ανησυχίες) για το πόσα καναρινάκια μπορείς να διαχειριστείς. Μπορεί να καταλήξεις στο ένα που έχεις ή σε ένα ολόκληρο εκτροφείο! Δε σε κρίνω απλά σου δίνω τροφή για σκέψη!
Εγώ θα ήθελα πολύ να μας πεις μετά από σκέψη και διάβασμα που κατέληξες!
Off Topic: @Athinag κορίτσι μου πόσο ώριμη για την ηλικία σου; Φτου φτου! Συνέχισε έτσι!
Ειχα καλους δασκαλους!