Πολλά νεύρα έχει...
Γενικά Αυτή είναι η Winter
- Θεματοθέτης Φοίβος
- Ημερομηνία
Μόλις άρχισε να σφυρίζω ενθουσιάστηκε. 
Μεταμορφώθηκε το πουλάκι! Και που είσαι ακόμη...
Για εμάς εδώ τώρα μπήκε καλά η άνοιξη και ξεκινά και πάλι η αναπαραγωγική περίοδος για τα πουλιά. Νομίζω πως λόγω αυτού η Winter ξεκίνησε να μαδάει τα φτερά της. Στους έξι μήνες που την έχουμε είναι η πρώτη φορά που βγάζει φτερό απο τη ρίζα και μάλιστα φτερό που ακόμη δεν είχε καλά καλά ολοκληρωθεί με αποτέλεσμα ο πόρος του στο στήθος της να ματώσει. ☹ Την επόμενη μέρα βρήκα άλλα 5-6 φτερά βγαλμένα ευτυχώς όχι με αίμα. Θεωρώ πως οι ορμόνες της είναι αυτές που το προκαλούν αυτό τώρα στα καλά καθούμενα ενώ το κενό στο στήθος της κόντευε να κλείσει με νέα φτερά. Είχε να κάνει και μπάνιο 6 ημέρες ενώ συνήθως κάνει κάθε 2-3 το πολύ, διότι είχαμε αρκετές υποχρεώσεις μαζεμένες και το μπάνιο της προϋποθέτει να κάνει κάποιος μαζί της μπάνιο στη μπανιέρα αλλιώς φοβάται και χτυπιέται. Ίσως κι αυτό να έπαιξε το ρόλο του, ίσως κι ότι παράλληλα βγάζει και νέα φτερά, πάντως μαθαίνω απο ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία με τα κοκατού ότι πολλά πουλιά μαδιούνται κατά την αναπαραγωγική περίοδο και μετά ηρεμούν. Είχα παραγγείλει πριν μερικούς μήνες το Avicalm αλλά δεν της το είχα δώσει συστηματικά. Τώρα ξεκίνησα να της το δίνω πρωί-βράδυ μέσα στον πολτό με τα λαχανικά που τρώει. Για να δούμε...
Η συμπεριφορά της είναι πάντως ίδια, γλυκιά κι αγαπησιάρα με όλους.:D
Η συμπεριφορά της είναι πάντως ίδια, γλυκιά κι αγαπησιάρα με όλους.:D
Τα τελευταία χρόνια συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο πόσο τυχεροί υπήρξαμε στην κοινή ζωή μας με τον (την) Κόκι!
Εύχομαι να σταματήσει γρήγορα η κατάσταση που αντιμετωπίζει η μικρή σας Ανέστη.
Δεν την είχα δει αυτή την κούκλα.
Να την χαίρεστε Ανέστη και μπράβο που της δώσατε μια δεύτερη ευκαιρία για να γνωρίσει την αγάπη μιας οικογένειας.
Είναι πραγματικά στα καλύτερα χέρια.
Ελπίζω να σταματήσει γρήγορα να βγάζει τα φτερά της και όλα να είναι όπως πριν !
Να την χαίρεστε Ανέστη και μπράβο που της δώσατε μια δεύτερη ευκαιρία για να γνωρίσει την αγάπη μιας οικογένειας.
Είναι πραγματικά στα καλύτερα χέρια.
Ελπίζω να σταματήσει γρήγορα να βγάζει τα φτερά της και όλα να είναι όπως πριν !
H Winter δεν ξαναέβγαλε άλλο φτερό εκτός απο εκείνα τα 5-6, έκοψε όμως καναδυό ακόμη. Τώρα προς το παρόν έχει σταματήσει κι εγώ προσπαθώ να είμαι πιο συνεπής με τα μπάνια της. Αποζητά συνέχεια την παρέα μας, θέλει να έρχεται στο τραπέζι που τρώμε, στον καναπέ που παίζουμε επιτραπέζια με τη μικρή και γενικά να συμμετέχει σε όλα. Ακόμη κι όταν βγαίνουμε στην αυλή σκαρφαλώνει και κάθεται γατζωμένη στα κάγκελα να μας κοιτάζει. Ελπίζω αυτή την εβδομάδα να έρθει και το aviator harness της για να ξεκινήσει να βγαίνει έξω μαζί μας.
Έχουν πλάκα όταν χαλαρώνει και φουσκώνει τα φτερά που καλύπτουν το ράμφος της.
Έχουν πλάκα όταν χαλαρώνει και φουσκώνει τα φτερά που καλύπτουν το ράμφος της.
Τι καλά βρε Ανέστη που το υιοθετήσατε αυτο το πουλακι. Και τι ανακουφιστικό που θα πρεπει να ειναι για εκεινη!
Χθες γυρνώντας απο τη δουλειά είχε έρθει το aviator harness. Κάναμε ένα μικρό βήμα εισαγωγικό και πήγε αρκετά καλά, με άφησε να το ακουμπήσω πάνω της (ενώ στην αρχή τραβήχτηκε στην άκρη) προκειμένου να κερδίσει μερικά χάδια στο λαιμό. Λίγο αργότερα πέρασα μόνο το ένα λουράκι γύρω απο το λαιμό της και ανταποκρίθηκε πάλι αρκετά καλά, το έπιανε όμως που και που και το δάγκωνε. Πιστεύω ότι αν το φορέσει και βγει έξω θα μείνει άφωνη και δεν θα ασχοληθεί με το χαρνες παραπάνω. Ίδωμεν...
Ανυπομονώ για τις φωτό απο την εξωτερική βολτίτσα σας.
Να το έχετε πάντα στο οπτικό της πεδίο για να το συνηθίζει και να το θεωρήσει κάτι φυσιολογικό :)
Ωραία πρέπει να είναι η ζωή με ένα Κοκατού, πάντα το είχα όνειρο απο πολύ μικρή :)
Να το έχετε πάντα στο οπτικό της πεδίο για να το συνηθίζει και να το θεωρήσει κάτι φυσιολογικό :)
Ωραία πρέπει να είναι η ζωή με ένα Κοκατού, πάντα το είχα όνειρο απο πολύ μικρή :)
Nαι έτσι προσπαθώ να κάνω αλλά επειδή είναι κάτι καινούριο δεν χάνει ευκαιρία η μικρή μου να το βουτάει και να το σέρνει σε όλο το σπίτι, να δένει κανένα παιχνίδι κτλ. :D
Εγώ πάλι όχι, πάντα με συνέπαιρναν οι χρωματιστοί παπαγάλοι. Απο όλα τα κοκατού όμως είχα μεγαλύτερη αδυναμία στα Umbrellas. Ήμασταν υπερτυχεροί με τον χαρακτήρα της! Πλέον νιώθουμε ότι είναι μέλος της οικογένειας, χθες ήρθε στο τραπέζι που τρώγαμε κι αφού κάθισε στην πλάτη της καρέκλας και της δώσαμε μερικές μπουκιές απο τα λαχανικά και το ριζότο (ήταν βρασμένα και μαλακά γι'αυτό και τα έφαγε) πήδηξε στο τραπέζι κι έχωσε τη μούρη της σε ένα πιάτο για να διαλέξει ότι ήθελε. Αρπάζει λοιπόν 2-3 κομμάτια και μετά ξαναπηδάει στην καρέκλα για να τα φάει με την ησυχία της. :D
Κάναμε την πρώτη έξοδο. Βγήκαμε στην αυλή και πήγαμε και μέχρι την παιδική χαρά στη γωνία απέναντι απο το σπίτι μας. Η Γουίντερ ήταν πολύ καλή για πρώτη φορά, μου έσφιγγε το χέρι με τα πόδια της για να νιώθει ασφάλεια και 3 φορές που επιχείρησε να πετάξει γύρισε και κάθισε μόνη της στο χέρι μου. Όπως το περίμενα ξαφνιάστηκε τόσο με τον ουρανό, τα κοράκια (εδώ είναι σαν τις δεκαοχτούρες που έχουμε στην Ελλάδα) και είχε και κόσμο στην παιδική χαρά λόγω της απογευματινής ώρας που δεν έδωσε καμιά σημασία στο harness της. Μαζέψαμε ήλιο για κανένα εικοσάλεπτο και γυρίσαμε στο σπίτι. :)
Χαίρομαι πολύ γι'αυτήν και την εμπιστοσύνη που μου δείχνει γιατί έχω την αίσθηση ότι δεν έχει γεννηθεί στην αιχμαλωσία!
Χαίρομαι πολύ γι'αυτήν και την εμπιστοσύνη που μου δείχνει γιατί έχω την αίσθηση ότι δεν έχει γεννηθεί στην αιχμαλωσία!
Ωραίες σκηνές. Εύχομαι να συνεχίσετε έτσι και καλύτερα.
Έχεις ενδείξεις οτι δεν εχει γεννηθεί σε αιχμαλωσία ή ειναι μονο μια αίσθηση;
Έχεις ενδείξεις οτι δεν εχει γεννηθεί σε αιχμαλωσία ή ειναι μονο μια αίσθηση;
Έτσι νιώθω Γιάννη. Τι ενδείξεις εννοείς πως θα μπορούσα να έχω;
Δεν ξερω... Αν ήξερα θα σε ρωτούσα αναφέροντας συγκεκριμένες ενδείξεις, αν υπαρχει δλδ κατι τετοιο.
