θα μοιραστώ την άποψη μου από την πλευρά παραδείσιων πουλιών (που ασχολούμαι), που μάλλον αυτο θα ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα πτηνά.
Προσωπικά δεν τρελαίνομαι με την ιδέα των υβριδίων. Έχω βγάλε υβρίδια ελάχιστες φορες. Εντυπωσιακά πουλάκια βγαίνουν. Αλλα μέχρι εκεί. Όμως ο εκτροφικος στόχος μπορεί να υπάρχει.
Εμενα μου αρέσουν οι μεταλλάξεις. Παραδέχομαι ότι συχνα το αρχέγονο χρωμα είναι και πιο όμορφο, όμως έχω αδυναμία στις μεταλλάξεις. Μου αρέσουν. Πολλές μεταλλάξεις λοιπόν μεταφέρανε στα πουλια με την βοήθεια του υβριδισμού. Π.χ. μερικά από τα πρώτα λουτινο gouldians εμφανίστηκαν χάρι στο υβριδισμό ενός Blue-Faced parrotfinch λουτινο με ένα αρχέγονο gouldian. Τα συγγενικά είδη συχνά είναι γόνιμα η έχουν κάποιο μικρό η μεγάλο ποσοστό γονιμότητας. Έτσι λοιπόν με δυσκολία και χίλια ζόρια ο εκτροφέας κατάφερε να πάρει δεύτερη γενιά σπίνον που φέρνουν μετάλλαξη λουτινο και συνέχισε να τα ζευγαρώνει με αλλα gouldians. Aυτός είναι ο στόχος. Πέτυχε. Σήμερα έχουμε λουτινο Gouldians.
Επίσης πολλά πουλια παρδαλά είναι υβρίδια στο μακρινό παρελθόν τους από κοινωνικούς σπίνους. (είναι ένας τρόπος μεταφοράς μεταλλάξεις με γρήγορο τρόπο, χωρίς να κάθεσαι και να περιμένεις ποτε θα σου τύχει μια μετάλλαξη "από την φύση").
Προσωπικά αν κάποιος έχει τέτοιο σκοπό, κάτι ψάχνει και το κάνει με πρόγραμμα και μελέτη θα το υποστηρίξω. Επειδή και εμενα θα με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Τυχαίο υβριδισμό και αυτό μπορώ να το καταλάβω. Έτυχε. Καλά να είναι τα πουλάκια, τι να κανεις;... Αλλα όμως όταν ζευγαρώνουν ένα ζεμπρακι με ένα μπένγο... Ούτε σκοπό έχει... Ούτε τρελή ομορφιά... Ούτε ακριβά, ούτε σπανια πουλια. Αυτά είναι κρίμα παιδιά. Πολύ πιο πολύτιμο θα είναι να βγάλεις ένα καθαρό μεγαλόσωμο με ωραίο πάτερν κοινωνικό σπίνο παρα να το ζευγαρώσεις με ζεμπρακι.
Άρα θέλω να πω (τουλάχιστον στο κόσμο των παραδείσιων πουλιών) ότι υπάρχουν πολλά υβρίδια, όμως μονο 1-5% πιστεύω γίνονται με κάποιο σκοπό. ίσος 20-30 % γίνονται λόγο ομορφιάς του υβριδίου πουλιού... ενώ όλα τα αλλα χωρίς κάποιο σκοπό η στόχο...
Προσωπικά δεν τρελαίνομαι με την ιδέα των υβριδίων. Έχω βγάλε υβρίδια ελάχιστες φορες. Εντυπωσιακά πουλάκια βγαίνουν. Αλλα μέχρι εκεί. Όμως ο εκτροφικος στόχος μπορεί να υπάρχει.
Εμενα μου αρέσουν οι μεταλλάξεις. Παραδέχομαι ότι συχνα το αρχέγονο χρωμα είναι και πιο όμορφο, όμως έχω αδυναμία στις μεταλλάξεις. Μου αρέσουν. Πολλές μεταλλάξεις λοιπόν μεταφέρανε στα πουλια με την βοήθεια του υβριδισμού. Π.χ. μερικά από τα πρώτα λουτινο gouldians εμφανίστηκαν χάρι στο υβριδισμό ενός Blue-Faced parrotfinch λουτινο με ένα αρχέγονο gouldian. Τα συγγενικά είδη συχνά είναι γόνιμα η έχουν κάποιο μικρό η μεγάλο ποσοστό γονιμότητας. Έτσι λοιπόν με δυσκολία και χίλια ζόρια ο εκτροφέας κατάφερε να πάρει δεύτερη γενιά σπίνον που φέρνουν μετάλλαξη λουτινο και συνέχισε να τα ζευγαρώνει με αλλα gouldians. Aυτός είναι ο στόχος. Πέτυχε. Σήμερα έχουμε λουτινο Gouldians.
Επίσης πολλά πουλια παρδαλά είναι υβρίδια στο μακρινό παρελθόν τους από κοινωνικούς σπίνους. (είναι ένας τρόπος μεταφοράς μεταλλάξεις με γρήγορο τρόπο, χωρίς να κάθεσαι και να περιμένεις ποτε θα σου τύχει μια μετάλλαξη "από την φύση").
Προσωπικά αν κάποιος έχει τέτοιο σκοπό, κάτι ψάχνει και το κάνει με πρόγραμμα και μελέτη θα το υποστηρίξω. Επειδή και εμενα θα με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Τυχαίο υβριδισμό και αυτό μπορώ να το καταλάβω. Έτυχε. Καλά να είναι τα πουλάκια, τι να κανεις;... Αλλα όμως όταν ζευγαρώνουν ένα ζεμπρακι με ένα μπένγο... Ούτε σκοπό έχει... Ούτε τρελή ομορφιά... Ούτε ακριβά, ούτε σπανια πουλια. Αυτά είναι κρίμα παιδιά. Πολύ πιο πολύτιμο θα είναι να βγάλεις ένα καθαρό μεγαλόσωμο με ωραίο πάτερν κοινωνικό σπίνο παρα να το ζευγαρώσεις με ζεμπρακι.
Άρα θέλω να πω (τουλάχιστον στο κόσμο των παραδείσιων πουλιών) ότι υπάρχουν πολλά υβρίδια, όμως μονο 1-5% πιστεύω γίνονται με κάποιο σκοπό. ίσος 20-30 % γίνονται λόγο ομορφιάς του υβριδίου πουλιού... ενώ όλα τα αλλα χωρίς κάποιο σκοπό η στόχο...