Αυτά τα σμήνη των ringneck είναι,όπως προειπώθηκε, για πάνω απο 10 χρόνια ελεύθερα στη Θεσ/νίκη, σε μικρότερους αριθμούς στην αρχή αποτελούμενα απο κάποια λίγα πουλιά που κατάφεραν να το σκάσουν.
Το αποκορύφωμα ήταν προ 5ετίας οταν αφέθηκε μαζικά ελεύθερος μεγάλος αριθμος παπαγάλων απο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο κάπου στη Πυλαία, μετά τον θάνατο του ιδιοκτήτη του.
Έτσι αυτά τα πουλιά έχουν γίνει κοπάδια που πολλαπλασιάστηκαν.
Κάποια εξ αυτών έχουν δαχτυλίδια αλλά αυτό δε λέει τίποτα γιατί πλέον είναι άγρια και εξοικιωμένα πλήρως στο καινούριο τους περιβάλλον.
Αναπαράγονται σε κουφάλες δένδρων σε μεγάλα πάρκα της πόλης.
Στα προάστια της Ρώμης έχουν προσαρμοστεί τόσο ωστε έχουν αλλάξει βασικές συνήθειες λόγω έλλειψης φυσικού περιβάλλοντος και προσαρμογής σε καινούριο. Για παράδειγμα δε φωλιάζουν σε κουφάλες γιατί προφανώς δεν υπάρχουν κι έτσι αναγκάζονται και φτιάχνουν φωλιές απο κλαδιά όπως τα άλλα πουλιά.
Απέναντι απο το σπίτι μου σε έναν κήπο υπάρχει μια ροδιά της οποίας τα ρόδια τσακίζουν στη κυριολεξία κάθε απόγευμα που γυρίζουν στις φωλιές τους απο τα προάστια. Παρατηρώντας τα εκεί είδα οτι κάποια είναι δακτυλιδιωμένα.
Σάκη(που γνωριζόμαστε και προσωπικά)δε πιστεύω πως είναι πρόβλημα να μαθευτεί το που είναι οι φωλιές γιατί εκεί που είναι, είναι αδύνατον να παρθούν τα πουλιά.Απλά είναι καλό να μπορεί κάποιος να τα παρατηρεί όπως κάνω κι εγώ αν τύχει και πίνω καφέ σε κανένα αναψυκτήριο της παραλίας.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν φωλιές σε ψηλά δένδρα στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής δίπλα στο Μακεδονία Παλλάς αλλά λόγω του ότι κλαδεύτηκαν,έφυγαν απο κει και τελευταία τα είδα στο πάρκο του πρώην ζωολογικού κήπου που ανέφερες.
Αν καθήσει κάποιος να πιεί τον καφέ του στου Ξαρχάκου δίπλα στην έκθεση και κοιτάξει ψηλά θα τα δει να μπαινοβγαίνουν στις κουφάλες των ψηλών δενδρων και αν είναι τυχερός,τώρα την άνοιξη μπορεί να δει και πεταρούδια να βγάζουν τα κεφαλάκια τους.
Τους συγκεκριμενους μονο να τους θαυμαζουμε μπορουμε...
