Φροντίδα Μπορεί να σταματήσει να δαγκώνει ο Ringneck και πως;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης mania
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
Σταντ δυστυχώς δεν έχω... Ψάχνω όμως να βρω κάτι όμορφο να πάρουμε! Επίσης σκέφτομαι την αλλαγή κλουβιού αλλά νομίζω αυτό θα αργήσει να γίνει γιατί εδώ στην Ελλάδα δεν βρίσκω κάτι που να με ικανοποιεί πλήρως... Ας μάθουμε πρώτα όλα τα άλλα και μετά βλέπουμε.
Πραγματικά πιο πολύ με φοβίζει η επιστροφή στο κλουβί. Δεν το έχουμε καταφέρει ακόμα ήρεμα, πάντα είναι μια περιπέτεια...
 
Οι πόρτες αυτές συνοδεύονται από ένα άγκιστρο που πιάνεται στα κάγκελα και στην πόρτα όταν είναι ανοιχτή και την κρατάνε σαν πλατφόρμα όπως εδώ. Αν δεν έχεις, μπορείς να κάνεις μια πατέντα, δεν είναι κάτι δύσκολο.
upload_2018-1-31_16-6-23.webp
 
. Οι δικοί μου ο μοναδικός λόγος που "δέχονται" να επιστρέψουν στο κλουβί τους είναι η πείνα.
Σούλα μου, μήπως δεν τους αφήνεις αρκετή ώρα έξω και γι'αυτό?
Για πόσες ώρες τους αφήνεις εκτός κλουβιού καθημερινά;
 
αναλόγως, από 4-6 ώρες. Με τον μικρό δεν έχω τόσο πρόβλημα. Ο μεγάλος όμως δεν θέλει τον μικρό και δεν θέλει να μπει στο κλουβί όταν ο μικρός είναι μέσα.
Σούλα μου, μήπως δεν τους αφήνεις αρκετή ώρα έξω και γι'αυτό?
Για πόσες ώρες τους αφήνεις εκτός κλουβιού καθημερινά;
 
Αν θέλεις βάλε μας κάποιο λίνκ ή φωτο του κλουβιου από κατάστημα που το πουλάει για να καταλάβω το μέγεθος της πόρτας... Αν και από τη δική σου φώτο εγω δε βλέπω καμία μικρή πόρτα.
Ίσως εννοείς οτι είναι χαμηλά και σε δυσκολεύει στο να τον φτάσεις και να του προσφέρεις τη λιχουδιά. Κι εγω είχα θέμα γιατί είχε υψος το κλουβί και η πορτα κάπως χαμηλά...
Εγώ θα σου έλεγα να προσπαθήσεις να το κάνεις να κατεβαίνει και πιο χαμηλά στο κλουβί του και να χρησιμοποιεί όλο το χώρο του κλουβιού. Θα βάλεις λοιπόν ένα πήλινο μπωλάκι με τη τροφή του στο πάτο του κλουβιού(θα προσέξεις να μην είναι κάτω από κάποια πατηθρα ωστε να κουτσουλάει τη τροφή) και το νερό του σε σημείο κοντά στη πόρτα. Πάρε ανοξείδωτο μπωλάκι με στεφάνι που πιάνει με πεταλούδα στα κάγκελα βολεύουν πολύ.
Εγω σε τέτοια κλουβιά βάζω μια πατηθρα ψηλά όπου συνήθως κουρνιάζουν κιόλας το βράδυ και μετά δημιουργώ δραστηριότητες από τη μέση και κάτω...ώστε να αξιοποιείται όλος ο χώρος του κλουβιού. Έτσι ανοίγοντας τη πόρτα θα τον έχεις πιθανόν πιο κοντά σου!
 
Δεν μπορώ να το βρω σε κάποιο κατάστημα... Το έχω αρκετά χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι έχω επηρεαστεί μάλλον από άλλα κλουβιά που έχουν μεγάλες πόρτες! Θεωρώ ότι για το μέγεθος του συγκεκριμένου κλουβιού αυτή είναι μικρή. Τώρα που το λες το συνειδητοποιώ ότι μπορεί να φταίει και το ύψος. Είναι γενικά το πρώτο μεγάλο κλουβί που πήρα και το είχα πάρει για το προηγούμενο πουλάκι μου ένα κοκατιλ που τελικά πέθανε πριν έναν χρόνο. ☹ Ψάχνω για κάτι άλλο σιγά-σιγά απλά αυτό που με ενοχλεί είναι ότι τα περισσότερα έχουν κάθετα κάγκελα, πράγμα που δεν θα βόλευε το Woodaki μιας και σκαρφαλώνει πάρα πολύ και με φαγητό στο στόμα... αλλά φαντάζομαι η επιλογή κλουβιού είναι μια άλλη κουβέντα. Το cockatiel που είχα, ήταν λίγο ασθενικό γενικά και δεν κυκλοφορούσε πολύ μέσα στο κλουβί ότι και να έκανα. Αυτός δεν έχει κανένα πρόβλημα κατεβαίνει και πιο κάτω για να κάτσει ή να παίξει.
Μάλλον το όλο θέμα με την πόρτα είναι καθαρά δικό μου γιατί δεν μου δίνει πρόσβαση σε όλα τα μέρη του κλουβιού και αυτό είναι λίγο κουραστικό. Αλλά το θέμα είναι να αποκτήσουμε επαφή εκτός κλουβιού Ελπίζω να τα καταφέρουμε και να μην μας νοιάζουν τα ελαττώματα του κλουβιού μας :D
 
Στα περισσότερα κλουβιά που έχω προσέξει εγώ τουλάχιστον, τα κάγκελα είναι από τις δύο πλευρές οριζόντια και από τις άλλες δύο κάθετα. Όσον αφορά για το ότι δεν φτάνεις όλα τα σημεία λόγο της πόρτας το βρίσκω αρκετά λογικό. Το δικό μου κλουβί το μεγάλο ανοίγει και από την επάνω πλευρά. Κοίταξες αν γίνεται το ίδιο και στο δικό σου;
 
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
seemsfunny και το δικό μου κλουβί ανοίγει από πάνω, αλλά είναι πιο ψηλό από 'μένα και πρέπει να βάλω σκαμνί για να φτάσω 😀.
Το Σαββατοκύριακο μάθαμε κάτι καινούριο. Για να του δώσω την λιχουδιά έπρεπε να ακουμπήσει με το ράμφος του το δάχτυλο μου χωρίς όμως να με δαγκώσει. Έφαγα μερικές αλλά πολύ πιο ήπιες από τον προηγούμενο καιρό. Μέσα σε δύο μέρες το έμαθε! (Συνεχώς με εντυπωσιάζει η εξυπνάδα του).
Θεωρείτε ότι είναι χρήσιμο αυτό στο να μάθει να μην δαγκώνει και να ελέγχει την δύναμη που βάζει στο ράμφος του;
 
Μπράβο σας!
Ναι είναι σημαντικό να μη σε πονάει,ώστε εσύ να είσαι πιο χαλαρή και να μπορείς να το προσεγγίσεις.
Επανάληψη τη κάθε καλή εξέλιξη και επιβράβευση...υλική αλλά και με ενθουσιασμό!
Δε θέλει τόσο κόπο, αλλά τρόπο!
Δουλίτσα και θα πάνε όλα καλά είμαι σίγουρος!
 
Κάθε "επαφή" που έχετε μειώνει την επιθετικότητα και τη διστακτικότητά του. Φυσικά θα τρως αραιά και που δαγκωνιές (ο δικός μου 5 χρόνια μετά ακόμα όταν "τσακωνόμαστε", δηλαδή όταν δε του κάνω ενα χατίρι, έρχεται και μου αμολάει μία, έτσι να μην ξεχνιόμαστε :D ) αλλά σημασία έχει ότι καταλαβαίνει πως δε θες ούτε να τον υποχρεώσεις να κάνει κάτι που δε θέλει, ούτε να του κάνεις κακό. Σε λίγο θα ζητάει μόνος του τις λιχουδιές και θα έρχεται να σου "τριφτεί". Υπομονή και πάτε μια χαρά. Τη δύναμη στο ράμφος τους την τσεκάρουν όπως τα γατάκια και τα σκυλάκια, μέσα απ' το παιγνίδι. Φαντάζομαι τώρα με τη λιχουδιά μαθαίνει πως να σε τσιμπάει σε στυλ "φιλιού" σαν ευχαριστώ.
 
Ναιιι! Φιλάκια μου δίνει!
Κάτι άλλο που παρατήρησα και δεν το έκανε παλιότερα είναι ότι όταν έρχεται να "επικοινωνήσουμε" (λιχουδιές, παιχνίδι, εκπαίδευση) κάθεται πια εκεί και δεν παίρνει την λιχουδιά να φύγει, όσο κοντά κι αν είμαι. Επίσης, κάποιες στιγμές, πριν πάρει την λιχουδιά, έσκυβε το κεφάλι του κοντά στο χέρι μου, αλλά δεν με αφήνε να τον χαϊδέψω... Με μπερδεύει...
 
Σε δοκιμάζει. Τσεκάρει το πόσο ασφαλής είναι κοντά σου, όλα αυτά που λες είναι πρόοδος, να χαίρεσαι. Πλεον δεν παίρνει τη λιχουδια και φεύγει, κάθεται μαζί να φάτε "παρέα". Η επαφή θα ακολουθήσει σιγά σιγά, όταν ανοιχτείτε περισσότερο. Το ότι σκύβει το κεφάλι είναι ένδειξη ότι αρχίζει να σε αποδέχεται σαν παρέα του. Πολύ σύντομα θα σε αφήσει και να τον χαϊδέψεις.
 
Το πόσο χαίρομαι δεν φαντάζεστε!
Εξελίσσετε συνέχεια, κάθε μέρα μαθαίνει μία καινούρια λέξη ή συμπεριφορά!
Μπορώ να πω ότι στην αρχή δεν πίστευα ότι θα τα καταφέρω, όταν την πρώτη μέρα απλά πέρναγα δίπλα από το κλουβί και κοπανιόταν. Δεν είχα και την καλύτερη εμπειρία από τον προηγούμενο μου παπαγάλο. Αλλά το μόνο που θέλουν τελικά είναι αγάπη και υπομονή και σίγουρα κάτι θα καταφέρουμε!
 
Να προσπαθείς να τον ακουμπάς... Δηλαδή οταν σκύβει το κεφάλι θα τον ακουμπάς και θα επιβραβεύεις... Μπορεί να σου κάνει κάποια απότομη κίνηση αλλα δε θα τραβιέσαι.

Είσαι σε πολύ καλό δρόμο! Αν συνεχίσεις ξεκάθαρα και βημα βημα... Δε θα είναι μπερδεμένος και θα μάθει τη κάθε σου κίνηση,τι αποτέλεσμα θα έχει.
Τη λιχουδιά τη δίνεις με ανοιχτή τη πόρτα και βάζεις το χέρι μέσα;
Αν όχι προσπάθησε να το κάνεις να κατέβει κοντά στη πόρτα και εκεί να γίνεται η επαφή σας... Θα είναι πιο ευκολα να βγει σε λίγο...
 
Ναι δοκιμάσαμε και με ανοιχτή την πόρτα και έρχεται, αλλά είναι πιο διστακτικός, δηλαδή παίρνει την λιχουδιά και φεύγει και ούτε λόγος για "φιλάκια". Νομίζω όμως ότι ήρθε η ώρα να εκπαιδευόμαστε στην ανοιχτή πόρτα οπότε θα γίνεται πιο συχνά, μέχρι (ελπίζω) να έχει την ίδια συμπεριφορά που έχει και με κλειστή. Πάντως όταν σκύβει και πάω να τον χαϊδέψω δεν μου κάνει απότομες κινήσεις απλά φεύγει τρομαγμένος...
ErnestoTheParrotlet 😀 Φυσικά και θα ανεβάζουμε απλά μέσα στο κλουβί μου φαίνεται λίγο άχαρο. Ανυπομονώ να αρχίσει να βγαίνει έξω και να αρχίσουμε τις φωτογραφήσεις με το μοντέλο μου!
Και εγώ έχω τον ίδιο εθισμό! Λες να χρειαζόμαστε απεξάρτηση; 😀
 
Όλο και κάτι γίνεται! 😉
Τώρα είμαστε στο σημείο που, ανοίγω την πόρτα του κλουβιού, βάζω το χέρι μου μέσα με λιχουδιά και έρχεται, μου ακουμπάει με το ράμφος το χέρι και του δίνω την λιχουδιά. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται ότι πάμε με πολύ αργά βήματα αλλά εγώ είμαι πολύ χαρούμενη με την εξέλιξή μας!
Επίσης, αισθάνομαι μετά από κάθε "εκπαίδευση", ότι έχουμε δεθεί ακόμα πιο πολύ!
Φαίνεται ότι του αρέσει η καινούρια μας ασχολία γιατί πάει συνέχεια στην πόρτα και μου ζητάει να πάω να "εκπαιδευτούμε" 😀:D
Δεν το σκέφτεται ακόμα να ανέβει στο χέρι μου όμως... ☹
Ελπίζω όταν το κάνει να συγκρατήσω την χαρά μου και να μην τον τρομάξω 😀
 
Μια χαρά πάτε. Τα βήματα δεν είναι αργά, είναι κανονικότατα. Κάθε παπαγαλάκι θέλει το χρόνο του.
Και φυσικά θα "εκπαιδεύσει" και αυτός εσένα.
Πάντα πίστευα ότι το θέμα είναι να τα καταλάβουμε εμείς, αφού αυτά μας καταλαβαίνουν πολύ γρηγορότερα. :D
 
Back
Top