Είμαι πολύ στενοχωρημένη και αγχωμενη.
δε θα ήθελα να είστε αυστηροί μαζί μου γιατί αλήθεια προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για αυτό και έχω πολύ άγχος.
Ελένη...κούλαρε, δεν τρέχει τίποτα...κανείς μας δεν είναι σε θέση να σε κατακρίνει ή να σου υποδείξει ότι δεν είσαι επαρκής. Με την καλή σου διάθεση και πρόθεση, ανέλαβες ένα ουσιαστικά "ορφανό" πουλάκι, και η στάση σου δείχνει ότι ασχολείσαι έως εκεί που δεν παίρνει παραπάνω (επαρκέστατα δλδ) με την ευζωία του. Δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεσαι άσχημα, ίσα - ίσα, κατά τη γνώμη μου θα μπορούσες να είσαι και ικανοποιημένη από τον εαυτό σου που μέχρι σήμερα έχεις κάνει τόσα πράγματα για αυτό.
Διαβάζοντας από την αρχή το θέμα, παρατηρώ ότι τα μέλη, θέλοντας να σου δώσουν το άριστο πρότυπο φροντίδας και όλες τις συμβουλές που μπορούν να σκεφτούν, παρατηρούν όσες λεπτομέρειες γίνεται να εντοπιστούν και σου προτείνουν διεργασίες βελτίωσής τους. Κάτι ο γραπτός λόγος που είναι "ξύλινος" ας πούμε, κάτι ο ενθουσιασμός και η διάθεση να μεταδοθούν γνώσεις, κάτι ο φόβος των Ιουδαίων...όλα αυτά σου ακούγονται (και εμένα το ίδιο) σαν παρατηρήσεις ανεπάρκειας...αλλά μόνο ανεπαρκής δεν είσαι, απλά δεν μπορείς ούτε όλα να τα ξέρεις, ούτε και να τα μάθεις σε μια στιγμή.
Σου προτείνω λοιπόν να διαβάζεις κάπως αποστασιοποιημένα από άγχη, τα συμβουλευτικά μηνύματα, και να κάνεις αυτά που μπορείς ώστε να μη φέρεις μεγαλύτερη ανατάραξη στη ζωή σου.
Όσον αφορά στις κουτσουλιές, καλό θα ήταν να τις παρατηρήσεις αφού το πουλάκι ξεκινήσει να τρώει μόνο σπόρους (χωρίς μπισκοτάκια κλπ) και τίποτα άλλο και μάλιστα δύο ημέρες μετά, κι έπειτα να αποφασίσεις για το αν θα το πας σε γιατρό ή για το αν θα γίνουν εξετάσεις. Σίγουρα μια γενική εξέταση και εκτίμηση βιολογικών υγρών δεν θα έβλαπτε, αλλά δώσε λίγο χρόνο και μην πνίγεσαι. Ναι, το πουλάκι με την αλλαγή περιβάλλοντος είναι αγχωμένο, και δύσκολα στην αρχή θα το δεις να τρώει ή να πίνει τις πρώτες ημέρες μέχρι να αποδεχτεί το περιβάλλον του. Εσύ βρες του ένα μέρος να μένει στο οποίο να αισθάνεται όσο το δυνατό πιο ασφαλές, προσπάθησε να έχει τις κατάλληλες συνθήκες και ώρες ύπνου κατά το δυνατό (π.χ. το μεταφέρεις σε άλλο μέρος πιο ήσυχο κάθε απόγευμα για να κοιμηθεί ή το αφήνεις στο ίδιο σημείο να συνηθίσει τους ήχους, τα φώτα κλπ) και όλα θα πάνε καλά. Κι αν δεν φάει πιπεριά ή άλλο χορταρικό, κι αν η πατήθρα παραμείνει πλαστική και όχι ξύλινη μεταβλητού πάχους και διακλαδισμένη...δεν έγινε και τίποτα...εσύ θα κάνεις ό,τι μπορείς, αλλά όχι και να εξαντληθεί ο ψυχισμός σου, διότι αυτό θα επηρεάσει όχι μόνο την ποιότητα της ζωής και της καθημερινόητάς σου, αλλά και τον τρόπο ενασχόλησής σου με το πουλί...
Προσωπικά, (αν και δεν με αφορά προσωπικά και ούτε είμαι σε θέση να σου κάνω και κριτική) μου φτάνει (και μου περισσεύει) το ότι ασχολείσαι δημιουργικά μαζί του για τη βελτίωση της ζωής του, το ότι το ανέλαβες παρότι δεν σου ήταν επιθυμητό να έχεις ένα πετ σε κλουβί, και νομίζω ότι αν το ξανασκεφτείς, θα πρέπει να είναι και για εσένα αρκετό.